Horeb
Horeb (hebr. Chorev, חורב) – góra wymieniana w Biblii jako miejsce powołania Mojżesza przez Jahwe, jako wyzwoliciela Izraelitów z niewoli egipskiej - Wj 3,1[1], oraz miejsce, gdzie Bóg Jahwe ukazał się Eliaszowi, który chronił się w jaskini przed królową Izebel – 1Krl 19,8-14[2].
Dokładna lokalizacja góry nie jest znana. Przyjmuje się, że jest to góra Synaj lub całe pasmo górskie, w którym leży ta góra w południowej części półwyspu Synaj w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie.
Według innej interpretacji jest nią góra Jabal al-Lawz w historycznej krainie Midian, a obecnie w północno-zachodniej części Arabii Saudyjskiej, która w Biblii i pismach Józefa Flawiusza nazywana jest zamiennie górą Bożą, Synaj i Horeb[3], lub też góra Har Karkom na pustyni Negew w południowym Izraelu[4].
Inne miejsca
edytuj
- W Polsce nazwę Horeb nosi jedno ze wzgórz otaczających Wambierzyce.
- Ponadto nazwę Góra Horeb (Mount Horeb) nosi miasto w stanie Wisconsin, USA
Przypisy
edytuj- ↑ Wj 3,1
- ↑ 1 Krl 19,8-14
- ↑ Lennart Möller, Exodus. Śladami wydarzeń biblijnych. Wyd. MUZA SA, Warszawa 2002, s. 130-131. ISBN 83-7319-213-1
- ↑ Dorota Walencik: Biblijny Synaj znajduje się na Negewie nie w Egipcie?. Ekumeniczna Agencja Informacyjna, 1 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-01].
Bibliografia
edytuj- Lennart Möller, Exodus. Śladami wydarzeń biblijnych. Wyd. MUZA SA, Warszawa 2002, s. 17, 22, 130-137, 162-165, 167, 169, 171, 192, 196, 205, 207, 229, 233, 237-238, 243-246, 248, 250, 252, 254-263, 265-272, 277, 279-280, 286, 294, 300-301. ISBN 83-7319-213-1