Jacob Joseph "Jack" Lew (ur. 29 sierpnia 1955 w Nowym Jorku) – amerykański urzędnik państwowy i polityk, członek Partii Demokratycznej. Od 27 stycznia 2012 do 25 stycznia 2013 roku szef administracji prezydenckiej prezydenta Baracka Obamy. W dniu 10 stycznia 2013 roku, Lew został nominowany jako następca ustępującego Sekretarz Skarbu Timothy Geithnera, na stanowisko Sekretarza Skarbu w drugiej kadencji prezydenta Baracka Obamy. W dniu 27 lutego 2013 r., Senat zatwierdził Lewa na tym stanowisku. Został zaprzysiężony następnego dnia.

Jack Lew
Ilustracja
Oficjalny portret z 2009 roku
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1955
Nowy Jork

sekretarz skarbu Stanów Zjednoczonych
Okres

od 27 lutego 2013
do 20 stycznia 2017

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Timothy Geithner

Następca

Steven Mnuchin

szef personelu Białego Domu
Okres

od 27 stycznia 2012
do 25 stycznia 2013

Poprzednik

William Daley

Następca

Denis McDonough

Faksymile

Życiorys

edytuj

Jego ojciec był prawnikiem i antykwariuszem, który przyjechał do Stanów Zjednoczonych z Polski jako dziecko. Ukończył studia na Harvard College w 1978 roku i Georgetown University Law Center w 1983 roku[1]. Zaraz po studiach związał się z polityką. W latach 1974–1975 był członkiem personelu kongresmena Joe Moakleya[2]. Następnie znalazł się wśród współpracowników Tipa O’Neilla, spikera Izby Reprezentantów USA. W latach 80. przez pięć lat pracował w wyuczonym zawodzie prawnika[3], specjalizując się w prawie energetycznym. Później był dyrektorem wykonawczym think tanku Center for Middle East Research, a także dyrektorem ds. programowych w sztabie wyborczym Partii Demokratycznej podczas kampanii wyborczej w 1988 roku. Pracował także dla władz samorządowych Bostonu jako wicedyrektor biura analiz działającego w magistracie.

W 1993 po raz pierwszy znalazł się w Urzędzie Wykonawczym Prezydenta USA. Początkowo zajmował kwestiami społecznymi i zdrowotnymi, ale już w 1994 przeszedł do Biura Zarządzania i Budżetu (OMB), stanowiącego prezydencką komórkę ds. finansów publicznych. Początkowo był tam dyrektorem ds. legislacyjnych, zaś w 1995 został wicedyrektorem wykonawczym całego Biura[4]. W 1998 został awansowany na dyrektora OMB, co automatycznie dało mu miejsce w Gabinecie prezydenta Clintona[5]. Pozostał na tym stanowisku do końca funkcjonowania administracji Clintona w styczniu 2001. Gdy władzę w Białym Domu przejęli Republikanie, Low przeniósł się do świata nauki, a ściślej na New York University. Pracował tam jako profesor administracji publicznej, a jednocześnie zasiadał we władzach uczelni jako jej wiceprezydent ds. operacyjnych. W 2006 został pracownikiem Citigroup, gdzie był dyrektorem operacyjnym działu inwestycji alternatywnych.

Po zwycięstwie Baracka Obamy w wyborach w 2008 roku Lew został zaproszony do nowego kierownictwa Departamentu Stanu, gdzie został zastępcą Hillary Clinton odpowiedzialnym za bieżące administrowanie tym resortem. W lipcu 2010 ogłoszono, iż prezydent zaproponował mu powrót na stanowisko dyrektora OMB. Objął je w listopadzie 2010 roku, po uzyskaniu akceptacji Senatu USA. W styczniu 2012 roku objął drugie w hierarchii - po samym prezydencie - stanowisko w Białym Domu, czyli funkcję White House Chief of Staff, najczęściej tłumaczoną na polski jako szef administracji prezydenckiej. 10 stycznia 2013 Obama ogłosił, iż chciałby widzieć Lew jako sekretarza skarbu USA podczas swojej drugiej kadencji prezydenckiej[6]. Objął nowy urząd w dniu 27 lutego 2013 a zakończył 20 stycznia 2017.

Życie prywatne

edytuj

Jack Lew jest praktykującym, ortodoksyjnym Żydem, przy czym jego gmina, skupiona wokół synagogi Beth Sholom w Potomac w stanie Maryland, na przedmieściach Waszyngtonu, należy do tradycji tzw. nowoczesnej ortodoksji[7]. Jest żonaty z Ruth Schwartz.

Przypisy

edytuj
  1. Biographical information on Jack Lew. wsj.com. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  2. Alexander Bolton: Incoming White House Chief of Staff Jack Lew like Rahm sans %@#!. thehill.com, 2012-01-12. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  3. Howard Feldman: Van Ness Feldman Congratulates Jack Lew on His Anticipated Nomination to Serve as Head of the White House Office of Management and Budget. vnf.com, 2010-07-13. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (ang.).
  4. Dan McGinnis: A Look at the New White House Chief of Staff Jack Lew. news.yahoo.com, 2012-01-09. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  5. President Clinton Announces OMB Director Raines' Departure. clinton4.nara.gov, 1998-04-14. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (ang.).
  6. Jackie Calmes: Obama’s Chief of Staff Pick Is Said to Be Down to 2. nytimes.com, 2013-01-10. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  7. Yochonon Donn: Jack Lew: Liberal Jew, White House's First 'Gabbai'. hamodia.com. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-16)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj