Marceli Chybczyński

Marceli Władysław Chybczyński (ur. 26 kwietnia 1883 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 1944 tamże) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, inżynier elektrotechnik.

Marceli Chybczyński
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko

Marceli Władysław Chybczyński

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1883
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

PKU Pińsk

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Rafała i Pauliny z Münchbergów[1]. 27 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika[2][3]. 25 maja tego roku został skierowany do służby w Armii Wielkopolskiej[4][5]. Był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej[6]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Wojsk Lotniczych, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Wojsk Lotniczych Wielkopolskich[7].

1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Departamencie III Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk aeronautyczny[8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 18. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych, a jego oddziałem macierzystym był I batalion aeronautyczny[9]. W 1924 pełnił służbę w Centralnych Zakładach Balonowych w Jabłonnie na stanowisku kierownika, pozostając oficerem nadetatowym II batalionu aeronautycznego. Z dniem 20 czerwca 1924, w związku z reorganizacją wojsk balonowych, został przeniesiony do batalionu balonowego w Toruniu z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku kierownika Centralnych Zakładów Balonowych[10].

W październiku 1926 został przeniesiony z korpusu oficerów lotnictwa do korpusu oficerów piechoty z równoczesnym wcieleniem do 13 pułku piechoty w Pułtusku, w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 106,1. lokatą[11]. W maju 1927 został przeniesiony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisko dowódcy I batalionu[12]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto IV na okres czterech miesięcy[13]. W marcu 1928 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińsk na stanowisko komendanta[14]. Z dniem 1 marca 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i skierowany na dwumiesięczny urlop „z zachowaniem uposażenia czynnego wraz z dodatkiem służbowym”, a z dniem 30 kwietnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].

Osobny artykuł: Rzeź Woli.

W „czarną sobotę” 5 sierpnia 1944 na ul. Działdowskiej został zamordowany w egzekucji ludności cywilnej Warszawy[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Ofiary cywilne ↓.
  2. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 4 lutego 1919 roku, poz. 416.
  3. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 17.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2114.
  5. Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 225.
  6. Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 228.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 897.
  8. Spis oficerów 1921 ↓, s. 355, 583.
  9. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 243.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 23 lipca 1924 roku, s. 397.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 20 października 1926 roku, s. 366.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 145.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 234.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 92.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 364.
  16. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 857.
  17. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
  18. Dziennik Personalny, „Dziennik Personalny”, R.2, nr 42, 24 grudnia 1921, s. 1679.
  19. Dziennik Personalny, „Dziennik Personalny”, R.2, nr 42, 24 grudnia 1921, s. 1679.

Bibliografia

edytuj