Has

Has
	bohr ← has → meitner
	Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	has, Hs, 108; (łac. hassium)
Grupa, okres, blok	8, 7, d
Stopień utlenienia	VIII
Właściwości metaliczne	metal przejściowy
Masa atomowa	[269]
Numer CAS	54037-57-9
Właściwości atomowe
Konfiguracja elektronowa	[Rn]5f146d67s2
Zapełnienie powłok	2, 8, 18, 32, 32, 14, 2; (wizualizacja powłok)
Najbardziej stabilne izotopy
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Has (Hs, łac. hassium), czasem błędnie nazywany hass, wcześniej unniloctium (Uno) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy. Nazwa pochodzi od jednego z niemieckich krajów związkowych – Hesji^[2].

Ma właściwości chemiczne podobne do osmu, podobnie jak on tworzy czterotlenek o wzorze chemicznym HsO₄.

Historia

Pierwsze doniesienia o odkryciu pierwiastka 108 pochodzą z lat 60. XX w., kiedy to rosyjski naukowiec, Wiktor Czerdyncew, ogłosił jego odkrycie w minerale molibdenicie i nadał mu nazwę sergenium (pol. „sergen”^[3])^[2]^[4], co nie zostało jednak uznane przez środowisko naukowe^[2]. Pierwiastek ten został otrzymany po raz pierwszy w wyniku bombardowania tarczy z ²⁰⁷Pb i ²⁰⁸Pb atomami ⁵⁸Fe. Pierwszeństwo odkrycia jest kontrowersyjne. Eksperyment ten wykonano w roku 1983 w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej i w roku 1984 w Instytucie Badań Ciężkich Jonów w Darmstadt (zespół kierowany przez Petera Armbrustera i Gottfrieda Münzenberga). Ostatecznie wyniki z roku 1984 zostały uznane przez komitet IUPAC/IUPAP za bardziej przekonywające i pierwszeństwo odkrycia przyznano zespołowi niemieckiemu. Odkrywcy zaproponowali dla nowego pierwiastka nazwę hassium, natomiast IUPAC proponował hahnium (Hn) na cześć Otto Hahna. Spór ten został rozstrzygnięty dopiero w latach 90.: w roku 1990 American Chemical Society zaczęło stosować nazwę hassium i w roku 1997 IUPAC ostatecznie zaakceptował tę nazwę^[2].

Uwagi

↑ Wartość w nawiasach klamrowych jest liczbą masową najtrwalszego izotopu tego pierwiastka, z uwagi na to, że nie posiada on trwałych izotopów, a tym samym niemożliwe jest wyznaczenie dla niego standardowej względnej masy atomowej. Bezwzględna masa atomowa tego izotopu wynosi: 269,13365 u (269
Hs). Zob. Prohaska i in. 2021 ↓, s. 584.

Przypisy

↑ ThomasT. Prohaska ThomasT. i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI: 10.1515/pac-2019-0603 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Hassium. W: John Emsley: Nature’s Building Blocks. An A-Z Guide to the Elements. Oxford: Oxford University Press, 2011, s. 215–216. ISBN 978-0-19-960563-7.
↑ Bogusław Wadwicz: Galeria pierwiastków. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1974.
↑ V.V. Cherdyntsev, V.L. Zverev, V.M. Kuptsov, G.I. Kislitsina. „Geochemistry”. 5 (2), s. 355, 1968.

[2] Wartość w nawiasach klamrowych jest liczbą masową najtrwalszego izotopu tego pierwiastka, z uwagi na to, że nie posiada on trwałych izotopów, a tym samym niemożliwe jest wyznaczenie dla niego standardowej względnej masy atomowej. Bezwzględna masa atomowa tego izotopu wynosi: 269,13365 u (269
Hs). Zob. Prohaska i in. 2021 ↓, s. 584.

[CIAAW-1] ThomasT. Prohaska ThomasT. i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI: 10.1515/pac-2019-0603 (ang.).

[Emsley-3] Hassium. W: John Emsley: Nature’s Building Blocks. An A-Z Guide to the Elements. Oxford: Oxford University Press, 2011, s. 215–216. ISBN 978-0-19-960563-7.

[4] Bogusław Wadwicz: Galeria pierwiastków. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1974.

[5] V.V. Cherdyntsev, V.L. Zverev, V.M. Kuptsov, G.I. Kislitsina. „Geochemistry”. 5 (2), s. 355, 1968.

[2]

[1]

[a]

[3]

[4]