Magdalena Jethon
Magdalena Maria Jethon z domu Myczka (ur. 23 października 1951 w Polanicy-Zdroju[1][2]) – polska dziennikarka radiowa.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1951 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka radiowa |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
dyrektorka Programu III Polskiego Radia (2009, 2010–2016) |
| Krewni i powinowaci |
Leszek Myczka (brat) |
| Odznaczenia | |
   
| |
W latach 2009 i 2010–2016 dyrektor Programu Trzeciego Polskiego Radia. Od 2016 do czerwca 2020 redaktor naczelna Koduj24.pl. Od lipca 2020 redaktor naczelna Radia Nowy Świat.
Życiorys
edytujJest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu[3]. Ukończyła studia wyższe (pedagogikę) oraz podyplomowe studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim.
W 1977 rozpoczęła pracę w Programie Trzecim Polskiego Radia[4]. W stanie wojennym została negatywnie zweryfikowana, przez co na osiem lat pozbawiono ją prawa wykonywania zawodu[5]. Utrzymywała się szyjąc ubrania i malując kopie ikon[6]. Prowadziła audycje na antenie Trójki, m.in.: „Twarzą w twarz”, „Nasz Parnas”[7], „Polityk też człowiek”[8], „Klub Trójki”[9], „Samo południe”[10], „Pani Magdo, pani pierwszej to powiem”, „Proszę tego nie nagrywać, pani Magdo[11]” oraz z Michałem Ogórkiem „Trzeci do pary”[12]. Współpracowała z prasą, m.in. z „Gazetą Wyborczą”, „Twoim Stylem” i „Zwierciadłem”.
W latach 2002 i 2004 wydała dwie książki, oparte na anegdotach z cyklu radiowego „Pani Magdo, pani pierwszej to powiem”. W 2005 wraz z innymi dziennikarzami Trójki nagrała nową wersję świątecznego utworu „Karp” z 2000[13]. W 2006 odeszła z Trójki, do której powróciła 25 lutego 2009, jako jej dyrektor, decyzją zarządu Polskiego Radia[14], zajmując na tym stanowisku miejsce Krzysztofa Skowrońskiego. 29 grudnia tego samego roku została odwołana z funkcji dyrektora, a stanowisko objął Jacek Sobala[15]. Na skutek trwającego 10 miesięcy protestu zespołu Trójki 9 listopada 2010 ponownie powołana na dyrektora rozgłośni[16]. 8 stycznia 2016 Zarząd Polskiego Radia odwołał ją ze stanowiska[17]. Powodem było rozwiązanie umowy o pracę na własną prośbę, za porozumieniem stron[18][19], przez poprzednie władze Polskiego Radia. W czerwcu 2016 wydała książkę Państwu pierwszym opowiem o Trójce i uruchomiła portal Koduj24.pl[20].
Od października 2016 prowadzi Warsztaty Radiowe na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie.
W kwietniu 2020 zaangażowała się w projekt stworzenia nowej stacji radiowej Radio Nowy Świat, zainicjowany przez spółkę „Ratujmy Trójkę” Sp. z o.o[21].
Życie prywatne
edytujUrodziła się i dorastała w Polanicy-Zdroju[22], gdzie jej ojciec Jan Myczka był w latach 1980–1983 prezesem Towarzystwa Miłośników Polanicy. Część jej rodziny jest związana z dziennikarstwem: brat Leszek Myczka (Radio Opole i TVP Opole)[23], siostry: Jolanta Pędziwiatr (PAP, Gazeta Poznańska, Panorama Polskich Miast) i Irena Myczka-Weber (radiowa „Dwójka”) wraz z mężem, krytykiem muzycznym Janem Weberem.
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
edytujPaństwowe
edytuj- 2011 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi dla Polskiego Radia)[24]
- 2003 – Srebrny Krzyż Zasługi[25]
- 2014 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- 2012 – Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)[26]
Pozostałe
edytuj- 2013 – nagroda biznesowa „Kod Sukcesu” przyznawana przez tygodnik Wprost za niekonwencjonalne, umiejętne i efektywne zarządzanie radiową Trójką na trudnym i niesprzyjającym rynku mediów
- 2013 – Honorowa Odznaka Polskiego Radia przyznawana za szczególny wkład w rozwój radiofonii publicznej, za pasję, talent i profesjonalne zaangażowanie.
- 2012 – nagroda „Manager Award 2012”, za „skuteczne i kreatywne zarządzanie Trójką, łączące realizację celów programowych i biznesowych”, przyznawana przez magazyn „Manager MBA”
Publikacje
edytuj- Pani Magdo, pani pierwszej to powiem, Warszawa, Wydawnictwo Do, 2002
- Pani Magdo, pani pierwszej to powiem ciąg dalszy..., Warszawa, Lamba, 2004.
- Państwu pierwszym opowiem o Trójce, Wydawnictwo Znak, Kraków 2016
Przypisy
edytuj- ↑ Monitor firm. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
- ↑ Magda Jethon o swojej pracy w Trójce. styl.pl. [dostęp 2016-06-07]. (pol.).
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 199.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 15.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 20–21.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 22.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 227.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 147.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 24.
- ↑ Skowroński: Trójka - radio wolnych i radosnych ludzi [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Nowa ramówka Jedynki Polskiego Radia [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 224.
- ↑ Dziennikarze "Trójki" śpiewają 'Karpia' [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 16.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 19, 30–31.
- ↑ Jethon znów pokieruje Trójką.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 27.
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-05-03].
- ↑ Magda Jethon nie jest już dyrektorem Trójki [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2016-01-08].
- ↑ Ruszył serwis informacyjny koduj24.pl. kodmalopolska.pl. [dostęp 2020-07-24]. (pol.).
- ↑ https://antyweb.pl/nowy-swiat-stacja-radiowa/https://antyweb.pl/nowy-swiat-stacja-radiowa/
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 10.
- ↑ Jethon 2016 ↓, s. 148.
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1122
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 1, poz. 7
- ↑ Dziennikarze Polskiego Radia odznaczeni. polskieradio.pl, 2012-11-16. [dostęp 2016-08-19].
Bibliografia
edytuj- Jacek Górski, Rozmowa Gdańskiego Klub Szaradzistów Neptun z Magdaleną Jethon. neptun-gdansk.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-03)].
- Magda Jethon, Państwu pierwszym opowiem o Trójce, Wydawnictwo Znak, 2016, ISBN 978-83-240-4137-4.