Małgorzata Majláth
Małgorzata Majláth (zm. po grudniu 1596) – szlachcianka węgierska, córka możnowładcy węgierskiego Istvána Majlátha i Anny Nádasdy.
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Życiorys
edytujW 1548 Małgorzata została zaręczona z synem wojewody siedmiogrodzkiego Stefana Batorego, Andrzejem. Do ślubu obojga doszło w maju 1551[1]. Z małżeństwa Małgorzaty z Andrzejem Batorym pochodziło sześcioro dzieci[2]:
- Stefan – namiestnik Krasnego,
- Gabriel,
- Anna – żona Klemensa Dóczego,
- Katarzyna,
- Baltazar – regent siedmiogrodzki,
- Andrzej – biskup warmiński, kardynał.
8 stycznia 1563 zmarł mąż Małgorzaty, Andrzej Batory[3]. W tym samym roku wdowa po Batorym wyszła ponownie za mąż. Jej drugim mężem został dworzanin antykróla węgierskiego Jana II Zygmunta Zápolyi, János Iffjú. Małżeństwo zostało zawarte w atmosferze skandalu, gdyż zostało zawarte przed upływem rocznej żałoby po śmierci Andrzeja[2]. W późniejszych czasach wielokrotnie rozchodziły się plotki o niemoralnym prowadzeniu się Małgorzaty[2]. W 1594 książę siedmiogrodzki Zygmunt Batory nakazał stracić męża Małgorzaty. Po owdowieniu, Małgorzata wraz z małoletnim synem Jánosem zamieszkała w Polsce, gdzie zaopiekował się nią starszy syn Andrzej[4]. Pomimo pobytu w Polsce, Małgorzata interesowała się sprawami Siedmiogrodu. W grudniu 1596 przyjechała do Warszawy, prosząc syna o rezygnację z kariery kościelnej i objęcie władzy w Siedmiogrodzie[5]. Dalsze losy Małgorzaty nie są znane.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Ildikó Horn, Andrzej Batory, Szymon Brzeziński (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2010, s. 18–23, 26, 218, 224–226, ISBN 978-83-7543-163-6, OCLC 750793621.