Josef Weinheber (ur. w 1892 w Wiedniu, zm. w 1945 w Kirschstetten) – austriacki pisarz i poeta. Od 1932 niezależny pisarz, w 1935 tytuł profesora i Nagroda Mozarta Fundacji Goethego, w 1941 nagroda Grillparzera, w 1942 doktorat honoris causa wydziału filozoficznego Uniwersytetu Wiedeńskiego.

Josef Weinheber
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1892
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

1945
Kirschstetten

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta

Narodowość

austriacka

Dzieła literackie to między innymi Der einsame Mensch (1920), Adel und Untergang (1934), Das Waisenhaus (1924), Wien wörtlich (1935), Vereinsamtes Herz (1935), Späte Krone (1936), Zwischen Göttern und Demonen (1938), Gold außer Kurs (1943).

Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy)