Kołobrzeg (gmina wiejska)
Kołobrzeg – gmina wiejska w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, położona na Pobrzeżu Szczecińskim i Pobrzeżu Koszalińskim. Siedzibą gminy jest miasto Kołobrzeg, które nie wchodzi w skład gminy (jest osobną gminą miejską).
| gmina wiejska | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Powiat | |||||||
| TERC |
2408042 | ||||||
| Wójt |
Jerzy Wolski | ||||||
| Powierzchnia |
144,03 km² | ||||||
| Populacja (31.12.2016[1]) • liczba ludności |
| ||||||
| • gęstość |
74,3 os./km² | ||||||
| Nr kierunkowy |
94 | ||||||
| Tablice rejestracyjne |
ZKL | ||||||
Adres urzędu: ul. Trzebiatowska 48a78-100 Kołobrzeg | |||||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie powiatu
| |||||||
| 54°10′40″N 15°34′37″E/54,177778 15,576944 | |||||||
| Strona internetowa | |||||||
| Biuletyn Informacji Publicznej | |||||||
Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 10 708 mieszkańców[1].
Miejsce gminy Kołobrzeg w województwie (na 114 gmin):
powierzchnia 74., ludność 43.
Powierzchnia
edytujWedług danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia gminy wynosi 144,03 km²[2]. Gmina stanowi 19,9% powierzchni powiatu.
Sąsiednie gminy:
- Kołobrzeg (miasto), Dygowo, Gościno, Siemyśl i Ustronie Morskie (powiat kołobrzeski)
- Trzebiatów (powiat gryficki)
Gmina Kołobrzeg została utworzona w 1972 r.[3] Do 1998 r. gmina należała administracyjnie do województwa koszalińskiego.
Miejscowości i podział administracyjny
edytuj
Gmina Kołobrzeg utworzyła 22 jednostki pomocnicze gminy, będące sołectwami.
| Sołectwa | Miejscowości |
|---|---|
| Sołectwo Błotnica | Błotnica |
| Sołectwo Bogucino | Bogucino |
| Sołectwo Bogusławiec | Bogusławiec, Budzimskie, Sobiemierz (niezamieszkany) |
| Sołectwo Budzistowo | Budzistowo |
| Sołectwo Drzonowo | Drzonowo, Głąb |
| Sołectwo Dźwirzyno | Dźwirzyno, Wólka (niezamieszkana) |
| Sołectwo Głowaczewo | Głowaczewo |
| Sołectwo Grzybowo | Grzybowo |
| Sołectwo Karcino | Karcino, Rogozina, Sieradowo, Świerszczewo |
| Sołectwo Kądzielno | Kądzielno |
| Sołectwo Korzystno | Korzystno, Korzyścienko |
| Sołectwo Niekanin | Niekanin |
| Sołectwo Nowogardek | Nowogardek |
| Sołectwo Nowy Borek | Nowy Borek |
| Sołectwo Obroty | Obroty |
| Sołectwo Przećmino | Przećmino |
| Sołectwo Rościęcino | Rościęcino, Bezpraw, Kopydłówko |
| Sołectwo Samowo | Samowo |
| Sołectwo Sarbia | Sarbia |
| Sołectwo Stary Borek | Stary Borek |
| Sołectwo Stramnica | Stramnica, Przylaski (niezamieszkane) |
| Sołectwo Zieleniewo | Zieleniewo |
Demografia
edytujWedług danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 10 708 mieszkańców, co stanowi 13,5% ludności powiatu[1]. Gęstość zaludnienia wynosi 74,3 osoby na km².
Dane z 31 grudnia 2016 r.[1]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 10 708 | 100 | 5468 | 51,06 | 5240 | 48,94 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Kołobrzeg w 2014 roku[4].
Przyroda i turystyka
edytuj
Gmina leży na Wybrzeżu Trzebiatowskim oraz na równinach: Gryfickiej i Białogardzkiej nad Morzem Bałtyckim. Obszar gminy urozmaicony jest niewielkimi wzniesieniami, porośnięty lasami, wśród których przepływa rzeka Parsęta dostępna dla kajaków. Przez zachodnią część przepływają rzeczki Błotnica i Dębosznica wpadające do największego w tym rejonie jeziora Resko Przymorskie. Tereny leśne zajmują 11% powierzchni gminy, a użytki rolne 69%.
Głównymi centrami turystyki w gminie Kołobrzeg są nadmorskie miejscowości Grzybowo i Dźwirzyno. W okresie wakacji liczba mieszkańców tych miejscowości rośnie kilkakrotnie. W obu tych miejscowościach znajduje się rozbudowana sieć restauracji, hoteli, pensjonatów i in.
Przez teren gminy wiedzie rowerowy szlak turystyczny o nazwie „Szlak Orlich Gniazd” oznaczony niebieskim rowerem na białym tle. Zaczyna się w Grzybowie, gdzie na tablicy informacyjnej podano informacje o długości trasy oraz jej charakterystykę. Szlak rowerowy biegnie dalej przez Dźwirzyno, Karcino, Sarbię, Nowogardek i kończy się we wsi Głowaczewo. Na całej długości ustawione są tablice poglądowe, miejsca do odpoczynku oraz zadaszenia przeciwdeszczowe[5].
Obecnie na terenie gminy znajduje się również położona na miejscu dawnego podkładu kolejowego ścieżka rowerowa („Szlakiem po nasypie kolejki wąskotorowej”) z Zieleniewa przez Bezpraw do Gościna.
Komunikacja
edytujPrzez gminę prowadzą drogi wojewódzkie: nr 102 łączące siedzibę gminy, Kołobrzeg przez Zieleniewo (7 km) do Trzebiatowa (31 km) i nr 162 z Zieleniewa przez Gościno (11 km) do skrzyżowania z drogą krajową nr 6 (21 km) oraz nr 163 z Kołobrzegu przez Dygowo (11 km) do Karlina (29 km).
Kołobrzeg uzyskał połączenie kolejowe w 1859 r. po wybudowaniu odcinka linii do Białogardu, w 1878 r. wydłużoną do Szczecinka, a rok później do Poznania. W 1882 r. otwarto kolejną linię z Gryfic (wcześniej zbudowano część do Goleniowa), a w 1899 r. wydłużono ją do Koszalina. Pod koniec lat 80. XX wieku linie z Kołobrzegu do Poznania i do Koszalina zostały zelektryfikowane. Obecnie w gminie czynne są 4 stacje:
- w kierunku Gryfic, Szczecina: Stary Borek, Głowaczewo, Karcino
- w kierunku Białogardu, Szczecinka: Stramnica.
W gminie czynne są 2 urzędy pocztowe: w Dźwirzynie (nr 78-131) i w Grzybowie (nr 78-132). Gminę obsługują także urzędy pocztowe w Kołobrzegu.
Historia kolei wąskotorowej
edytujW 1895 r. do Kołobrzegu doprowadzono także kolej wąskotorową o szerokości 1000 mm z Gościna – w późniejszych latach pociągi Kołobrzeskiej Kolei Wąskotorowej kursowały także do Rymania i Gryfic. Na terenie gminy funkcjonowały 3 przystanki kolejowe: Zieleniewo, Bezpraw i Błotnica-Przećmino. W 1961 r. linia została zamknięta, a wkrótce potem rozebrana.
Komunikacja Miejska Kołobrzeg
edytujDo niektórych miejscowości gminy Kołobrzeg dojeżdżają autobusy KM Kołobrzeg[6]:
- do Budzistowa (linia nr 7, tylko w dni robocze);
- do Zieleniewa (linie nr 1 i 10);
- do Grzybowa (linia nr 6, w VII-VIII linia nr D);
- do Bezprawia (w V-X linia nr 1);
- do Dźwirzyna (w VII-VIII linia nr D);
- do Kądzielna (linia nr 5, w VII-VIII linia nr U).
Oświata
edytujDzieci z gminy Kołobrzeg chodzą do szkół i placówek oświatowych działających w gminie Kołobrzeg (SP w Drzonowie, Gimnazjum w Drzonowie, SP w Dźwirzynie, Gimnazjum Społeczne w Dźwirzynie)[7], jak też do szkół i placówek oświatowych znajdujących się w mieście Kołobrzeg. Na terenie gminy znajdują się także punkty przedszkolne.
Kultura i sport
edytujNa terenie gminy funkcjonuje Biblioteka Publiczna Gminy Kołobrzeg w Zieleniewie z 2 filiami (Budzistowo, Drzonowo).
W gminie Kołobrzeg funkcjonuje kilka klubów sportowych:
- Piast Drzonowo (piłka nożna, Koszalińska Liga Okręgowa)
- Resko Karcino (piłka nożna, A-klasa)
- Solny Grzybowo (szachy)
Wspólnoty religijne
edytujTeren gminy obejmują parafia rzymskokatolicka Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Dźwirzynie, parafia rzymskokatolicka Chrystusa Króla w Korzystnie i parafia rzymskokatolicka pw. św. Jana Chrzciciela w Sarbii. Wierni z gminy Kołobrzeg uczęszczają także do kościołów w Kołobrzegu.
