Jan Daniłowicz (wojewoda ruski)
Jan Daniłowicz na Olesku herbu Sas (zm. 1628 we Lwowie) – wojewoda ruski od 1613 roku, kasztelan lwowski od roku 1612, krajczy wielki koronny od 1600, starosta bełski w latach 1605-1618, starosta buski w 1619 roku, starosta korsuński w 1597 roku, starosta czehryński w 1597 roku[1].
| |
 Sas | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1628 |
| Żona | |
| Dzieci |
Zofia Teofila |
Życiorys
edytujW młodości walczył z Tatarami. Brał udział w tłumieniu powstania Nalewajki. Był krajczym królowej Anny Habsburżanki. W 1607 roku był posłem na sejm z województwa bełskiego[2]. W czasie rokoszu Zebrzydowskiego pośredniczył w zawarciu ugody w Janowcu.
W 1613 roku wyznaczony został senatorem rezydentem[3].
W 1615 roku wystąpił zbrojnie przeciwko niepłatnym żołnierzom.
Był m.in. właścicielem Podkamienia, miał zatarg z miejscowym klasztorzem oo. dominikanów[4].
Jego pierwszą żoną była Katarzyna Krasicka, z którą miał dzieci:
- Katarzyna, jej wujem był wojewoda podolski Marcin Krasicki
- Marcjanna
Drugą żoną była Zofia Żółkiewska, z którą miał czworo dzieci:
- Zofię Teofilę (ur. 1607, zm. 1661) – matka Jana III Sobieskiego,
- Stanisława (ur. ok. 1609, zm. 1636) – zabity przez Tatarów,
- Jana (ur. 1613, zm. 1618),
- Dorotę – ksieni benedyktynek we Lwowie od 1640.
Przypisy
edytuj- ↑ Ewa Ważna, Działalność gospodarcza starostów bełskich w XVI-XVIII w: Rocznik Przemyski, t. XXXV: 1999, z. 4, s. 66.
- ↑ Anna Filipczak-Kocur, Senatorowie i posłowie koronni na sejmie 1607 roku, w: Przegląd Historyczny, 76/2, 1985, s. 297.
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 81.
- ↑ Sadok Barącz: Wiadomość o klasztorze WW. OO. Dominikanów w Podkamieniu, Lwów, 1858, s. 7.
Bibliografia
edytuj- Adam Boniecki: Herbarz polski : wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. T. 4: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, Warszawa 1901, cz. 1 s. 87-88.
- Kazimierz Lepszy: Daniłowicz Jan. W: Polski Słownik Biograficzny. T. IV. Kraków, 1938, s. 414-415.