Jerzy Danielewicz (jezuita)
Jerzy Danielewicz (Danilewicz) herbu Ostoja (ur. ok. 1595 na Litwie, zm. 20 III 1652 w Pińsku) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor teologii moralnej, prefekt szkół jezuickich, spowiednik księcia Zygmunta Karola Radziwiłła.
| zakonnik SJ | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
ur. ok. 1595 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 III 1652 | |
| Prefekt szkół jezuickich | ||
| Okres sprawowania |
1627-1650 | |
| Profesor teologii moralnej | ||
| Okres sprawowania |
1628-1650 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Śluby zakonne |
5 VIII 1611 | |
Życiorys
edytujJerzy Danielewicz należał do rodu heraldycznego Ostojów (Mościców)[1]. Urodził się ok. 1595 na Litwie. Wstąpił do zakonu jezuitów 5 VIII 1611 w Wilnie. W latach 1627–1650 sprawował funkcję prefekta szkół jezuickich: w Połocku (1627-1628), Pułtusku (1630-1632), Smoleńsku (1647-1648), Pińsku (1648-1649) i Krożach (1649-1650). Był profesorem teologii moralnej: w Worniach (1628-1629), Pułtusku (1631-1632), Wilnie (1634) i Krożach (1649-1650). W początkach lat 30. XVII wieku był związany z dworem księcia Zygmunta Karola Radziwiłła, pełniąc obowiązki jego spowiednika[2]. W latach 1636–1639 był misjonarzem dworskim wojewodów mińskich - Mikołaja Sapiehy i Mikołaja Piusa Sapiehy Pobożnego[3]. Jerzy Danielewicz zmarł 20 III 1652 w Pińsku[3].
Wspomniał go Kasper Niesiecki w „Herbarzu polskim” pisząc o nim:
Danielewicz herbu Ostoja, [...] Jerzy w zakonie naszym uczony i wymowny[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
- ↑ E. Nowak, Rys dziejów duszpasterstwa wojskowego w Polsce 968-1831, Warszawa 1932, s. 56.
- ↑ a b Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: DANIELEWICZ.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: DANIELEWICZ.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
- E. Nowak, Rys dziejów duszpasterstwa wojskowego w Polsce 968-1831, Warszawa 1932, s. 56.
- J. Poplatek, Błogosławiony Andrzej Bobola Towarzystwa Jezusowego. Życie - męczeństwo - kult, Kraków 1936, s. 156.
- L. Grzebień SJ, B. Topij-Stempińska, Jezuici w Smoleńsku 1611-1654, [w:] „Dziedzictwo Kresów. Nauka i Edukacja”, Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013, s. 104, 105.