Igor Ostachowicz
Igor Kazimierz Ostachowicz (ur. 17 listopada 1968 w Warszawie[1]) – polski urzędnik państwowy, a także pisarz. W latach 2007–2014 podsekretarz i sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
| Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1968 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
urzędnik państwowy, polityk, pisarz |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (2007–2014) |
| Partia |
Życiorys
edytujUzyskał wykształcenie w zakresie pielęgniarstwa, pracował początkowo jako sanitariusz w szpitalu[2]. Absolwent stosunków międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1998 obejmował stanowiska specjalisty i dyrektora w spółkach prawa handlowego[1]. W wyborach w 2005 bez powodzenia kandydował do Sejmu ze stołecznej listy Platformy Obywatelskiej[3]. W tym samym roku został doradcą minister rozwoju regionalnego Grażyny Gęsickiej[2]. Od 2006 do 2007 stał na czele departamentu marketingu Polskiej Grupy Energetycznej[1]. W kampanii wyborczej w 2006 wchodził w skład sztabu Hanny Gronkiewicz-Waltz, a przed wyborami w 2007 pracował przy kampanii Platformy Obywatelskiej[2].
W listopadzie 2007 premier Donald Tusk powołał go na stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a w styczniu 2010 na stanowisko sekretarza stanu w KPRM. We wrześniu 2014 został odwołany z pełnionej funkcji.
24 września 2014 wszedł w skład zarządu PKN Orlen[4], jednak już 26 września 2014 zrezygnował z tej funkcji[5]. W grudniu tego samego roku został doradcą zewnętrznym Deloitte[6]. Pozostawał aktywny jako doradca środowiska Platformy Obywatelskiej także w kolejnych latach. Nie objął formalnej funkcji w administracji rządowej związanej z powołanym w grudniu 2023 trzecim gabinetem Donalda Tuska, określany jednocześnie jako jedna z najbardziej wpływowych osób w otoczeniu premiera[2].
Jest także autorem powieści. Książkę Potwór i panna opublikował pod pseudonimem Julian Rebes[7]. Oficjalnie debiutował Nocą żywych Żydów[8], nominowaną w 2013 do Nagrody Literackiej Nike (książka znalazła się w finałowej siódemce)[9]. Książka została przetłumaczona na francuski[10], hiszpański[11], słoweński[12], węgierski[13]. W 2015 ukazała się kolejna pozycja zatytułowana Zielona wyspa[14].
Twórczość
edytuj- Potwór i panna, MG, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61297-21-5 (jako Julian Rubens).
- Noc żywych Żydów, W.A.B., Warszawa 2012, ISBN 978-83-7747-700-7.
- Zielona wyspa, W.A.B., Warszawa 2015, ISBN 978-83-280-1493-0.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Igor Ostachowicz, premier.gov.pl [zarchiwizowane 2013-04-23].
- ↑ a b c d Jacek Gądek, „Mózg” Donalda Tuska. To on wymyślił platformowe serduszka. „Bez niego tego rządu by nie było” [online], „Newsweek”, 28 sierpnia 2024 [dostęp 2024-10-21].
- ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2020-05-02].
- ↑ Nowy Członek Zarządu PKN Orlen, orlen.pl, 24 września 2014 [zarchiwizowane 2014-09-24].
- ↑ Komunikat prasowy, orlen.pl, 26 września 2014 [zarchiwizowane 2014-09-26].
- ↑ Igor Ostachowicz zewnętrznym doradcą w Deloitte Polska [online], wirtualnemedia.pl, 7 lutego 2015 [dostęp 2024-10-21].
- ↑ Justyna Sobolewska, Recenzja książki: Igor Ostachowicz, „Noc żywych Żydów” [online], polityka.pl, 12 kwietnia 2012 [dostęp 2012-04-23].
- ↑ Dariusz Nowacki, „Noc żywych Żydów”. Przebudzenie młodego warszawiaka [online], wyborcza.pl, 17 kwietnia 2012 [dostęp 2024-10-21].
- ↑ Nike 2013, nike.org.pl [zarchiwizowane 2017-12-06].
- ↑ Igor Ostachowicz, La nuit des Juifs-vivants: roman, Isabelle Jannès-Kalinowski (tłum.), Paryż: l'Antilope, 2016, ISBN 979-10-95360-09-4 (fr.).
- ↑ Igor Ostachowicz, La noche de los judíos vivientes, Francisco Javier Villaverde González (tłum.), Barcelona: Nube de Tinta, 2014, ISBN 978-84-15594-49-9 (hiszp.).
- ↑ Igor Ostachowicz, Noč živih Židov, Jana Unuk (tłum.), Lublana: Cankarjeva založba, 2019, ISBN 978-961-282-412-9 (słoweń.).
- ↑ Igor Ostachowicz, Űzött lelkek éjszakája, Orsolya Németh (tłum.), Budapeszt: Kossuth Kiadó, 2014, ISBN 978-963-09-7865-1 (węg.).
- ↑ Arlena Sokalska, „Zielona wyspa” Igora Ostachowicza. Recenzja nowej książki byłego PR-owca Donalda Tuska, polskatimes.pl, 6 marca 2015 [zarchiwizowane 2015-04-02].