Droga wojewódzka nr 120

Początek drogi	granica państwa; 53°15′18″N 14°26′30″E/53,254890 14,441790
Koniec drogi	Motaniec; 53°20′57″N 14°50′57″E/53,349100 14,849100
Długość	ok. 37 km
Województwa	zachodniopomorskie,; powiat gryfiński,; powiat stargardzki
	Zdjęcie
	; Na zachód od Gryfina zaczyna się droga brukowana
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
	Niemcy
S10	Płońsk
S10	Szczecin

Droga wojewódzka nr 120 (DW120) – droga wojewódzka klasy G^[2] w woj. zachodniopomorskim o długości ok. 37 km łącząca granicę z Niemcami Gryfino-Mescherin z węzłem Motaniec na drodze krajowej nr 10. Droga przebiega przez powiat gryfiński i powiat stargardzki. Za wsią Gardno zlokalizowany jest węzeł Gryfino z drogą ekspresową S3.

Po oddaniu do ruchu obwodnicy Kobylanki, Morzyczyna i Zieleniewa i zmianie jej numeracji na drogę krajową nr 10, fragment dawnej DK10 pomiędzy nowo wybudowanym węzłem Motaniec a Kobylanką włączony został w ciąg DW120.

Na zachód od Gryfina rozpoczyna się zwężony, trzykilometrowy odcinek z brukowaną nawierzchnią, prowadzący przez podmokłe tereny Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Odry do mostu granicznego nad Odrą, na którym DW120 przechodzi w niemiecką B113. Prędkość na tym odcinku jest ograniczona do 50 km/h.

Historia numeracji

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:

Numer

Kategoria

Przebieg

Lata obowiązywania

Źródło

Uwagi

Przed 1945 rokiem droga znajdowała się poza terytorium Polski. Nieznana numeracja w latach 1945 – 1952.

R 113

Reichsstraße

Mescherin – Greifenhagen (Gryfino)

lata 30. – 1945

Der Große Conti-Atlas für Kraftfahrer. Deutsches Reich und Nachbargebiete 1:500 000 mit den Reichsautobahnen, wyd. 18, Hannover: Kartographischer Verlag der Continental Caoutchouc-Compagnie G.m.b.H., 1938 (niem.).
Der Deutsche Automobilclub (red.), DDAC Strassenkarte von Deutschland 1.1:250.000, München: IRO-Verlag Carl Kremling, lipiec 1941 (niem.).

?

droga równoważna z drogą główną

Greifenhagen (Gryfino) – Garden (Gardno) – Sinzlow (Żelisławiec) – Neumark (Stare Czarnowo)

Der Große Conti-Atlas für Kraftfahrer. Deutsches Reich und Nachbargebiete 1:500 000 mit den Reichsautobahnen, wyd. 18, Hannover: Kartographischer Verlag der Continental Caoutchouc-Compagnie G.m.b.H., 1938 .

• kategoria na podstawie materiału źródłowego (niem. Straßen, den Hauptstraßen gleichwertig, z.T. Reichstraßen)
• nieznana numeracja

?

Kolbatz (Kołbacz) – Belkow (Bielkowo) – Kublank (Kobylanka)

?

• droga drugorzędna / droga lokalna („droga inna”): do 1985
• droga krajowa: od 1 X 1985^[3]

Gryfino – Gardno – Stare Czarnowo

1952–1986

Lista źródeł

Mapa samochodowa Polski, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1956 .
Atlas samochodowy Polski, Druk rozpoczęto w kwietniu 1958 r. — ukończono w czerwcu 1958 r., Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, s. 40 .
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1962 .
Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, s. 40.
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. dziesiąte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971 .
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972 .
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975 .
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 17, 41. ISBN 83-7000-017-7.
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980, s. 17, 41.
Mapa samochodowa Polski 1:1 500 000, Załącznik do informatora samochodowo-motocyklowego – rocznik XXVIII, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1983 .
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, s. 17, 41.
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985, s. 17, 41.

• kategoria na podstawie materiałów źródłowych
• nieznana numeracja
• brak odcinka od granicy państwowej do Gryfina

?

