Marco Materazzi

piłkarz włoski

Marco Materazzi (ur. 19 sierpnia 1973 w Lecce) – włoski piłkarz grający na pozycji obrońcy, a także trener.

Marco Materazzi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1973
Lecce

Wzrost

193 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1994 Marsala Calcio 25 (4)
1994–1995 Trapani Calcio 13 (2)
1995–1998 AC Perugia 47 (7)
1996 Carpi 18 (7)
1998–1999 Everton 27 (1)
1999–2001 AC Perugia 51 (15)
2001–2011 Inter Mediolan 164 (18)
2014–2016 Chennaiyin FC 7 (0)
W sumie: 352 (54)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2008  Włochy 41 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2016 Chennaiyin FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
I miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Strona internetowa

W reprezentacji Włoch debiutował 25 kwietnia 2001 w meczu przeciw reprezentacji RPA. W reprezentacji swojego kraju rozegrał 41 meczów i strzelił 2 gole. Wystąpił na Mistrzostwach Świata 2002 i 2006 (strzelając dwa gole, w tym jeden w finale z Francją) oraz na Euro 2004. Znany z agresywnego stylu gry.

Syn Giuseppe Materazziego, byłego trenera piłkarskiego pracującego m.in. w S.S. Lazio i Sportingu.

Kariera piłkarska

edytuj

Karierę piłkarską rozpoczął na przełomie lat 1990–1991 grając w młodzieżowej drużynie F.C. Messina Peloro. Przez następne lata grał w zespołach niższej ligi: w amatorskiej drużynie Tor di Quinto (1991–1992), S.C. Marsala 1912 (Serie C, 1993-94) i A.S. Trapani (Serie C, 1994-95), które było w tym czasie bliskie awansu do Serie B. Od 1995 grał dla A.C. Perugia, którego w tym czasie trenem był Walter Novellino. W 1996 Materazzi został wypożyczony przez Carpi F.C. Na jeden sezon (1998–1999) przeszedł do Everton F.C., gdzie w 4 z 27 meczów został usunięty z boiska.

Następnie powrócił do Perugii, która była wtedy w Serie A. Zdobywając wtedy 12 goli w sezonie 2000–2001, pobił rekord Daniela Passarelli grającego w Serie A, jednocześnie bijąc rekord goli zdobytych przez obrońcę w jednym sezonie. Następnie, w 2001 przeszedł do Interu Mediolan będącego w Serie A. W tym czasie media kreowały jego wizerunek jako zawodnika brutalnego, grającego w sposób nieczysty, lecz pomimo to był ceniony przez kibiców Interu za agresywną postawę i imponujące osiągnięcia[potrzebny przypis]. Z drużyną z Mediolanu dwukrotnie zdobył Puchar Włoch w piłce nożnej.

19 sierpnia 2007 w 45. minucie towarzyskiego meczu z reprezentacją Węgier został poważnie kontuzjowany i stracił przytomność (wstępna diagnoza wykazała, że był to rozległy wylew w udzie). Początkowo lekarze twierdzili, iż może to stać się przyczyną zakończenia jego kariery piłkarskiej, później jednak uważano, że istnieje szansa na jego powrót do piłki nożnej. Przeszedł operację i 26 sierpnia opuścił szpital. Jego rehabilitacja trwała około czterech miesięcy. 9 grudnia 2007 roku rozegrał 60 minut w wygranym przez Inter meczu z Torino FC. Była to pierwsza dłuższa gra Materazziego po dojściu do zdrowia.Jesienią 2014 roku Marco Materazzi wznowił karierę grającego trenera jako obrońca w lidze indyjskiej w klubie Chennaiyin FC.

Udział w Mistrzostwach Świata 2006

edytuj

Marco Materazzi wchodził w skład reprezentacji Włoch, która zdobyła Puchar Świata w Mistrzostwach Świata w 2006 roku w Niemczech. Nie był on pierwotnie przewidziany do pierwszego składu reprezentacji, jednak kontuzja Alessandra Nesty umożliwiła mu start w mistrzostwach.

W meczu przeciw reprezentacji Czech wszedł jako zmiennik i zdobył bramkę głową.

W meczu przeciw reprezentacji Australii otrzymał czerwoną kartkę i został zawieszony w następnym meczu.

Materazzi odegrał ważną rolę także w meczu finałowym: najpierw spowodował podyktowanie rzutu karnego, po którym reprezentacja Francji objęła prowadzenie, a później zdobył bramkę wyrównującą z podania Andrei Pirlo z rzutu rożnego.

W końcowej części meczu miał miejsce incydent z udziałem Materazziego i francuskiego zawodnika Zinedine’a Zidane’a. Konflikt graczy, w momencie gdy żaden z nich nie był w posiadaniu piłki, zakończył się uderzeniem Zidane’a (sprowokowanego przez Marco obraźliwą wypowiedzią) głową w klatkę piersiową Materazziego i powaleniem go na ziemię. Sędzia usunął Zidane’a z boiska. Po późniejszym dochodzeniu, które przeprowadziła FIFA Materazzi został ukarany karą w wysokości 5000 franków szwajcarskich i zawieszeniem na 2 mecze, a Zidane karą 7500 franków szwajcarskich i zawieszeniem na 3 mecze. Pod koniec 2006 roku Marco napisał książkę pt. „Co naprawdę powiedziałem Zidane’owi”, w której zawarł 249 możliwości różnych wypowiedzi, jakie mógł skierować do Zinedine Zidane’a podczas finału MŚ[1]; jedna z nich jest prawdziwa. Jak twierdził w wypowiedzi udzielonej dla „La Gazzetta dello Sport”, poprzez wydanie tej publikacji chciał ukazać „absurdalność tej całej afery”[2]. Dochód z jej sprzedaży przeznaczył na fundusz UNICEF.

Materazzi brał udział w kolejce rzutów karnych, która rozstrzygnęła o wyniku meczu finałowego. Wraz z Lucą Tonim strzelił w Mistrzostwach 2006 najwięcej bramek dla reprezentacji Włoch (dwie).

Klubowe

edytuj
Inter Mediolan

Międzynarodowe

edytuj
Włochy

Przypisy

edytuj
  1. Książka Materazziego: Co naprawdę powiedziałem Zidane’owi sport.pl [dostęp 2010-06-01].
  2. Książka Materazziego Co naprawdę powiedziałem Zidane’owi. ksiazki.wp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-15)]. wp.pl [dostęp 2010-06-01].
  3. M. Materazzi, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2017-11-25].

Linki zewnętrzne

edytuj