Ewa Lipska
Ewa Lipska (ur. 8 października 1945 w Krakowie) – polska poetka, w latach 1970–1980 redaktor działu poezji Wydawnictwa Literackiego, laureatka Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1973), w latach 1995–1997 dyrektorka Instytutu Polskiego w Wiedniu, członkini polskiego i austriackiego PEN Clubu, członkini założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989), członkini Polskiej Akademii Umiejętności.
Ewa Lipska, Kraków 2024 | |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1945 |
---|---|
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Nagroda im. Andrzeja Bursy (1971) | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujStudiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1964 zamieszczała utwory poetyckie w „Życiu Literackim” i „Dzienniku Polskim”. Debiutowała w 1967 tomem poetyckim Wiersze. Od 1968 była członkinią Związku Literatów Polskich (do czasu jego rozwiązania w 1983).
W latach 1970–1980 pracowała jako redaktorka działu poezji Wydawnictwa Literackiego. Na przełomie 1975/1976 przebywała na półrocznym stypendium „International Writing Program” w Iowa City w USA. W 1978 została członkinią polskiego PEN Clubu. Od 2009 jest członkinią czynną Polskiej Akademii Umiejętności[1]. Brała udział w festiwalach poetyckich, seminariach i spotkaniach autorskich m.in. w Niemczech Austrii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Danii, Szwecji, Kanadzie i USA.
W latach 1981–1983 współredagowała miesięcznik literacki „Pismo”. W 1983 przebywała w Berlinie Zachodnim na stypendium das Kunslerprogramm des Deutscher Akademischer Austauschdienst. W 1989 została członkinią założycielką Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, odeszła z niego w sierpniu 2020 roku[2]. Od 1990 do 1992 pracowała w zespole redakcyjnym „Dekady Literackiej”. Od 1991 do 1997 pracowała w polskiej ambasadzie w Wiedniu, od 1995 kierując tamtejszym Instytutem Polskim. Prowadziła gościnnie warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka i pracuje w Krakowie. Od 2023 roku jest członkinią Rady Języka Polskiego przy Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczenia i nagrody
edytujOtrzymała m.in. nagrodę im. Andrzeja Bursy (1971), Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie (1973), nagrodę Pierścienia za całokształt twórczości w Gdańsku (1978), nagrodę PEN-Clubu im. Roberta Gravesa (1979). W 1988 otrzymała nagrodę Fundacji POLCUL (Australia), w 1992 nagrodę Polskiego PEN-Clubu z Fundacji Büchnera, w 1993 nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku, w 1995 Nagrodę Miasta Krakowa, w październiku 2001 za tomik Sklepy zoologiczne – Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca i w 2004 nagroda miesięcznika „Odra” (Wrocław). W 2002 tomik Sklepy zoologiczne uhonorowany został nagrodą Śląskiego Wawrzynu Literackiego za najlepszą książkę roku, przyznaną przez Bibliotekę Śląską w Katowicach. Jej książka Ja znalazła się w gronie finalistów Nagrody Literackiej Nike 2004[3]. W 2005 otrzymała nagrodę poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych za tom Gdzie indziej – za ten tom była nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2006[4]. W 2007 otrzymała nagrodę Samuela Bogumiła Lindego Miast Partnerskich Getynga–Toruń. Za tom Drzazga była nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2007[5]. Za tom Pomarańcza Newtona była nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2008[6] oraz do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2008 w kategorii książka roku. Otrzymała Złoty Klucz Smedereva (2009) – poetycką nagrodę Serbii. W 2010 otrzymała Naim Frasheri Prize, poetycką nagrodę Macedonii, oraz nagrodę Ministerstwa Kultury Republiki Kosowa – Przylądek Dobrej Nadziei.
W 1998 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[7]. 5 października 2005, podczas uroczystości w krakowskim magistracie została uhonorowana przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].
W 2009 Wydawnictwo Literackie, wspólnie z Piwnicą pod Baranami, uhonorowało Ewę Lipską nagrodą „Akademią ku czci…”. Poetka została nagrodzona za debiut prozatorski Sefer[9].
