Małgorzata Szejnert
Małgorzata Szejnert (ur. 28 kwietnia 1936 w Warszawie) – polska dziennikarka i pisarka.
 Małgorzata Szejnert (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1936 |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Nagrody | |
| |
Życiorys
edytujUkończyła Liceum Ogólnokształcące Żeńskie im. Emilii Plater w Białej Podlaskiej. Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Kierowała działem reportażu w tygodniku „Literatura”. W sierpniu 1980 pomagała w redagowaniu biuletynu strajkowego w Stoczni im. Warskiego w Szczecinie. Po ogłoszeniu stanu wojennego współpracowała z prasą podziemną. W 1984 wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracowała w Nowym Dzienniku. Powróciła do kraju w 1986. Była współzałożycielką „Gazety Wyborczej”, gdzie przez kilkanaście lat prowadziła dział reportażu.
Debiutowała w 1972 książką o Amerykańskiej Polonii Borowiki przy ternpajku. Jest także m.in. autorką książki Czarny ogród o katowickich dzielnicach: Giszowcu i Nikiszowcu wydanej w 2007 roku. Książka ta została laureatką Nagrody Mediów Publicznych COGITO oraz „Górnośląskiego Tacyta”, a także znalazła się w finałach Nagrody Literackiej Nike[1], Nagrody Literackiej Gdynia i środkowo-europejskiej nagrody literackiej „Angelus” w 2008[2]. W lutym 1989 weszła w skład działającej przy Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego[3]. Autorka ponad 100 rozpraw, artykułów naukowych, recenzji i prac popularnonaukowych.
Jej książka Wyspa klucz otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Nike 2010[4] a książka o Zanzibarze Dom żółwia. Zanzibar otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Nike 2012 i znalazła się wśród siedmiu finalistów tej nagrody[5][6]. Za książkę Usypać góry. Historie z Polesia nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za Reportaż Literacki[7]. Książka Usypać góry otrzymała Nagrodę Miesięcznika "Odra" za rok 2015[8][9].
Wraz z Romanem Załuskim jest scenarzystką filmu Jeśli się odnajdziemy[10].
5 czerwca 2014 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w budowaniu niezależnej prasy w Polsce, za pielęgnowanie wartości, jakie legły u podstaw polskich przemian demokratycznych, za wkład w rozwój nowoczesnej publicystyki i przestrzeganie wysokich standardów w pracy dziennikarskiej, redakcyjnej i menadżerskiej”[11]. W 2015 otrzymała srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[12].
15 października 2021 odsłoniła swoją płytę w oświęcimskiej Alei Pisarzy przy Miejska Biblioteka Publiczna im. Ł. Górnickiego "Galeria Książki" w Oświęcimiu.
Twórczość
edytuj- Borowiki przy ternpajku, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1972.
- Ulica z latarnią, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1977.
- I niespokojnie tu i tam, Olsztyn: Wydawnictwo Pojezierze, 1980.
- Szczecin: Grudzień-Sierpień-Grudzień, współautor Tomasz Zalewski, Warszawa: NOWA, 1984; Londyn: Aneks, 1986.
- Sława i infamia. Rozmowa z Bohdanem Korzeniewskim, Londyn: Aneks,1988; Warszawa: „Pokolenie”, 1988; Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1992
- Śród żywych duchów, Londyn: Aneks, 1990; wyd. II, Warszawa: Znak, 2012 (Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego, 1990)
- Czarny ogród, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2007, ISBN 978-83-240-0896-4 (finał Nagrody Literackiej Nike 2008, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2008, finał Nagrody „Angelus” 2008).
- Szczecin: Grudzień-Sierpień-Grudzień współautor Tomasz Zalewski, Londyn: Aneks, 1990; Szczecin: Walkowska Wydawnictwo, 2008, ISBN 978-83-924983-2-2 (wydanie III, poszerzone – współautorzy: Michał Paziewski, Adam Zadworny).
- Wyspa klucz, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2009, ISBN 978-83-240-1161-2 (w 2010 r. otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia, tzw. Nagrodę Osobną i nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2010)
- Dom żółwia. Zanzibar, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2011, ISBN 978-83-240-1819-2 (w finale Nagrody Literackiej Nike 2012)
- My, właściciele Teksasu. Reportaże z PRL-u, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2013, ISBN 978-83-240-2121-5.
- Usypać góry. Historie z Polesia, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2015, ISBN 978-83-240-3287-7 (nominacja do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za Reportaż Literacki, Nagroda Odry za rok 2015)
- Wyspa Węży, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2018, ISBN 978-83-240-5358-2
Przypisy
edytuj- ↑ Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Agnieszka Kołodyńska: Siódemka w finale Angelusa. [dostęp 2009-01-20]. (pol.).
- ↑ Rzeczpospolita, 1989, nr 37 (2171), str. 1-2
- ↑ Nominacje Nike 2010. polskieradio.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Tadeusz Sobolewski. Zawód reporter. „Gazeta Wyborcza”, s. 12, 23 sierpnia 2012. Warszawa: Agora. ISSN 0860-908X.
- ↑ Nagroda Nike 2012. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Nominacje do Nagrody Kapuścińskiego 2015 [online], www.instytutksiazki.pl [dostęp 2016-03-06].
- ↑ Mateusz Lipiński, Małgorzata Szejnert z nagrodą miesięcznika Odra za rok 2015, „Radio Wrocław” [dostęp 2018-02-26] (pol.).
- ↑ Niezgoda na niepamięć – Magazyn O.pl [online], O.pl Polski Portal Kultury [dostęp 2018-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-27] (pol.).
- ↑ Małgorzata Szejnert – sylwetka pisarki. culture.pl. [dostęp 2017-08-22].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 741
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-09-21] (pol.).