Kików

wieś w województwie świętokrzyskim

Kikówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Solec-Zdrój[5][6].

Kików
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Solec-Zdrój

Liczba ludności (2011)

418[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-131[4]

Tablice rejestracyjne

TBU

SIMC

0270797[5]

Położenie na mapie gminy Solec-Zdrój
Mapa konturowa gminy Solec-Zdrój, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kików”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kików”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kików”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kików”
Ziemia50°24′25″N 20°52′09″E/50,406944 20,869167[1]
Integralne części wsi Kików[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0270805 Kosinów część wsi
0270811 Półanki część wsi
0270828 Stawisko część wsi
0270834 Zagrody część wsi
0270840 Zakamieńcze-Zastawie część wsi

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kików, po jej zniesieniu w gromadzie Zborów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Kików leży na terenie gminy Solec-Zdrój i liczy ponad 100 posesji, w których mieszka ponad 400 osób. Sołectwo jest typowym obszarem rolniczym, a jego ogólna powierzchnia to 769 ha.

Turystyka

edytuj

Miejscowość leży w obrębie Szanieckiego Parku Krajobrazowego. Teren tego parku ze swoistą roślinnością kserotermiczną i słonolubną oraz ciekawą rzeźbą terenu, po wyeksploatowanym kamieniołomie wapieni i zespołem jaskiń krasowych, które zostały objęte przez Radę Gminy Solec-Zdrój ochroną jako pomniki przyrody nieożywionej, stanowi atrakcję turystyczną. Przez wieś przebiega szlak murowany, zaliczany do szlaków turystycznych Ponidzia. Znajduje się tu m.in. kurhan wpisany do rejestru zabytków archeologicznych w 1986 r. Walory przyrodniczo-krajobrazowe i kulturowe tego terenu sprzyjają rozwojowi turystyki, zarówno pieszej, jak i rowerowej.

Ciekawym miejscem jest Ośrodek Warsztatowy znany wśród mieszkańców jako TANTRA.

Charakterystyka sołectwa

edytuj

Siłami mieszkańców na początku lat 90. wybudowano we wsi szkołę oraz remizę strażacką. Szkoła podstawowa w klasach I-III obsługuje wsie sąsiednie: Zagaje Kikowskie, Sułkowice i Pułanki. Pozostała młodzież i dzieci uczęszczają do szkoły podstawowej w Zborowie oraz do gimnazjum w Solcu-Zdroju. We wsi działa jednostka OSP skupia strażaków-ochotników. Ponadto w Kikowie znajdują się dwa sklepy ogólnospożywcze.

Zabytki, kapliczki

edytuj
  • dwór z XIX w.,
  • figura Jezusa Frasobliwego z XVII w. i trzy kapliczki współczesne.
  • kaplica pw. Matki Boskiej Częstochowskiej z początku lat 90. XX w., wybudowana przez mieszkańców. W ostatnią niedzielę sierpnia, odbywa się odpust, a także msze.

Tradycje wiejskie

edytuj

Od 2007 r. na terenie sołectwa działa Stowarzyszenie Koła Gospodyń Wiejskich Wsi Kików, które zajmuje się kultywowaniem tradycji wiejskich. Do Koła Gospodyń Wiejskich należy 15 kobiet. Efektem ich pracy jest m.in. wieniec dożynkowy, który zajął I miejsca w gminie i powiecie oraz II w województwie świętokrzyskim w 2009 r. Znajduje się on w Muzeum w Tokarni. Koło zajęło III miejsca w konkursie „Świętokrzyska potrawa świąteczna” z potrawą „Perliczka dworska”. Bierze udział w kiermaszach świątecznych, m.in. w Busku-Zdroju oraz w targach turystycznych, np. Agrotravel w Kielcach.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53323
  2. Wieś Kików w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 472 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-05].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-01-11]. 

Linki zewnętrzne

edytuj