Gwara chwalimska

Gwara chwalimska – gwara używana przez Chwalimiaków, należąca do dialektu śląskiego, z wpływami wielkopolskimi.

Charakterystyka

mazurzenie
obecność głosek pochylonych
samogłoska ę wymawiano jako nosowe a, np. jancmiyń, gamba
forma jeg^ua, jegio^uka (por. czes. jehla czy dłuż. jegła)
wyrażanie czasu przeszłego oraz trybu przypuszczającego za pomocą aorystycznego 'ch', np. jach to słyso^u.
prelabializacja
dyftongiczna wymowa samogłoski y w wygłosie, np. pudziymyj, niesiymyj
dyftongiczna wymowa o pochylonego, np. co^urny, kowo_ul, zo_uk
utrzymanie oboczności 'ew' w przyrostkach przymiotników, rzeczowników i w końcówkach celownika liczby pojedynczej rzeczowników męskich oraz mianownika liczby mnogiej rzeczowników męskich, tj. -ew- po spółgłoskach miękkich i stwardniałych, np. kóniewi, kowo_ulewi, wiśniewyj
forma 'banie' (będzie)
formy trybu rozkazującego rodzaju męskiego używane w funkcji bezokolicznika, np. musi pisaj, nie chce wziąj
ściąganie form czasu przeszłego w rodzaju żeńskim po wypadnięciu 'ł', wymawianemu jak 'u', np. jach s^uysa, jach tyg nie bra
opuszczanie końcowego 'o' w końcówce dopełniaczu pojedynczym przymiotników i zaimków, np. psziso^u do moig taty.
zanotowane słowa: banie (będzie), zo_uk (nauczyciel), zapangwaj (zapiąć), pioj (czytać), ma! (tak), bulce (ziemniaki), dziywce (córka), ^uolica (drzwi)