L’Express
L’Express – francuski tygodnik, założony w 1953 roku podczas I wojny indochińskiej. Tygodnik jest wzorowany na amerykańskim czasopiśmie „Time”.
 Okładka „L’Express” (1974; projektant: Jean Giraud) | |
| Częstotliwość |
tygodnik |
|---|---|
| Państwo | |
| Tematyka |
ogólna |
| Pierwszy numer |
1953 |
| Redaktor naczelny |
Christophe Barbier |
| Średni nakład |
538 319 egz. |
| Strona internetowa | |
Siedziba redakcji tygodnika znajduje się w Paryżu. Redaktorem naczelnym czasopisma jest Christophe Barbier, a właścicielem grupa medialna Roularta Media Group.
Historia
edytujZostał założony w 1953 roku przez Jean-Jacques’a Servana-Schreibera, przyszłego lidera Socjalistycznej Partii Radykalnej oraz Françoise Giroud, byłą redaktor naczelną magazynu „Elle”. Tygodnik popierał politykę Pierre'a Mendèsa-France w sprawie Indochin, a ideologicznie związany był z francuską lewicą. Czasopismo było zdecydowanym przeciwnikiem wojny w Algierii, a w szczególności stosowania tortur.
W ciągu następnych lat czasopismo stało się w mniejszym stopniu zaangażowane w politykę, dzięki czemu nakład wzrósł w ciągu trzech lat ze 150 tys. do 500 tys. egzemplarzy. W 1971 roku, wraz z objęciem przez Servana-Schreibera funkcji przewodniczącego Socjalistycznej Partii Radykalnej, dziewięciu dziennikarzy tygodnika zdecydowało się na opuszczenie czasopisma, a następnie założyło własny tygodnik, „Le Point”.
Obecnie średni nakład tygodnika wynosi około 538 319 egzemplarzy, z czego około 305 tys. jest rozprowadzane w prenumeracie[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Anne Feitz. «L'Express» relance la bataille des «news». „Les Échos”, 2010-05-05. [dostęp 2010-05-22]. (fr.).