Marcin Dawidowicz
Marcin Dawidowicz (ur. ok. 1982) – polski zabytkoznawca, od 2024 Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków[1].
| Data urodzenia |
ok. 1982 |
|---|---|
| Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków | |
| Okres |
od 2 kwietnia 2024 |
| Poprzednik | |
Życiorys
edytujPochodzi z Augustowa. W 2008 roku[1] ukończył kierunek Ochrona Dóbr Kultury, specjalność konserwatorstwo, w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył również studia podyplomowe z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego (miasto historyczne) na Politechnice Warszawskiej, a także był słuchaczem Akademii Dziedzictwa Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie[2].
W latach 2012–2018 był głównym specjalistą w Dziale Ekspertyz i Analiz Konserwatorskich Narodowego Instytutu Dziedzictwa (NID). W latach 2018–2022 pełnił funkcję kierownika Wydziału Rejestru i Dokumentacji Zabytków Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie. W latach 2023–2024 był kierownikiem reaktywowanego Oddziału Terenowego – Warszawa Narodowego Instytutu Dziedzictwa[2].
2 kwietnia 2024 roku wojewoda mazowiecki Mariusz Frankowski, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków Bożeny Żelazowskiej, powołał go na stanowisko Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków[2][3].
Jest między innymi współautorem Raportu o stanie zachowania zabytków nieruchomych w Polsce. Zabytki wpisane do rejestru zabytków (księgi rejestru A i C) (Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa, 2017; ISBN:978-83-63260-93-4)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Tomasz Urzykowski: Jest nowy konserwator zabytków na Mazowszu. Co myśli o odbudowie Pałacu Saskiego?. warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2024-04-03]. (pol.).
- ↑ a b c Powołanie Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. gov.pl, 2024-04-03. [dostęp 2024-04-03]. (pol.).
- ↑ Nowy Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków. gov.pl, 2024-04-03. [dostęp 2024-04-03]. (pol.).
- ↑ Raport o stanie zachowania zabytków nieruchomych w Polsce: zabytki wpisane do rejestru zabytków (księgi rejestru A i C), Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2017, s. 2, ISBN 978-83-63260-93-4.