W 2011 otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia i była nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” za tomik Pogłos[10][11][12], a w 2013 była nominowana do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tomik Droga pani Schubert...[13] Za tomik Czytnik linii papilarnych była nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” 2016[14].
21 czerwca 2012 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach[15].
23 maja 2014 odsłoniła swoją płytę w oświęcimskiej Alei Pisarzy przy Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Ł. Górnickiego w Oświęcimiu[16].
3 grudnia 2017 otrzymała Łódzką Nagrodę Literacką im. Juliana Tuwima[17]. W 2018 za tom Pamięć operacyjna nominowana do Nagrody Literackiej Nike[18] oraz Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego[19]. Laureatka Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” 2019 za całokształt twórczości[20].
W 2020 nominowana do Nagrody Literackiej Nike. W tym samym roku została Laureatką Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii poezja za tom Miłość w trybie awaryjnym[21][22]. W 2024 nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego za Wariacje Geldbergowskie[23][24].
Festiwale
edytujUczestniczyła w międzynarodowych festiwalach poezji, m.in. w Toronto (1981), Holandii (1985), Słowenii (1988). Brała też udział w festiwalach poetyckich m.in. w Austrii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Danii, Szwecji i USA.
Publikacje
edytuj- Wiersze, 1967
- Drugi zbiór wierszy, 1970
- Trzeci zbiór wierszy, 1972
- Czwarty zbiór wierszy, 1974
- Piąty zbiór wierszy, 1978
- Żywa śmierć, 1979
- Dom Spokojnej Młodości, 1979
- Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały kordonek, 1982
- Przechowalnia ciemności, 1985
- Utwory wybrane, 1986
- Strefa ograniczonego postoju, 1990
- Wakacje mizantropa, 1993
- Stypendyści czasu, 1994
- Wspólnicy zielonego wiatraczka. Lekcja literatury z Krzysztofem Lisowskim 1996
- Ludzie dla początkujących, 1997
- Życie zastępcze – Ersatzleben, 1998 (wydanie polsko-niemieckie)
- Godziny poza godzinami, 1998 (seria klasyczna PIW)
- 1999, 1999
- Białe truskawki – White Strawberries, 2000 (wydanie polsko-angielskie)
- Sklepy zoologiczne, 2001
- Uwaga, stopień, 2002
- Sekwens, 2003
- Ja, 2003
- Wiersze do piosenek. Serca na rowerach, 2004
- Gdzie indziej, 2005
- Drzazga, 2006
- Miasteczko Świat, 2007 (wydanie polsko-rosyjskie)
- Pomarańcza Newtona, 2007
- Sefer, 2009[25]
- Pogłos, 2010[26]
- Droga pani Schubert..., 2012[27]
- Miłość, droga pani Schubert..., 2013[28]
- Czytnik linii papilarnych, 2015[29]
- Pamięć operacyjna[30], 2017
- Boli tylko, gdy się śmieję…, 2018 (wybór listów między Lipską a Stanisławem Lemem i jego synem Tomaszem)
- Miłość w trybie awaryjnym, 2019[31]
- Droga Pani Schubert (płyta CD, reż. Józef Opalski, czytają Anna Polony i Jerzy Trela)
- Nowy wybór wierszy, 2020[32]
- Kocia trzynastka, czyli Skotland Yard, 2020[33]
- Wirujący ogon antylopy, 2021[34] (razem z Sebastianem Brejnakiem)
- Wariacje Geldbergowskie, 2023[35]
- Wariacje Geldbergowskie (płyta CD, czyta Juliusz Chrząstowski)[36]
Wybory wierszy ukazały się w około 40 obcojęzycznych wydaniach, między innymi w języku niemieckim, angielskim, duńskim, holenderskim, czeskim, węgierskim, hebrajskim, serbskim, słowackim, hiszpańskim, katalońskim, francuskim, szwedzkim, albańskim i bułgarskim.