Kołbacz – Kobylanka

120

• droga krajowa: 1 X 1985–31 XII 1998
• droga wojewódzka: od 1 I 1999

granica państwa – Gryfino – Stare Czarnowo

od 14 II 1986

Lista źródeł

Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych. (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
Polska: atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992. ISBN 83-7000-080-0.
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. 1, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996–1997, ISBN 83-904373-2-5 .
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3 .
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6 .
POLSKA Atlas drogowy 1:200 000. Mapy Ścienne Beata Piętka, 2000.
Polska: autoatlas 1:300 000, Autoatlas opracowano dla potrzeb Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN Spółka Akcyjna, Warszawa: ABW Sp. z o.o., 2001, ISBN 83-915542-0-1 .
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. IX Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2002–2003, ISBN 83-904373-7-6 .
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XII Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2004–2005, ISBN 83-904373-7-6 .
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XIV Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2005–2006, ISBN 83-904373-7-6 .
Polska 2016: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. XXVII, Dom Wydawniczy PWN, 2016, ISBN 978-83-7705-942-5 .
Polska 2017: atlas samochodowy 1:200 000 dla profesjonalistów. Wyd. IX. Warszawa: Dom Wydawniczy PWN, 2017. ISBN 978-83-7705-978-4.
Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Warszawa: Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3 .

• przejście graniczne oddano do użytku w 1996 roku
• zobacz informacje dla ruchu ciężkiego

143

Kobylanka – Kołbacz

14 II 1986–2002/2003

Lista źródeł

Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych. (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
Polska: atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992. ISBN 83-7000-080-0.
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. 1, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996–1997, ISBN 83-904373-2-5 .
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3 .
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6 .
POLSKA Atlas drogowy 1:200 000. Mapy Ścienne Beata Piętka, 2000.
Polska: autoatlas 1:300 000, Autoatlas opracowano dla potrzeb Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN Spółka Akcyjna, Warszawa: ABW Sp. z o.o., 2001, ISBN 83-915542-0-1 .

nieznana dokładna data końcowa

Dopuszczalny nacisk na oś

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony^[4], z wyjątkiem odcinków oznaczonych^[5] znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021 r.

We wcześniejszych latach droga była objęta ograniczeniami dopuszczalnego nacisku na oś:

Znak	Dopuszczalny nacisk	Lata obowiązywania	Odcinek
120 ^[b] 120	do 10 ton	lata 90. – II połowa lat 2000.	Gryfino – Gardno – Stare Czarnowo Kobylanka – Kołbacz (do 2002/2003 jako droga nr 143)
	do 8 ton^[7]	lata 90. – II połowa lat 2000.	granica państwa – Gryfino
	do 8 ton^[7]	II połowa lat 2000. – 2021	cała droga

Niebezpieczne zakręty

Przykłady:

Miejscowości leżące na trasie

Uwagi

↑ Dawne przejście graniczne Gryfino
↑ Wygląd znaku obowiązywał do końca 2000 roku^[6]

Przypisy

↑ ^a ^b Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2022-05-20].
↑ Lokalizacja i długości dróg wojewódzkich w podziale na klasy [online], Zachodniopomorski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Koszalinie, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2022-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-27] (pol.).
↑ Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60)
↑ Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
↑

Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
– zwanego dalej „zakazem”.
(...)

4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
↑

Rozdział 8
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 113 (...)
2. Do dnia 31 grudnia 2000 r.:
(...)
2) dopuszcza się stosowanie znaków E-15a i E-15b o tle barwy czerwonej i napisie barwy białej do oznakowania dróg, których zarządcą jest organ samorządu terytorialnego.

Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. (Dz.U. z 1999 r. nr 58, poz. 622)
↑

Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
– mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

Linki zewnętrzne

Droga wojewódzka nr 120 w OpenStreetMap

[1] Dawne przejście graniczne Gryfino

[znak2000-8] Wygląd znaku obowiązywał do końca 2000 roku^[6]

[gddkia31-2] Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2022-05-20].

[3] Lokalizacja i długości dróg wojewódzkich w podziale na klasy [online], Zachodniopomorski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Koszalinie, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2022-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-27] (pol.).

[4] Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60)

[ustawagrudniowa-5] Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)

[ustawaodrogach2021-6] 

Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
– zwanego dalej „zakazem”.
(...)

4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

[7] 

Rozdział 8
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 113 (...)
2. Do dnia 31 grudnia 2000 r.:
(...)
2) dopuszcza się stosowanie znaków E-15a i E-15b o tle barwy czerwonej i napisie barwy białej do oznakowania dróg, których zarządcą jest organ samorządu terytorialnego.

Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. (Dz.U. z 1999 r. nr 58, poz. 622)

[9] 

Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
– mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

[2]

[a]

[1]

[3]

[4]

[5]

[b]

[7]

[6]