Jan Krzysztof Tarnowski

Jan Krzysztof Tarnowski herbu Leliwa (ur. 1537, zm. 1 kwietnia 1567, Gorliczyna k. Przeworska) – hrabia S.I.R.

Jan Krzysztof Tarnowski
Ilustracja
Jan Krzysztof Tarnowski, portret nieznanego malarza, XVI w.
Herb
Leliwa
Rodzina

Tarnowscy herbu Leliwa

Data urodzenia

1537

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1567
Gorliczyna koło Przeworska

Ojciec

Jan Amor Tarnowski

Matka

Zofia Szydłowiecka córka Krzysztofa Szydłowieckiego

Żona

Zofia ze Sprowy Odrowąż córka Stanisława Odrowąża i księżniczki mazowieckiej Anny

Dzieci

zmarł bezpotomnie

Syn hetmana Jana Amora Tarnowskiego i Zofii Szydłowieckiej herbu Odrowąż. Jego żoną (od 1555) była Zofia ze Sprowy Odrowąż, córka Stanisława Odrowąża i księżniczki Anny mazowieckiej[1].

Był właścicielem Tarnowa, Tarnawca, Krzemiennej, Kuryłówki, Wiewiórki, Przeworska, Rożnowa i Starego Sioła i Jarosławia. Był też sekretarzem królewskim (1554)[2], kasztelanem wojnickim od 1557[2], starostą sandomierskim od początku 1553,[2][3] Jan Krzysztof Tarnowski jako starosta sandomierski został zobowiązany przez Zygmunta Augusta w r. 1557 kontraktem do dokończenia przebudowy zamku w Sandomierzu[4]. Prócz powyższych był też starostą stryjskim 1559 i dolińskim 1559.[1]

Zmarł na gruźlicę dnia 1 kwietnia 1567 roku[5]. Był ostatnim przedstawicielem tarnowskiej linii sławnego rodu Tarnowskich, bowiem zmarł bezpotomnie[1].

Dedykacje literackie

edytuj

Janowi Krzysztofowi Tarnowskiemu dedykowano następujące dzieła:

Powyższe dedykacje mogą się wiązać z wcześniejszym zawarciem znajomości z Kochanowskim, bo poznali się we Włoszech w r. 1554 i wspólnie Półwysep Apeniński zwiedzali. [10]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Tablica X, str. 434.
  2. a b c Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, str. 318 i Tablica X na str. 434.
  3. Przekazanie synowi Janowi Krzysztofowi Tarnowskiemu starostwa sandomierskiego ok. 1557 [online] [dostęp 2021-01-04] (pol.).
  4. Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Rozdział XI „Spadkobiercy Hetmana”, str. 321, z powołaniem na dokument z 17 września 1557 r. (MRPS, V, nr 2064).
  5. Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Tablica X, str. 324.
  6. Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, całość str. 93-111, dedykacja na str. 93, z przypisami na str. 765-767.
  7. Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Fraszki Wtóre, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, sama fraszka na str. 222, ale na str. 794 przypis objaśniający treść.
  8. Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Fraszki Wtóre, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, str. 222.
  9. Jan Kochanowski „Dzieła polskie”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1989, str. 607-614.
  10. Włodzimierz Dworzaczek „Hetman Jan Tarnowski – Z dziejów możnowładztwa małopolskiego”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, 1985, Rozdział XI „Spadkobiercy Hetmana”, str. 316.
  11. Stanisław Okszyc Orzechowski „Panegyricus nuptiarum Joanis Tarnovii Comitis, Cracoviae 1555”, I wyd. 1555, w Krakowie, II wyd. z 1558 (https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/doccontent?id=3232), chociaż poza tytułem z dedykacją także dla kanclerza wielkiego koronnego Jana Ocieskiego.

Bibliografia

edytuj