Lipska w piosenkach
edytuj- 1972 – Skaldowie: „Wszystkim zakochanym” – tekst utworu „Wolne są kwiaty na łące” (muz. Andrzej Zieliński)
- 1972 – Skaldowie: „Krywań, Krywań” – tekst utworu „Gdzie mam Ciebie szukać” (muz. A. Zieliński)
- 1972 – Marek Grechuta: „Droga za widnokres” – tekst utworu „Pewność” (muz. Marek Grechuta)
- 1974 – Marek Grechuta: „Magia obłoków” – tekst utworu „A więc to nie tak” (muz. Marek Grechuta)
- 1976 – Skaldowie: „Szanujmy wspomnienia” – utwory: „Szukam Cię od rana” (muz. A. Zieliński), „Srebrny maszt” (muz. Jacek Zieliński), „Z przymrużeniem oka” (muz. A. Zieliński)
- 1976 – Skaldowie: „Stworzenia świata część druga” – tekst utworu „Miłość przez wieki się nie zmienia” (muz. Konrad Ratyński)
- 1978 – Wawele: „Biały Latawiec” tekst piosenki (muz. Jan Wojdak)
- 1987 – Skaldowie: „Nie domykajmy drzwi” – tekst piosenki tytułowej „Nie domykajmy drzwi” (muz. J. Zieliński)
- 1991 – Grzegorz Turnau: Naprawdę nie dzieje się nic – tekst utworu „Nie baw się więcej kulą ziemską”
- 1993 – Grzegorz Turnau: Pod światło – teksty utworów „Krótka bajka”, „Trąbki”, „Wielki Odkrywco Wyobraźni”, „Tak samo” i „Dotąd doszliśmy”
- 1994 – Grzegorz Turnau: Turnau w Trójce – teksty utworów „Krótka bajka”, „Wielki Odkrywco Wyobraźni”, „Tak samo”
- 1997 – Grzegorz Turnau: Tutaj jestem – tekst utworu „Ostatnie słowa”
- 2004 – Anna Szałapak, „Serca na rowerach” (cała płyta z wierszami Ewy Lipskiej)
- 2017 – Ewa Lipska, Zbigniew Preisner, „2016 Dokąd?”[37]
Upamiętnienie
edytujPrzy wejściu do kawiarni Nowa Prowincja w Krakowie (w której poetka regularnie bywa) znajduje się Domofon poezji, na którym można odtworzyć nagranie Ewy Lipskiej czytającej własny wiersz[38][39][40].
Przypisy
edytuj- ↑ Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności. Rok 2021, wyd. Kraków 2022, s. 27.
- ↑ Janusz Anderman i inni: Rezygnujemy z członkostwa w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. „Zeszyty Literackie”, 2020-08-14. [dostęp 2020-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)].
- ↑ Nagroda Nike 2004. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-19].
- ↑ Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-22].
- ↑ Nagroda Nike 2007. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 kwietnia 1998 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 305).
- ↑ Medal Gloria Artis dla twórców i działaczy kultury. wp.pl, 5 października 2005. [dostęp 2011-07-02].
- ↑ Poetka prozą. Dziennik Polski, 26 maja 2009. [dostęp 2009-05-26]. (pol.).
- ↑ Laureaci 2011. Nagroda Literacka Gdynia. [dostęp 2015-07-08].
- ↑ Nagroda Nike 2011. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-19].
- ↑ nominacje do nagrody Silesius 2011. culture.pl. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-05].
- ↑ Nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2016 [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-05-19] .
- ↑ Ewa Lipska doktorem honoris causa UJK: Dość tandety, czas na kulturę. echodnia.eu. [dostęp 2012-06-25].
- ↑ Poetka Ewa Lipska uhonorowana tablicą w Alei Pisarzy [online], TVP Kraków [dostęp 2022-11-30] (pol.).
- ↑ Marcin Bałczewski , Ewa Lipska laureatką Nagrody Tuwima 2017 (foto) [online], plasterlodzki.pl [dostęp 2017-12-04] (pol.).
- ↑ 20 książek nominowanych do Nagrody Nike 2018 [online] [dostęp 2018-05-22] (pol.).
- ↑ Znamy nominacje do Nagrody Orfeusza [online], wirtualnywydawca.pl, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-25] (pol.).
- ↑ Silesius 2019 – nominacje [online], silesius.wroclaw.pl [dostęp 2019-03-19] .
