Ewa Skorupa
Ewa Skorupa (ur. 1956) – polska historyk, dr hab. nauk humanistycznych, profesor Katedry Edytorstwa i Nauk Pomocniczych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1956[1] |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia literatury polskiej[2] | |
| Habilitacja |
10 marca 2005[2] |
| Profesura |
19 grudnia 2014[2] |
Życiorys
edytujUkończyła studia z zakresu filologii polskiej. Obroniła pracę doktorską, 10 marca 2005 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Polskie symbole kulturowe przed sądem pruskim w latach 1871-1914. "O podburzanie do gwałtów"[2]. 19 grudnia 2014 nadano jej tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[2]. Jest profesorem w Katedrze Edytorstwa i Nauk Pomocniczych na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].
Zajmuje się historią literatury pozytywizmu i Młodej Polski, historią książki w XIX i XX stuleciu, dziejami cenzuralnymi polskich symboli kulturowych, polsko-niemiecką kulturą, sposobami portretowania bohaterów literackich oraz ekspresją twarzy i ciała w literaturze pięknej. W latach 1992–1995 była lektorem języka polskiego i polskiej kultury na Uniwersytecie w Salzburgu, a w latach1997–2002 na Uniwersytecie w Getyndze[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Eliza Orzeszkowa : fizjonomiczne studia portretowe - Katalog Bibliotek Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach - Prolib Integro [online], integro.ciniba.edu.pl [dostęp 2020-09-21] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Prof. dr hab. Ewa Skorupa, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-09-19].
- ↑ prof. dr hab. Ewa Skorupa - Katedra Edytorstwa i Nauk Pomocniczych Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], www.edytorstwo.polonistyka.uj.edu.pl [dostęp 2020-09-20].