Ludwig Förster
Ludwig Christian Friedrich (von) Förster (ur. 8 października 1797 w Ansbach, zm. 16 czerwca 1863 w Bad Gleichenberg) – austriacki architekt pochodzenia niemieckiego, przedstawiciel historyzmu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
austriacka |
Praca | |
Styl | |
Budynki |
Życiorys
edytujStudiował w Monachium (1816–1818)[1]) i Wiedniu[2]. W latach 1820–1826 wykonywał zawód korektora[1], m.in. u Petera Nobilego[1]. Od 1828 prowadził w Wiedniu zakład litograficzny[2], gdzie zajmował się cynkografią[1]. W 1836 założył pismo Allgemeine Bauzeitung – jedną z najważniejszych publikacji na temat architektury w ówczesnych Austro-Węgrzech[2]. W 1839 założył wraz z Moritzem Geißem odlewnię cynku, produkując ornamenty według projektów m.in. Schinkla, Stülera[3]. Od 1839/40 samodzielny architekt, w jego biurze pracował m.in. Otto Wagner[2]. W latach 1842–1845 wykładał na Akademii Sztuk Pięknych (niem. Akademie der bildenden Künste) W latach 1846–1852 współpracował z zięciem Theophilem von Hansenem[2]. Od 1861 do 1863 pełnił funkcję radcy miejskiego[2]. Jego synowie Heinrich von Förster i Emil von Förster byli również architektami[2].
Działalność
edytujOd 1836 Förster zaangażowany był w projekty rozwoju miasta[2]. W 1839 opracował pierwszy własny projekt rozbudowy Wiednia[4]. W 1858 był jednym z trzech równorzędnych zwycięzców (obok Friedricha von Stachego i Eduarda van der Nülla z Augustem von Sicardsburgiem) w konkursie na projekt rozbudowy miasta[5]. Jego projekt przewidywał poprowadzenie linii kolejowej wokół miasta, wytyczenie przecznic na przedmieściach[5] oraz obwodnicy wokół ścisłego centrum tzw. Ringstrasse[6].
Oprócz domów i budynków biurowych, Förster projektował synagogi, m.in. bóżnicę w wiedeńskim Leopoldstadt (1858)[7], Budapeszcie (1859) i Miszkolcu (1863).
Wybrane dzieła
edytuj- 1849 – kościół ewangelicki w Wiedniu-Gumpendorfie[2]
- 1849 – Villa Pereira przy Weihburggasse w Königstetten[2]
- 1849–1855 – Arsenał w Wiedniu (razem z Theophilem von Hansenem)[1]
- 1854–1859 – Wielka Synagoga w Budapeszcie[8]
- 1855 – Augarten-Casino w Brnie[2]
- 1858 – Synagoga Tempelgasse w Wiedniu
- 1858 – Elisabethbrücke w Wiedniu[9]
- 1863 – Synagoga w Miszkolcu
- 1863 – Palais Todesco w Wiedniu[2]
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Karl Weiß: Förster, Christian Friedrich Ludwig. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). [dostęp 2010-07-20]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l AEIOU: Österreich Lexikon: Förster, Ludwig Christian Friedrich. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
- ↑ Martina Griesser-Stermscheg, Gabriela Krist: Metallrestaurierung- Metallkonservierung: Geschichte, Methode und Praxis. Böhlau Verlag Wien, 2009, s. 39. ISBN 3-205-78196-1. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
- ↑ Peter Csendes, Ferdinand Opll: Wien: Geschichte einer Stadt, Volume 3. Böhlau Verlag Wien, 2006, s. 66. ISBN 3-205-99268-7. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
- ↑ a b Thomas Hall: Planning Europe's capital cities: aspects of nineteenth-century urban development. Taylor & Francis, 1997, s. 175. ISBN 0-419-17290-4. [dostęp 2010-07-21]. (ang.).
- ↑ Thomas Hall: Planning Europe's capital cities: aspects of nineteenth-century urban development. Taylor & Francis, 1997, s. 177. ISBN 0-419-17290-4. [dostęp 2010-07-21]. (ang.).
- ↑ Karl Weiss (red.): Alt- und neu-Wien in seinen Bauwerken. 2e vermehrte redigirt von K. Weiss. Oesterreichischer Ingenieur- und Architekten-Verein, 1865, s. 117. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
- ↑ Kinga Frojimovics, Géza Komoróczy: Jewish Budapest: monuments, rites, history. Central European University Press, 1999, s. 107. ISBN 963-9116-37-8. [dostęp 2010-07-21]. (ang.).
- ↑ Karl Weiss (red.): Alt- und neu-Wien in seinen Bauwerken. 2e vermehrte redigirt von K. Weiss. Oesterreichischer Ingenieur- und Architekten-Verein, 1865, s. 144. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Allgemeine Bauzeitung Wien: mit Abbildungen : österreichische Vierteljahrs-schrift für den öffentlichen. Ludwig von Förster, 1865. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).