- ↑ Justyna Sobolewska , Literackie nominacje do Nike i Gdyni. Czego zabrakło? [online], polityka.pl, 26 maja 2020 [dostęp 2020-05-26] (pol.).
- ↑ Wiadomości – Nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy – Kulturalna Warszawa [online], Kulturalna Warszawa [dostęp 2020-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-21] (pol.).
- ↑ Nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2024 [online], Rynek książki, lipiec 2024 [dostęp 2024-06-30] (pol.).
- ↑ Znamy nominacje do XIII edycji Nagrody Orfeusza [online], instytutksiazki.pl, 22 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
- ↑ Sefer – Wydawnictwo Literackie [online], Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Pogłos – Wydawnictwo Literackie [online], Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Droga pani Schubert... – Wydawnictwo Literackie [online], Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Miłość, droga pani Schubert... – Wydawnictwo a5 [online], Wydawnictwo a5 [dostęp 2024-01-30] .
- ↑ Czytnik linii papilarnych – Wydawnictwo Literackie [online], Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Nowy zbiór wierszy Ewy Lipskiej „Pamięć operacyjna” [online] [dostęp 2018-02-05] (pol.).
- ↑ Ewa Lipska i Adam Zagajewski, radiokrakow.pl, 16 maja 2019 (dostęp: 24 czerwca 2019).
- ↑ Nowy wybór wierszy – Wydawnictwo a5 [online], Wydawnictwo a5 [dostęp 2024-01-30] .
- ↑ Projekt, Kocia trzynastka, czyli Skotland Yard [online], Austeria [dostęp 2022-03-07] (pol.).
- ↑ o, Wirujący ogon antylopy. Sebastian Brejnak do Ewy Lipskiej, Ewa Lipska do Sebastiana Brejnaka [online], Austeria [dostęp 2022-03-07] (pol.).
- ↑ Wariacje Geldbergowskie – Wydawnictwo Literackie [online], Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Premiera płyty „Wariacje Geldbergowskie” Ewy Lipskiej [online], radiokrakow.pl [dostęp 2024-01-30] (pol.).
- ↑ Discogs.com [online] [dostęp 2024-01-30] (ang.).
- ↑ Domofon poezji. miastoliteratury.pl. [dostęp 2021-05-17].
- ↑ Łukasz Gazur: Przywitaj się przez domofon z wierszem. Dziennik Polski, 18 marca 2014. [dostęp 2021-05-17].
- ↑ Sebastian Kudas: Bronisław Maj z Domofonem poezji. YouTube, 17 marca 2014. [dostęp 2019-02-05].
Bibliografia
edytuj- Ryszard Matuszewski: Z bliska: szkice literackie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1981. ISBN 83-08-00508-X.
- T. Nyczek. Spalony dom (o poezji Ewy Lipskiej). „Twórczość”. 9, 1974.
- Stanisław Stabro: Poeta odrzucony. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1989. ISBN 83-08-01941-2.
- E. Lipska: Stypendyści Czasu, redakcja Jan Stolarczyk, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1994.
- J. Drzewucki: Rocznik powojenny, stypendyści czasu, w książce Smaki słowa. Szkice o poezji, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999. ISBN 83-7023-744-4.
- J. Drzewucki: Między intelektem a wyobraźnią. „Twórczość” nr 10, 2017.
Linki zewnętrzne
edytuj- strona autorska
- Ewa Lipska w Katalogu Biblioteki Narodowej
- Bibliografia 1988–2001
- prof. Anna Legeżyńska o Ewie Lipskiej (sylwetka poetki)
- ISNI: 000000008399598X
- VIAF: 90721613
- LCCN: n86822911
- GND: 122544722
- LIBRIS: jgvz2s6223lftkb
- BnF: 123644128
- SUDOC: 032656416
- NLA: 36542648
- NKC: ola2003196342
- DBNL: lips010
- BNE: XX1676270
- NTA: 069346879
- BIBSYS: 90765293
- CiNii: DA11097977
- Open Library: OL66126A
- PLWABN: 9810614264505606
- NUKAT: n94200835
- J9U: 987007298037105171
- CANTIC: a11890496
- LNB: 000305597
- NSK: 000050640
- LIH: LNB:cA9;=BD