Kazimierz Sąda
Kazimierz Sąda (ur. 21 listopada 1934 we Myślenicach[1], zm. 23 października 1998[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier metalurg, podsekretarz stanu w Ministerstwie Hutnictwa (1976–1981).
Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1934 |
---|---|
Data śmierci |
23 października 1998 |
Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, inżynier metalurg |
Alma Mater |
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
Stanowisko |
wiceminister hutnictwa (1976–1981) |
Partia |
Życiorys
edytujSyn Wojciecha i Bronisławy. Należał do Związku Młodzieży Polskiej, był kierownikiem organizacyjnym przy Zarządzie Szkolnym ZMP w Myślenicach i szefem zarządu ZMP przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Na tej uczelni w 1958 ukończył studia inżynierskie z metalurgii, odbył też dwuletnie studium ekonomiczne w Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu (1973). Od 1957 związany z Hutą Batory w Chorzowie, gdzie kierował Wydziałem Kontroli Technicznej Stalowni (1958–1964), następnie był zastępcą kierownika i kierownikiem (1968–1970) Wydziału Stalowni oraz p.o. wicedyrektora i wicedyrektorem ds. produkcji (1970–1971). Pomiędzy 1972 a 1973 kierował Hutą Jedność w Siemianowicach Śląskich. W latach 1975–1976 pełnił funkcję dyrektora generalnego Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego[3] i jednocześnie pierwszego zastępcy dyrektora naczelnego Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach[1]. W latach 1977–1982 szefował klubowi piłkarskiemu Ruch Chorzów[4].
W 1958 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był członkiem egzekutyw Komitetów Zakładowych i członkiem plenum Komitetu Miejskiego PZPR w Siemianowicach Śląskich. W 1975 został zastępcą członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach[1]. Od marca 1976 do lipca 1981 pozostawał podsekretarzem stanu w Ministerstwie Hutnictwa[5]. W 1980 kandydował do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach[6].
Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Myślenicach przy ul. Sienkiewicza[2]. W 1999 odznaczony Honorowego Medalu Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-11-28].
- ↑ a b Informacje o pochówku. grobonet.com. [dostęp 2024-11-29].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 269.
- ↑ Ruch Chorzów w WDŚ. wikigornik.pl. [dostęp 2024-11-29].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 248.
- ↑ Lista kandydatów Frontu Jedności Narodu na radnych do WRN w Katowicach. „Trybuna Robotnicza”. 50 (11 120) (3 marca 1980). s. 2. ISSN 0137-9356.
- ↑ Honorowy Medal SPWiR im. Tadeusza Sendzimira. polskiewynalazki.pl. [dostęp 2024-11-29].
Bibliografia
edytuj- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-11-28].