Ekbatana

starożytna stolica Medów

Ekbatana (pers. ‏هگمتانه‎, stgr. Ἐκβάτανα) – stolica państwa Medów, zbudowana w VII wieku p.n.e. przez króla Dejokesa i rozbudowywana przez późniejszych królów Medii. Według Herodota w czasach Astyagesa miasto było otoczone siedmioma pierścieniami murów, wewnątrz znajdował się zamek królewski i skarbiec[1].

Ekbatana
‏هگمتانه‎
Ilustracja
Stanowisko archeologiczne w Ekbatanie
Państwo

 Iran

Data założenia

VII wiek p.n.e.

Obecnie

Hamadan

Położenie na mapie Iranu
Mapa konturowa Iranu, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ekbatana”
Ziemia34°48′23,4″N 48°30′58,5″E/34,806500 48,516250
Ruiny starożytnej Ekbatany, w tle współczesny Hamadan

Po zajęciu Medii przez Persów została przekształcona w letnią rezydencję królów Persji z dynastii Achemenidów. Po zajęciu miasta przez Aleksandra III Wielkiego w 330 p.n.e. stała się głównym skarbcem nowego imperium.

Na starożytnej drodze wiodącej z Babilonu do Ekbatany w Behistun odkryto na skale trójjęzyczny napis króla Dariusza I.

Obecnie miasto nosi nazwę Hamadan i leży w Iranie, 400 km na południowy zachód od Teheranu. Istnienie współczesnego Hamadanu uniemożliwia przeprowadzenie szerszych prac archeologicznych.

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.2, Polskie Media Amer.Com, ss. 257, ISBN 83-7425-027-5.