Kłykcie potyliczne

Kłykcie potyliczne (łac. condyli occipitales) – wyrostki stawowe znajdujące się na kościach potylicznych, dla których powierzchnie stawowe (cotyli) znajdują się na pierwszym kręgu odcinka szyjnego kręgosłupa (dźwigaczu). U podstawy każdego z kłykci ulokowany jest kanał nerwu podjęzykowego. Na bok od kłykci znajdują się wyrostki przykłykciowe, stanowiące miejsce przyczepu mięśni i więzadeł[1]. Kłykcie stanowią ruchome połączenie czaszki płazów, gadów, ptaków i ssaków z resztą szkieletu. U ptaków i gadów istnieje jeden kłykieć potyliczny, a u płazów i ssaków dwa[2].

Czaszka człowieka, widok przednio-dolny. Kłykcie potyliczne zaznaczono na czerwono

Przypisy

edytuj
  1. Helena Przespolewska, Henryk Kobryń, Tomasz Szara & Bartłomiej J. Bartyzel: Podstawy anatomii zwierząt domowych. Warszawa: PWN, 2014, s. 19. ISBN 978-83-62815-22-7.
  2. Mead, Charles S.. Comparative Chart of the Vertebrate Skull. „The Ohio Naturalist”. 4 (3), 1904.