Ignacy Bielecki
Ignacy Bielecki (ur. 19 września 1862 w Haczowie, zm. 23 października 1963 w Rymanowie) – doktor wszechnauk lekarskich, lekarz i społecznik, zasłużony dla Rymanowa, twórca muzeum „Rymanoviana”, organizacji niepodległościowych, m.in. Sokoła, wielki miłośnik Rymanowa i rzecznik jego rozwoju, kapitan armii Austro-Węgier.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz w Rymanowie |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy |
doktor wszechnauk |
| Uczelnia | |
| Wydział | |
| Stanowisko |
lekarz miejski |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujSyn Pawła i Marii, z domu Szajna, która zmarła wkrótce po jego narodzeniu. Ignacy Bielecki uczył się w gimnazjum w Przemyślu, zaś egzamin dojrzałości zdał w C. K. Gimnazjum w Jaśle w 1882[1]. Studiował na Wydziale Wszechnauk Lekarskich Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 1888[2] otrzymując tytuł doktora wszechnauk lekarskich 19 grudnia 1888. Początkowo pracował w Żmigrodzie, a w 1890 zamieszkał w Rymanowie. Tam praktykował[3], od 1895 do 1900 pełnił urząd lekarza miejskiego, a od 1901[4] do 1937 lekarza okręgowego w Rymanowie (zasięg 17 gmin z ludnością ok. 15 tys.). Ponadto od 1896 do 1934 był lekarzem w Kasie Chorych. W 1937 przeszedł w stan spoczynku. Zawodowo pracował do setnego roku życia, prowadząc zdrowy tryb życia.
Działał na płaszczyźnie branżowej oraz społecznie. Przed 1914 był członkiem zarządu oddziału Towarzystwa Pomocy Przemysłowej w Rymanowie[5]. Był wiceprzewodniczącym (1921) i przewodniczącym Związku Lekarzy Okręgowych Małopolski (1923-1939), był inicjatorem, współzałożycielem i długoletnim przewodniczącym Zarządu Kółek Rolniczych (1919-1949), przewodniczył Zarządowi Towarzystwa Zaliczkowego (1900-1939), był inicjatorem, współzałożycielem i prezesem gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Rymanowie (1907-1949[6]), prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej (1895-1919). W okresie II Rzeczypospolitej należał do Stronnictwa Narodowego. W latach 30. był członkiem Lwowskiej Izby Lekarskiej[7].
Był oficerem armii Austro-Węgier w stopniu kapitana. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Był wybierany radnym miejskim Rymanowa. Po wybuchu II wojny światowej w okresie okupacji niemieckiej 1939-1945 działał jako lekarz polskiego podziemia.
19 grudnia 1958 obchodził 70-lecie uzyskania dyplomu doktora i pozostawał wówczas nadał praktykującym lekarzem[8]. Został odznaczony wieloma odznaczeniami za pracę społeczną[9]. Radni miasta Rymanowa nazwali ulicę, przy której mieszkał, jego imieniem[10].
Znawca i kolekcjoner dzieł sztuki. Twórca muzeum, które kontynuowała w jego domu rodzina w Rymanowie. Zgromadzono: przybory lekarskie, instrumenty chirurgiczne, dokumenty, kolekcję saskiej porcelany, militaria, bezcenne miniatury, tkaniny.
We wrześniu 1905 poinformowano w prasie, że podczas polowania na kaczki Klimkówce dr Bielecki śmiertelnie postrzelił chłopaka[11].
Został pochowany na cmentarzu w Rymanowie.
Odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal za Długoletnią Służbę Zdrowia
- Honorowa Odznaka Służby Zdrowia
- Dyplom 15-lecia PRL
Przypisy
edytuj- ↑ Wykaz uczniów klas ósmych od roku szkolnego 1875/6. W: Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 116.
- ↑ Edward Zając, Szpital Powszechny w Sanoku, Szpital Specjalistyczny w Sanoku, s. 47.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 515.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 911.
- ↑ Sprawozdanie z działalności "Ligi Pomocy Przemysłowej" za czas od 15. sierpnia 1908-do 31. grudnia 1909. t.j. za szósty rok istnienia. Lwów: 1910, s. 114.
- ↑ Aneta Rejman, Małgorzata Janusz. Powstanie i działalność gniazda „Sokoła” w Rymanowie (1907–1949). „Scientific Review of Physical Culture”. 4/1, s. 203, 2014. Wydział Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. ISSN 2083-859X.
- ↑ Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej według stanu z lipca 1931. „Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich”, s. 332, Nr 9 z 1 września 1931.
- ↑ 70 lat w służbie zdrowia! Dr Bielecki z Rymanowa najstarszym lekarzem praktykującym w Europie?. „Nowiny”, s. 1, Nr 301 z 19 grudnia 1958.
- ↑ Edward Zając, Szpital Powszechny w Sanoku, Szpital Specjalistyczny w Sanoku, s. 48-49.
- ↑ Zabytki Rymanowa i okolic. Dom dr Ignacego Bieleckiego. blizniaczek.p. [dostęp 2014-07-30].
- ↑ Kronika. Nieszczęśliwy wypadek na polowaniu. „Gazeta Sanocka”. Nr 88, s. 3, 3 września 1905.
Bibliografia
edytuj- 70 lat w służbie zdrowia! Dr Bielecki z Rymanowa najstarszym lekarzem praktykującym w Europie?. „Nowiny”, s. 1, Nr 301 z 19 grudnia 1958.
- Ignacy Bielecki. Nekrolog. „Nowiny”, s. 2, Nr 255 z 28 października 1963.
- Bata A.: I. Bielecki. Podkarpacie 1975 nr 24 s. 6 Silva rerum. Widnokrąg 1970 nr 29 s. 3
- Skrobała Cz.: Spadkobiercy. Podkarpacie 1982 nr 44 s. 1
- Dr Ignacy Bielecki – wspomnienia wnuka. „Rocznik Rymanowa Zdroju”, s. 35-38, Tom VI z 2001. Stowarzyszenie Przyjaciół Rymanowa Zdroju.