Juan Antonio Luna

meksykański piłkarz

Juan Antonio Luna Castro (ur. 17 maja 1959 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, obecnie trener.

Juan Antonio Luna
Pełne imię i nazwisko

Juan Antonio Luna Castro

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1959
m. Meksyk

Wzrost

166 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1988 Club América 273 (24)
1988–1992 Necaxa 76 (12)
1992 Puebla 3 (0)
W sumie: 352 (36)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979  Meksyk U-20 3 (0)
1980–1987  Meksyk 18 (2)
W sumie: 21 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2003 San Luis
2003–2004 Tigrillos Coapa
2005–2006 Águilas Rivera Maya
2007–2008 Socio Águila
2008 Club América
2009 San Luis
2009–2010 Tijuana
2013–2014 Veracruz
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Luna pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego zespołu Club América. Do seniorskiej drużyny został włączony jako dwudziestolatek przez szkoleniowca José Antonio Rocę i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 14 października 1979 w zremisowanym 1:1 derbowym spotkaniu z Guadalajarą. Od razu został podstawowym piłkarzem ekipy i premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 16 grudnia tego samego roku w wygranej 4:1 konfrontacji z Pueblą. W sezonie 1983/1984 zdobył z Américą pierwszy tytuł mistrza Meksyku, będąc kluczowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez chilijskiego trenera Carlosa Reinoso. Osiągnięcie to powtórzył rok później, podczas rozgrywek 1984/1985, a także w krótkim, półrocznym sezonie Prode '85. W 1987 roku triumfował ze swoją drużyną w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Pucharze Mistrzów CONCACAF, za to podczas sezonu 1987/1988 wywalczył z Américą czwarte i ostatnie mistrzostwo Meksyku. Ogółem barwy tego klubu reprezentował przez dziewięć lat, zdobywając w tym czasie 24 gole w 273 ligowych spotkaniach.

Latem 1988 Luna odszedł do innego stołecznego zespołu, Club Necaxa, gdzie również wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce, lecz z biegiem czasu tracił pewną pozycję w pierwszej drużynie i coraz częściej musiał pełnić rolę rezerwowego gracza. Nie potrafił również nawiązać do sukcesów odnoszonych w Américe. Po czterech latach spędzonych w barwach Necaxy podpisał umowę z ekipą Puebla FC, w której zakończył profesjonalną karierę piłkarską w wieku 33 lat.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W 1979 roku Luna został powołany przez szkoleniowca José Moncebáeza do reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Japonii. Tam był podstawowym pomocnikiem swojej kadry i rozegrał wszystkie trzy spotkania od pierwszej do ostatniej minuty, nie wpisując się na listę strzelców. Meksykanie zanotowali dwa remisy i porażkę, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie i nie zdołali awansować do dalszej fazy turnieju.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Luna zadebiutował za kadencji selekcjonera Raúla Cárdenasa, 28 lutego 1980 w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z Koreą Południową. Pierwszą bramkę w kadrze narodowej strzelił natomiast 18 października tego samego roku w zremisowanym 1:1 sparingu z Kanadą. Ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na osiemnastu rozegranych spotkaniach międzypaństwowych, wszystkich towarzyskich, w których zdobył dwie bramki.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Luna rozpoczął pracę jako trener, początkowo obejmując drugoligowy klub San Luis FC z siedzibą w mieście San Luis Potosí. W jesiennym sezonie Invierno 2001 dotarł z nim do dwumeczu finałowego Primera División A, natomiast pół roku później, podczas wiosennej fazy Verano 2002, triumfował już w rozgrywkach drugiej ligi meksykańskiej, co zaowocowało awansem zespołu do najwyższej klasy rozgrywkowej na koniec sezonu 2001/2002. Tam prowadził jeszcze San Luis bez większych sukcesów przez rok, odchodząc ze stanowiska w maju 2003 po serii pięciu spotkań bez zwycięstwa. Kilka miesięcy później został zatrudniony przez swoją macierzystą drużynę, Club América, gdzie początkowo prowadził drugoligowe rezerwy, Tigrillos Coapa, a później został asystentem trenera pierwszego zespołu, Mario Carrillo. Następnie powrócił do pracy z drugoligowymi rezerwami Amériki; Águilas de la Rivera Maya oraz Socio Águila, w którym najpierw asystował szkoleniowcowi Vinicio Bravo, by w późniejszym czasie zostać pierwszym trenerem.

W kwietniu 2008 Luna został tymczasowym trenerem Amériki, zastępując notującego słabe wyniki Rubéna Omara Romano. Pod jego wodzą ekipa poprawiła swoją dotychczasową grę, przerywając serię dwunastu ligowych spotkań z rzędu bez zwycięstwa, a w prestiżowych rozgrywkach Copa Libertadores zdołała dotrzeć aż do półfinału, gdzie przegrała w dwumeczu z ekwadorskim LDU Quito tylko z powodu gorszej różnicy bramek wyjazdowych. Mimo to Luna musiał ustąpić ze stanowiska na rzecz argentyńskiego szkoleniowca Ramóna Díaza. W późniejszym czasie został członkiem sztabu szkoleniowego Luisa Scatolaro, trenera San Luis FC, a po jego odejściu ponownie objął tę drużynę. Odszedł z niej po upływie jedenastu kolejek, w październiku 2009, jednak jeszcze w tym samym miesiącu podpisał umowę z drugoligowym Club Tijuana, który prowadził przez niecały rok, nie odnosząc jednak żadnego osiągnięcia. W połowie 2011 roku został asystentem byłego kolegi klubowego, Cristóbala Ortegi, w drugoligowym zespole CF La Piedad. Tworzony przez nich duet trenerski z powodzeniem pracował w tym klubie przez następne dwa lata, w jesiennym sezonie Apertura 2011 dochodząc do finału drugiej ligi, zaś rok później, w sezonie Apertura 2012 wygrywając rozgrywki Ascenso MX. Dzięki temu na koniec sezonu 2012/2013 La Piedad awansowało na najwyższy szczebel ligowy.

Zaraz po awansie La Piedad licencja klubu została odsprzedana i przeniesiona do miasta Veracruz, gdzie stała się zespołem Tiburones Rojos de Veracruz, który w miejsce La Piedad przystąpił do rozgrywek pierwszej ligi meksykańskiej. Nowym szkoleniowcem ekipy został właśnie Luna i prowadził ją z przeciętnym skutkiem przez kolejne kilka miesięcy; został zwolniony w lutym 2014, po tym, jak w ostatnich dziewięciu ligowych spotkaniach odniósł tylko jedno zwycięstwo.

Bibliografia

edytuj