Wikipedia

Jacques Dutronc

piosenkarz i aktor francuski

Jacques Dutronc (ur. 28 kwietnia 1943 w Paryżu) – francuski piosenkarz, kompozytor i aktor[1].

Jacques Dutronc
Ilustracja
Jacques Dutronc (2010)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1943
Paryż, Francja

Instrumenty

gitara, fortepian, bębny, perkusja, gitara basowa, akordeon, flet prosty, sitar, banjo, ukulele

Gatunki

piosenka francuska, garage rock, rock psychodeliczny, nowa fala

Zawód

piosenkarz, autor tekstów piosenek, gitarzysta, kompozytor, aktor

Aktywność

od 1961

Wydawnictwo

Columbia Records

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

W latach 60. był jednym z najpopularniejszych piosenkarzy francuskich oraz członkiem grupy rockowej El Toro et les Cyclones[2]. Po debiucie kinowym w obrazie Antoine i Sebastian (Antoine et Sébastien, 1974) jako Sébastien, w latach 70. rozpoczął karierę[3], występując w filmach Jeana-Luca Godarda czy Claude Leloucha. Stał się bohaterem melodramatów Andrzeja Żuławskiego: Najważniejsze to kochać (L'important c'est d'aimer, 1975) jako zdradzony mąż byłej gwiazdy (Romy Schneider), występującej w filmach pornograficznych oraz Moje noce są piękniejsze niż wasze dni (Mes nuits sont plus belles que vos jours, 1988) w roli śmiertelnie chorego na nieznaną chorobę geniusza komputerowego.

Za kreację tytułowej roli słynnego artysty malarza po opuszczeniu zakładu psychiatrycznego w ostatnich dwóch miesiącach życia w filmie biograficznym Van Gogh (1991), gdzie był także autorem muzyki, odebrał nagrodę Césara dla najlepszego aktora[4]. Pojawił się potem m.in. w przygodowym filmie Władca słoni (Le Maître des éléphants, 1995). Rola umierającego na raka, 49-letniego rosyjskiego emigranta, Dmitrija w dramacie C’est la vie (2001) przyniosła mu nagrodę na festiwalu filmowym w Marrakeszu. W 2005 został laureatem honorowego Césara[4].

Od 1967 spotykał się z Françoise Hardy, z którą 30 marca 1981 się ożenił. Mają syna Thomasa (ur. 1973).

Dyskografia

edytuj
  • 1966: Jacques Dutronc (wyd. Vogue)
  • 1968: Il est cinq heures, Paris s’éveille (wyd. Vogue)
  • 1968: L'opportuniste (wyd. Vogue)
  • 1969: Le responsable (wyd. Vogue)
  • 1971: Jacques Dutronc 71 (wyd. Vogue)
  • 1972: Jacques Dutronc 72 (wyd. Vogue)
  • 1975: Jacques Dutronc 75 (wyd. Vogue)
  • 1980: Guerre et Pets (wyd. Gaumont Musique WEA)
  • 1982: C’est pas du bronze (wyd. Gaumont)
  • 1987: C. Q. F. Dutronc (wyd. CBS)
  • 1992: Dutronc au casino (wyd. Columbia Records)
  • 1995: Brèves rencontres (wyd. Columbia)
  • 2003: Madame L’Existence (wyd. Columbia)
  • 2010: Et vous et vous et vous (wyd. Columbia)

Filmografia

edytuj
  • 1974: Antoine i Sebastian (Antoine et Sébastien) jako Sébastien
  • 1974: OK patron jako Léon Bonnet
  • 1975: Najważniejsze to kochać (L’Important c’est d’aimer) jako Jacques Chevalier
  • 1976: Mado jako Pierre
  • 1976: Dobrzy i źli (Le Bon et les méchants) jako Jacques
  • 1977: Le Point de mire jako Julien
  • 1977: Violette i François (Violette et François) jako François
  • 1978: Sale rêveur jako Jérôme
  • 1978: Stan dzikości (L’État sauvage) jako Avit
  • 1979: Le Mors aux dents jako Loïc Le Guenn
  • 1979: We dwoje (À nous deux) jako Simon Lacassaigne
  • 1979: Le Mouton noir jako Vincent Messonier
  • 1979: Scénario de 'Sauve qui peut la vie
  • 1979: Powrót do ukochanej (Retour à la bien-aimée) jako Julien
  • 1979: Pierrot mon ami jako Pierrot
  • 1980: Szwindel (L’Entourloupe') jako Olivier
  • 1980: Ratuj kto może (życie, Sauve qui peut (la vie)) jako Paul Godard
  • 1981: L’Ombre rouge' jako Léo
  • 1981: Malevil jako Colin
  • 1981: Rends-moi la clé! jako Nicolas Kervellec
  • 1982: Y a-t-il un Français dans la salle? jako Eric Plante
  • 1982: Raj dla wszystkich (Paradis pour tous) jako Pierre Valois
  • 1983: Sarah jako Arnold Samson
  • 1983: Une jeunesse jako Brossier
  • 1984: Szulerzy (Tricheurs) jako Elric
  • 1989: Moje noce są piękniejsze niż wasze dni (Mes nuits sont plus belles que vos jours) jako Lucas
  • 1990: Le Pinceau à lèvres
  • 1990: Chambre à part jako Francis
  • 1991: Van Gogh jako Vincent van Gogh
  • 1992: Toutes peines confondues jako Gardella
  • 1995: Maître des éléphants, Le jako Garoubier
  • 1996: Les Victimes jako Bernard Jaillac
  • 1998: Plac Vendome (Place Vendôme) jako Battistelli
  • 2000: Gorzka czekolada (Merci pour le chocolat) jako André Polonski
  • 2001: C’est la vie jako Dimitri
  • 2002: Letni zawrót głowy (Embrassez qui vous voudrez) jako Bertrand Lannier
  • 2003: Jacques Dutronc: L’ère de rien
  • 2004: Pédale dure jako Charles
  • 2007: Decydujący skok (Le deuxième souffle) jako Stanislas Orloff

Nagrody

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film
1992 Cezar Najlepszy aktor Van Gogh (1991)
2005 Nagroda Honorowa –

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Jacques Dutronc w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ Yuri German: Artist Biography: Jacques Dutronc. AllMusic. [dostęp 2022-01-05]. (ang.).
  3. ↑ Yuri German: Jacques Dutronc Biography. AllMovie. [dostęp 2022-01-05]. (ang.).
  4. ↑ a b Jacques Dutronc Awards. AllMovie. [dostęp 2022-01-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_Dutronc&oldid=73985017”