Europejska Karta Statusu Sędziego

Europejska Karta Statusu Sędziego (nazywana również Kartą Sędziowską) – przygotowany przez Dyrekcję Spraw Prawnych Rady Europy w lipcu 1997 roku, a przyjęty w Strasburgu w lipcu 1998 dokument, mający formę rekomendacji dla sędziów, co oznacza, że należy go traktować jako katalog środków zapewniających optymalny status sędziego.

Pałac Europy w Strasburgu, siedziba Rady Europy

Karta wskazuje na konieczność określenia gwarancji prawnych takich czynników jak niezawisłość sędziowska, fachowość sędziowska, bezstronność sędziego czy rzetelne i publiczne postępowanie przed sądem.

Zasady Karty

edytuj
  • regulacja zasad funkcjonowania zawodu sędziego normami możliwie najwyższego rzędu;
  • zapewnienie odpowiedniego statusu sędziego ma zapewnić fachowość, niezawisłość i bezstronność sędziego;
  • wpływ na selekcję, rekrutację, powołanie i przebieg kariery zawodowej sędziego powinien mieć niezależny od władzy ustawodawczej i wykonawczej organ, w skład którego przynajmniej w połowie powinni wchodzić sędziowie wybrani przez środowisko sędziowskie;
  • do organu takiego może zwrócić się każdy sędzia, gdy uzna, że została zagrożona lub zlekceważona jego niezawisłość bądź niezależny charakter wymiaru sprawiedliwości;
  • kryterium selekcji i rekrutacji powinna być zdolność do swobodnej i bezstronnej oceny przedstawionych kwestii prawnych oraz stosowania prawa z poszanowaniem praw jednostki;
  • decyzja o powołaniu kandydata należeć powinna do niezależnego organu;
  • sędziego orzekającego w określonym sądzie nie można powołać na inny urząd sędziowski lub, z wyjątkiem przeniesienia dyscyplinarnego, przenieść do innego sądu;
  • podstawą awansowania powinny być wyłącznie kwalifikacje i osiągnięcia w wykonywaniu obowiązków, poddane obiektywnej ocenie przez niezależny organ;
  • sędziowie są uprawnieni do wynagrodzenia chroniącego ich przed naciskami;
  • wymierzenie kary może nastąpić po przeprowadzeniu stosownego postępowania; skala sankcji może być określona tylko w ustawie;
  • sędziowie są zobowiązani wykazać właściwą postawę wobec stron, starać się jak najlepiej przygotować do orzekania oraz zachować tajemnicę sędziowską;
  • postanowienia Karty stosuje się, z pewnymi wyjątkami (takimi jak np. przebieg kariery zawodowej czy zasady awansu) do wszystkich sędziów, a nie tylko zawodowych, mają one również zastosowanie do wszystkich rodzajów jurysdykcji.

Linki zewnętrzne

edytuj