Język pali

martwy język z indoaryjskiej gałęzi rodziny indoeuropejskiej

Język pali (sanskr. पाळि pāli, szereg, wiersz, kanon), język palijskimartwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, wykazujący duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego. Jest jednym z prakrytów.

पालि
Pāḷi
Obszar

Indie, Bangladesz, Mjanma, Kambodża, Laos, Tajlandia, Nepal, Sri Lanka, Wietnam

Liczba mówiących

jedynie jako język liturgiczny

Pismo/alfabet

brahmi, łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 9 wyłącznie język drugi
Kody języka
ISO 639-1 pi
ISO 639-2 pli
ISO 639-3 pli
IETF pi
Glottolog pali1273
Ethnologue pli
GOST 7.75–97 пли 527
SIL pli
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku pali
Słownik języka pali
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W języku tym powstało wiele tekstów literackich i religijnych w okresie od III w. p.n.e. Na szczególną uwagę zasługuje Tipiṭaka – tak zwany kanon palijski – zbiór ksiąg kanonicznych wczesnych szkół buddyjskich.

Język pali jest nadal używany jako język liturgiczny przez kultywujących tradycję therawady buddystów na Cejlonie i w Azji Południowo-Wschodniej.

Buddyjski rękopis w języku palijskim: Tipitaka

Linki zewnętrzne

edytuj