Knut Hamsun
Knut Hamsun (ur. 4 sierpnia 1859 w Vågå jako Knud Pedersen, zm. 19 lutego 1952 w Nörmholm, Grimstad[1]) – norweski pisarz, noblista literacki za rok 1920. Prekursor modernistycznych tendencji w powieści psychologicznej oraz egzystencjalnej, które w pełni ukształtowały się w drugiej połowie XX wieku. Znane były też sympatie nazistowskie Hamsuna, za które był po wojnie sądzony.
Knut Hamsun (1939) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Nagrody | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujHamsun był czwartym spośród siedmiorga dzieci ubogiego wiejskiego krawca. W młodości pracował jako czeladnik szewski, subiekt, kamieniarz i nauczyciel w szkole elementarnej. W latach osiemdziesiątych dwukrotnie wyjeżdżał do USA, gdzie zarabiał na chleb jako buchalter, motorniczy tramwaju, robotnik budowlany (swoje refleksje z pobytu w Ameryce opisał w Fra Det moderne Amerikas Aandsliv (1889). Do Norwegii wrócił z podejrzeniami śmiertelnej choroby. W rodzinnym kraju odzyskał zdrowie.
Twórczość
edytujPierwszą powieścią, która zyskała uznanie krytyków był Głód (norw. Sult, 1890, wyd. pol. 1892). W powieści Hamsun odchodzi od dziewiętnastowiecznego psychologicznego naturalizmu. Świat bohatera powieści został zredukowany do psychiki głodującego człowieka, uwikłanego w walkę o byt. Powieść jest prekursorem modernizmu w literaturze i zapowiedzią utworów Franza Kafki i innych pisarzy dwudziestowiecznych, którzy dostrzegali pustkę egzystencji wobec otaczającej cywilizacji. W Głodzie Hamsun odchodzi od dziewiętnastowiecznego modelu narracji – dialogi zastępuje opisami marzeń, urojeń i obsesjami głodującego. Również w kolejnych utworach Hamsun rezygnuje z interpretacji psychologicznej i refleksji filozoficzno-społecznej. Kolejny utwór Misteria (norw. Mysterier, 1892) jest jednym z najwybitniejszych dzieł Hamsuna. Innym ważnym utworem z tego okresu była powieść Pan (1894). Po 1910 w twórczości Hamsuna coraz ważniejsze stają się odniesienia społeczne, a agresywność ustępuje miejsca melancholii. Arcydziełem w opiniach krytyków było Błogosławieństwo ziemi (norw. Markens Grøde, 1917), za którą w 1920 otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Zbuntowany wobec społeczeństwa włóczęga stał się bohaterem trylogii Hamsuna:
- Włóczęgi (1927, wydanie polskie 1929),
- August Powsinoga (1930, wydanie polskie 1931),
- A życie toczy się dalej (1933, wydanie polskie 1958).
Duże uznanie wzbudził zbiór jego poezji Det vilde Kor (Dziki chór) (1904).
Sympatie nazistowskie
edytujOd młodości Hamsun wyznawał rasistowskie przekonania. W The Cultural Life of Modern America (1889) wyraził swój stanowczy sprzeciw wobec krzyżowania ras: „Murzyni są i pozostaną Murzynami, rodzącą się formą ludzką z tropików, szczątkowymi narządami ciała białego społeczeństwa. Zamiast zakładać elitę intelektualną, Ameryka założyła mulatową stadninę”[2]. Przed II wojną światową i w jej trakcie popierał Adolfa Hitlera i nazistów, za co po wojnie był sądzony i poddany ogólnonarodowemu ostracyzmowi. W 1942 Hamsun spotkał się z Hitlerem. W 1943 oddał nawet swój medal, będący częścią Nagrody Nobla, Josephowi Goebbelsowi na znak podziwu; jeszcze w maju 1945 roku opublikował artykuł gloryfikujący Hitlera. Po wojnie zbliżający się do 90. roku życia pisarz został skazany przez sąd za zdradę ojczyzny na bardzo wysoką grzywnę, która w istocie pozbawiła go całego majątku. Następnie osadzono go w szpitalu psychiatrycznym. Efektem pobytu w szpitalu była powieść Na zarośniętych ścieżkach (På gjengrodde Stier) (1949), napisana po wielu latach przerwy w twórczości.
Osiągnięcia
edytujPrzedstawiciel kierunku subiektywistycznego w prozie norweskiej[3]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1920 za książkę Błogosławieństwo ziemi. Jeden z członków komisji noblowskiej uzasadnił ten wybór, porównując twórczość Hamsuna do twórczości Hezjoda.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Knut Hamsun i Eide og Grimstad [online], gbm.no [dostęp 2023-06-11] (norw.).
- ↑ Sjølyst-Jackson, Peter. Troubling legacies: migration, modernism and fascism in the case of Knut Hamsun. Continuum International Publishing Group. p. 16.
- ↑ Literacka Nagroda Nobla. [dostęp 2007-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-10)].
- ISNI: 0000000121347845, 0000000368642491, 0000000368642483
- VIAF: 59083692
- LCCN: n79089334
- GND: 118545515
- NDL: 00442349
- LIBRIS: 75kmng2r1rvsl45
- BnF: 11906822t
- SUDOC: 026913852
- SBN: CFIV004974
- NLA: 35167436
- NKC: jn20000602790
- DBNL: hams003
- RSL: 000117180, 000117181, 000105244
- BNE: XX1721404
- NTA: 07018738X
- BIBSYS: 90052521
- CiNii: DA03369630
- Open Library: OL41785A
- PLWABN: 9810646549605606
- NUKAT: n93125716
- J9U: 987007296201005171
- PTBNP: 40512
- CANTIC: a11410188
- LNB: 000001378
- NSK: 000033300
- CONOR: 8030307
- BNC: 000043124
- ΕΒΕ: 107021
- KRNLK: KAC199611402
- LIH: LNB:V*217;=yh
- RISM: people/30043553