Bezpieczeństwo
edytujNa terenie gminy funkcjonuje Posterunek Policji w Dźwirzynie, podlegający Komendzie Powiatowej Policji w Kołobrzegu[8]. Dodatkowo również teren gminy patrolują dzielnicowi z KPP Kołobrzeg.
Na terenie gminy działa 5 jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej (Stary Borek, Karcino, Korzystno, Drzonowo, Sarbia), w tym jedna włączona w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Stary Borek)[9]. Akcje wspomaga Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Kołobrzegu dysponująca specjalistycznym sprzętem.
Administracja i samorząd
edytujW 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy wiejskiej Kołobrzeg wynosiły 47,7 mln zł, a dochody budżetu 50,9 mln zł. Według stanu na koniec 2016 r. gmina nie miała zobowiązań budżetowych[10].
Wójtowie Gminy Kołobrzeg:
- Tadeusz Kowalski (1994–2014)
- Włodzimierz Popiołek (2014–)
Gmina jest obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Kołobrzegu. Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz sprawy gospodarcze są rozpatrywane przez Sąd Rejonowy w Koszalinie[11]. Gmina jest obszarem właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie[12]. Gmina (właśc. powiat kołobrzeski) jest obszarem właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie[13].
Mieszkańcy gminy wiejskiej Kołobrzeg razem z mieszkańcami gmin: Dygowo i Ustronie Morskie wybierają 4 radnych do Rady Powiatu w Kołobrzegu, a radnych do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego w okręgu nr 3. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 13.
| Nr okręgu | Granice okręgu | Liczba radnych |
|---|---|---|
| 1 | Sołectwo Budzistowo | 1 |
| 2 | Sołectwa Kądzielno, Stramnica | 1 |
| 3 | Sołectwa Bogucino, Niekanin, Obroty | 1 |
| 4 | część Zieleniewa | 1 |
| 5 | część Zieleniewa | 1 |
| 6 | część Zieleniewa | 1 |
| 7 | Sołectwa: Błotnica, Przećmino, Rościęcino | 1 |
| 8 | Sołectwo Dźwirzyno | 1 |
| 9 | Sołectwa Głowaczewo, Karcino | 1 |
| 10 | część sołectwa Drzonowo | 1 |
| 11 | część sołectwa Drzonowo, sołectwo Nowogardek | 1 |
| 12 | Sołectwa: Bogusławiec, Samowo, Sarbia | 1 |
| 13 | część Grzybowa | 1 |
| 14 | część Grzybowa | 1 |
| 15 | Sołectwa: Korzystno, Stary Borek, Nowy Borek | 1 |
| Razem (Σ) | 15 |
Współpraca międzynarodowa
edytuj
gmina Ferdinandshof w powiecie Vorpommern-Greifswald w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie – obie gminy podpisały umowę partnerską w 1996 roku, w ramach której współpracują na płaszczyźnie oświaty, kultury, sportu, wymiany klubów seniorów oraz drużyn strażackich[15].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.). „Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.)”, 2017-05-30. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 2451-2087.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Uchwała Nr XXIII/77/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 grudnia 1972 r. ws. utworzenia gmin w województwie koszalińskim (Dz. Urz. WRN w Koszalinie Nr 13, poz. 76).
- ↑ Gmina Kołobrzeg w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Robert Śmigielski: Gmina Kołobrzeg Okolice Kołobrzegu. Dzieje i atrakcje turystyczne. Kołobrzeg: Agencja Usługowo-Handlowa „MAX”, 2005. ISBN 83-919113-1-4.
- ↑ Rozkład jazdy pozasezonowy. KM Kołobrzeg. [dostęp 2016-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)].
- ↑ Jednostki oświatowe. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].
- ↑ Posterunek Policji w Dźwirzynie. Komenda Powiatowa Policji w Kołobrzegu, 2012-04-21. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ Wykaz OSP w KSRG w województwie zachodniopomorskim w maju 2014 r.. Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Szczecinie. [dostęp 2014-09-07].
- ↑ Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].
- ↑ Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie utworzenia wydziałów w sądach rejonowych (Dz. Urz. Min. Sprawiedliwości z 2012 r. poz. 95, s. 19).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. ws. ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1223).
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. ws. obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003 r. nr 198, poz. 1925).
- ↑ Uchwała Nr XXI/143/12 Rady Gminy Kołobrzeg z dnia 23 października 2012 r. w sprawie podziału gminy Kołobrzeg na okręgi wyborcze, ustalenie ich granic i numerów oraz liczby radnych wybieranych w każdym okręgu. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].
- ↑ Gmina Partnerska. Urząd Gminy Kołobrzeg. [dostęp 2009-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-24)].