Jan Einar Thorsen

Jan Einar Thorsen
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1966 ; Bærum
Klub	Voss IL
Wzrost	181 cm
Pierwsze punkty w PŚ	12.12 1987, Val Gardena (4. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	1.03 1992, Morioka; (3. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Igrzyska olimpijskie
	Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula ;	1993/1994

Jan Einar Thorsen (ur. 31 sierpnia 1966 w Bærum) – norweski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji Pucharu Świata w supergigancie.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w połowie lat 80'. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 12 grudnia 1987 roku w Val Gardena, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 1 marca 1992 roku w Morioce, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Szwajcarzy: Paul Accola oraz Urs Kälin. W kolejnych latach jeszcze siedem razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 5 grudnia 1992 roku w Val d’Isère wygrał supergiganta, 18 stycznia 1994 roku w Crans-Montana zwyciężył w gigancie, a 17 marca 1994 roku w Vail ponownie był najlepszy w supergigancie. Triumf w Vail był jednocześnie jego ostatnim podium w zawodach PŚ. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1993/1994, kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta wywalczył Małą Kryształową Kulę. Thorsen był też między innymi czwarty w klasyfikacji supergiganta w sezonach 1991/1992 i 1992/1993.

Swój jedyny medal na arenie międzynarodowej wywalczył w 1992 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Albertville zajął trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych lepsi byli jedynie jego rodak Kjetil André Aamodt oraz reprezentujący Luksemburg Marc Girardelli. Do zwycięzcy Thorsen stracił 0,79 sekundy, natomiast do drugiego miejsca zabrakło mu 0,06 sekundy. Na tych samych igrzyskach był też piąty w biegu zjazdowym i jedenasty w kombinacji. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk w Lillehammer jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w gigancie. Walkę o podium przegrał tam z Austriakiem Christianem Mayerem o 0,13 sekundy. Zajął tam także dziesiąte miejsce w zjeździe i siódme w supergigancie. Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1991 roku mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie był piąty w biegu zjazdowym. W 1985 roku wywalczył jedyny złoty medal na mistrzostwach Norwegii zwyciężając w zjeździe. W 1994 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
24.	15 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:59,63 min	+5,14 s	Pirmin Zurbriggen
DNF	17 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	36,55 pkt	-	Hubert Strolz
DNF	21 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:39,66 min	-	Franck Piccard
5.	9 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:50,37 min	+0,42 s	Patrick Ortlieb
11.	11 lutego	1992	Albertville	Kombinacja	14,58 pkt	+38,17 pkt	Josef Polig
3.	16 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:13,04 min	+0,79 s	Kjetil André Aamodt
10.	13 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:45,75 min	+0,59 s	Tommy Moe
7.	17 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:32,53 min	+0,44 s	Markus Wasmeier
4.	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46 min	+0,25 s	Markus Wasmeier

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
11.	1 lutego	1987	Crans-Montana	Kombinacja	28,27 pkt	?	Marc Girardelli
DNF	2 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,93 min	-	Pirmin Zurbriggen
14.	6 lutego	1989	Vail	Zjazd	2:10,39 min	+1,96 s	Hans-Jörg Tauscher
DNF	23 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:26,73 min	-	Stephan Eberharter
5.	27 stycznia	1991	Saalbach	Zjazd	1:54,91 min	+1,15 s	Franz Heinzer
DNF	30 stycznia	1991	Saalbach	Kombinacja	16,28 pkt	-	Stephan Eberharter
30.	11 lutego	1993	Morioka	Zjazd	1:32,06 min	+2,81 s	Urs Lehmann