Exodus (polski zespół muzyczny)

polski zespół muzyczny

Exoduspolski zespół artrockowy, wykonujący rock symfoniczny. Utworzony jesienią 1976 w Warszawie przy klubie Riviera-Remont na bazie grupy Źródło braci Andrzeja i Wojciecha Puczyńskich. Oprócz nich w pierwszym składzie zespołu znaleźli się: Paweł Birula, Władysław Komendarek i Jerzy Machnikowski, którego miejsce po roku zajął Zbigniew Fyk.

Exodus
Rok założenia

1976

Rok rozwiązania

1985

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

rock symfoniczny, rock progresywny

Powiązania

MadMax

Strona internetowa

Uchodzi za jedną z gwiazd Muzyki Młodej Generacji. Należał do najpopularniejszych polskich grup rockowych.

Historia

edytuj

W listopadzie 1977 w klubie Riviera-Remont i w domu Andrzeja Poniatowskiego zespół nagrał suitę Nadzieje, niepokoje, po czym przygotował profesjonalny program estradowy, dając kilkanaście koncertów w różnych miastach Polski. Wziął udział w licznych imprezach muzycznych, takich jak m.in. Polskie Targi Estradowe w Łodzi (1977), Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu (19781979), Pop Session w Sopocie (1978) czy Muzyczny Camping w Lubaniu (1979). Koncertował z brytyjskim zespołem The Rubettes; w Rivierze oraz za granicą (ZSRR, RFN, Węgry).

Przygotował muzykę do kilku spektakli muzycznych z których największa popularność zdobyły: Nadzieje, niepokoje (1977), Maski (1979) i Ostatni teatrzyk objazdowy (1980). Dwa ostatnie zostały sfilmowane i były prezentowane przez TVP, lecz taśmy z nimi zostały skasowane – ocalał tylko fragment jednego z widowisk, który został wykorzystany w telewizyjnym filmie Mysz. Wraz z krakowską grupą Skaldowie zespół wziął udział w telewizyjnym widowisku baletowym Podróż magiczna (1979) (reż. A. Wasylewski)[1].

W 1980 zespół wydał album długogrający pt. The Most Beautiful Day, który okazała się sukcesem komercyjnym, osiągając status złotej płyty (sprzedano 200 tysięcy egzemplarzy). W tym samym roku muzycy otrzymali tytuł zespołu, na którego nagrania najbardziej czekają czytelnicy magazynu „Non Stop”. Zrealizowali też kilka teledysków dla Telewizyjnej Listy Przebojów. Na przełomie 1981 i 1982 nagrali i wydali drugi longplay pt. Supernova, zawierający krótsze formy, będące próbą dotrzymania kroku nowym muzycznym trendom. Płytę zapowiedzieli singlem „Jestem automatem”.

W 1983 nawiązali współpracę z Markiem Wójcickim, z którym nagrali album pt. Hazard (wydany premierowo dopiero w 2006). Zespół w nowym składzie miał sprostać erze boomu rockowego w Polsce, tzn. grać ostrzej. Rok później w zespole nastąpił rozłam i doszło do reorganizacji składu. Na przełomie 1985 i 1986 podjęto próby kontynuacji działalności pod nazwą MadMax, a jedynym śladem po twórczości tej grupy są trzy nagrania zarejestrowane w Polskim Radiu Białystok i teledysk do utworu „Atak serca”.

Po odejściu z zespołu Władysław Komendarek rozpoczął karierę solową, a Andrzej Puczyński – po rozwiązaniu Exodusu vel grupy MadMax – założył wydawnictwo płytowe Izabelin, a następnie został prezesem Universal Music Polska. W 1992 została wydana płyta Exodus: Singles Collection (CD, Izabelin), zbierająca wszystkie nagrania singlowe zespołu. W 2010 Stachursky nagrał cover piosenki Exodusu „Ponury pejzaż” i zamieścił ją na płycie pt. Wspaniałe polskie przeboje 2.

Członkowie

edytuj

Podstawowy skład

edytuj

Pozostali członkowie

edytuj

Dyskografia

edytuj

Albumy studyjne

edytuj

Albumy kompilacyjne (wybór)

edytuj

Albumy koncertowe

edytuj

Single

edytuj
  • „Uspokojenie wieczorne” / „To, co pamiętam” (1978)
  • „Dotyk szczęścia” / "Niedokończony sen" (1979)
  • „Ostatni teatrzyk objazdowy” (część pierwsza) / „Ostatni teatrzyk objazdowy” (część druga) (1980)
  • „Spróbuj wznieść się wyżej” / „Jest taki dom” (1981)
  • „Jestem automatem” / „Najdłuższy lot” (1982)
  • „Kosmiczny ojcze” / „Ta frajda” (1985)

Przypisy

edytuj
  1. Podróż magiczna. www.filmpolski.pl, 2017-02-11. [dostęp 2020-03-26]. (pol.).
  2. Exodus - Hazard (2008). www.progarchives.com. [dostęp 2020-03-27]. (ang.).
  3. Exodus – Widok z góry najwyższej. Live 1980 (2CD). kultowenagrania.pl. [dostęp 2024-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-29)].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj