Falloidyna

Falloidyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	28-(2,3-dihydroksy-2-metylopropylo)-18-hydroksy-34-(1-hydroksyetylo)-23,31-dimetylo-12-tio-10,16,22,25,27,30,33,36-oktaazapentacyklo[12.11.11.03,11.04,9.016,20]heksatriakonta-3(11),4,6,8-tetraeno-15,21,24,26,29,32,35-hepton
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C35H48N8O11S
Masa molowa	788,87 g/mol
Wygląd	białe ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	17466-45-4
PubChem	4752
SMILES
	CC1C(=O)NC2CC3=C(NC4=CC=CC=C34)SCC(C(=O)N5CC(CC5C(=O)N1)O)NC(=O)C(NC(=O)C(NC(=O)C(NC2=O)CC(C)(CO)O)C)C(C)O
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	5 g/l (0 °C)
Temperatura topnienia	280–282 °C (heksahydrat)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-11-11]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H300+H310+H330
Zwroty P	P260, P262, P264, P280, P302+P352+P310, P304+P340+P310
Numer RTECS	SE9800000
Dawka śmiertelna	LD50 5,1 mg/kg (doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Falloidyna – organiczny związek chemiczny, silnie toksyczny jad z grupy fallotoksyn, występujący w niektórych grzybach trujących, m.in. w muchomorze sromotnikowym (Amanita phalloides)^[4].

Zaburza strukturę cytoszkieletu i funkcjonalność komórki. Całkowity mechanizm działania falloidyny jest zbliżony do reszty fallotoksyn, LD₅₀ – 2 mg/kg ciała^{[potrzebny przypis]}.

Komórki śródbłonka wybarwione fluorescencyjnie. Niebieski (DAPI): jądra komórkowe, zielony (przeciwciała znakowane fluoresceiną): mikrotubule, czerwony (falloidyna znakowana rodaminą): filamenty aktyny

Falloidyna silnie wiąże się z mikrofilamentami aktyny, natomiast znacznie słabiej z aktyną monomeryczną. Powoduje to znaczące zwiększenie ilości aktyny w formie filamentowej (aktyny F). Po wyznakowaniu fluoroforem wykorzystywana jest do lokalizowania aktyny F w cytoszkielecie komórek oraz do jej pomiarów ilościowych^[5].

Zobacz też

amanitotoksyny

Przypisy

↑ Falloidyna, z Amanita phalloides (nr P2141) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ ^a ^b Phalloidin, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 4752 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
↑ Falloidyna [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: [dostęp 2024-11-11] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ falloidyna. [w:] Słownik terminów biologicznych [on-line]. PWN. [dostęp 2024-11-11].
↑ J AJ.A. Cooper J AJ.A., Effects of cytochalasin and phalloidin on actin., „The Journal of cell biology”, 105 (4), 1987, s. 1473–1478, DOI: 10.1083/jcb.105.4.1473, PMID: 3312229, PMCID: PMC2114638 [dostęp 2024-11-11] (ang.).

[SA-1] Falloidyna, z Amanita phalloides (nr P2141) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[PubChem-2] Phalloidin, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 4752 [dostęp 2024-11-11] (ang.).

[3] Falloidyna [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: [dostęp 2024-11-11] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[STB-4] yna. [w:] Słownik terminów biologicznych [on-line]. PWN. [dostęp 2024-11-11].

[5] J AJ.A. Cooper J AJ.A., Effects of cytochalasin and phalloidin on actin., „The Journal of cell biology”, 105 (4), 1987, s. 1473–1478, DOI: 10.1083/jcb.105.4.1473, PMID: 3312229, PMCID: PMC2114638 [dostęp 2024-11-11] (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]