Kuc Connemara
Kuc Connemara – rasa konia domowego z grupy kuców. Wysokość w kłębie: 135 - 148 cm. Kuce Connemara są kucami wierzchowymi. Nadają się na konkursy skoków, ujeżdżenia. Mogą także ciągnąć lekkie wozy, choć najczęściej są użytkowane jako konie rodzinne.
Cechy charakterystyczne
edytujJeszcze dziś można rozpoznać cechy koni, które w przeszłości były krzyżowane z osobnikami innych ras. Connemara ma więc proporcjonalny pokrój po rasach hiszpańskich, wrażliwość araba, siłę zaprzęgowego konia walijskiego, a także coś z ruchów hackneya.
Kuc Connemara to koń o mocnej i proporcjonalnej budowie. Głowa średniej wielkości o profilu prostym lub garbonosym, szyja dużo dłuższa niż u większości kuców wierzchowych. Connemara ma silny, szeroki grzbiet i lekko ściśnięty zad. Dobrze zarysowane, silne stawy (dzięki nim jest doskonałym skoczkiem) i dobre kopyta.
Umaszczenie
edytujAkceptowane są wszystkie umaszczenia z wyjątkiem srokatego. Najczęściej spotykane maści to: siwa, kasztanowa, kara i izabelowata. Od kilku lat zauważalny jest przyrost populacji kuców bułanych oraz dereszowatych.
Charakter, temperament
edytujDuże zdolności przystosowawcze. Zrównoważony temperament, cierpliwość i silne nerwy.
Historia, pochodzenie
edytujKuc Connemara pochodzi z zachodniego, nabrzeżnego regionu Irlandii o tej nazwie. Dziś nie ma już naprawdę dzikich koni, ale wciąż wiele osobników dorasta w półdzikich stadach. Kuce zamieszkują chłodne i dżdżyste wybrzeże "zielonej wyspy" - tym warunkom środowiskowym zawdzięczają swoją siłę i wytrzymałość.