Jerzy Ambroziewicz
Jerzy Ambroziewicz (ur. 1 stycznia 1931 w Warszawie, zm. 11 kwietnia 1995 tamże) – polski dziennikarz[1].
 Jerzy Ambroziewicz w latach 60. | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 kwietnia 1995 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujŻołnierz Szarych Szeregów (1943–1945). Absolwent Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (1953)[2]. Dziennikarz m.in. „Po prostu” (1953–1957) i „Argumentów” (1969–1973). Reporter polityczno-społeczny. Redaktor naczelny publicystyki Telewizji Polskiej (1973–1976). Korespondent Polskiego Radia i Telewizji Polskiej we Włoszech (1976–1979). Redaktor naczelny „Dziennika Telewizyjnego” (1979–1980) oraz Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego (1980–1983).
Członek ZHP, OMTUR, ZMP, PZPR (członek Komitetu Warszawskiego PZPR 1979–1981).
11 marca 1956 wraz z Janem Olszewskim i Walerym Namiotkiewiczem był autorem artykułu pt. „Na spotkanie ludziom z AK” zamieszczonego w tygodniku „Po prostu”. Tekst został umieszczony jako wstęp do książki pod tym samym tytułem, która ukazała się w 1956[3].
Laureat licznych najważniejszych polskich nagród dziennikarskich, m.in. im. Juliana Bruna. Autor kilkunastu książek (m.in. reporterskiej Zaraza z 1965 o epidemii czarnej ospy we Wrocławiu, Watykańskie ABC[4].) i setek artykułów publicystycznych. Twórca cykli telewizyjnych „Bez apelacji” (wspólnie z Ryszardem Wójcikiem) oraz „Godzina szczerości” (wspólnie z Januszem Rolickim). Po porzuceniu zawodu dziennikarskiego do śmierci obejmował stanowisko dyrektora w firmie Sobiesława Zasady.
Odznaczenia
edytuj- Komandor, oficer i kawaler Orderu Odrodzenia Polski[1].
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 11. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ a b Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1965, s. 68.
- ↑ Janusz Marszalec Na "spotkanie" ludziom z AK : Służba Bezpieczeństwa wobec środowisk akowskich po 1956 roku na Wybrzeżu Gdańskim, w: Pamięć i Sprawiedliwość 4/1 (7), s. 271.
- ↑ Jerzy Ambroziewicz, Watykańskie ABC, Iskry Warszawa 1987