Dr. Dre

amerykański producent muzyczny

Dr. Dre, właściwie Andre Romelle Young (ur. 18 lutego 1965 w Compton[1]) – amerykański producent muzyczny i raper. Jest przyrodnim bratem Warrena G.

Dr. Dre
Ilustracja
Imię i nazwisko

Andre Romelle Young

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1965
Compton

Instrumenty

perkusja, syntezator, instrumenty klawiszowe, gitara basowa

Gatunki

hip-hop, G-funk, gangsta rap

Zawód

producent muzyczny, raper, przedsiębiorca

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

Epic, Ruthless, Priority, Death Row, Aftermath, Interscope

Powiązania

50 Cent, Eminem, Game, Kendrick Lamar, Snoop Dogg

Zespoły
World Class Wreckin’ Cru (1983–1986)
N.W.A (1986–1991)
Strona internetowa

Prekursor g-funku[2]. W swoich produkcjach muzycznych często używa pianina oraz charakterystycznych dla jego stylu sampli perkusji.

Dr. Dre wypromował wielu znanych raperów, między innymi Game'a, Eminema, Snoop Dogga, 50 Centa. Jego pseudonim „Dr. Dre” pochodzi od jego ulubionego koszykarza – Juliusa „Dr. J” Ervinga[3].

W 2012 roku został sklasyfikowany na 1. miejscu najlepiej zarabiających muzyków według magazynu „Forbes[4].

Życiorys

edytuj

Swoją karierę zaczął, występując jako DJ w klubach w Los Angeles, później stał się członkiem grupy World Class Wreckin’ Cru (dwie płyty: World Class i Rapped in Romance). W 1986 spotkał się z Eazym-E i razem stworzyli grupę N.W.A (należeli do niej m.in. Ice Cube, MC Ren, DJ Yella, The D.O.C. oraz Arabian Prince). W tym okresie Dre, odpowiedzialny za produkcję nagrań dla N.W.A, zostaje nazwany przez dziennikarzy „architektem gangsta rapu”.

Po odejściu z N.W.A w 1991 Dre nagrywa singiel „Deep Cover” dla wytwórni Epic, a następnie zakłada wraz z Suge Knightem wytwórnię Death Row, która wydaje w 1992 roku jego solowy debiut The Chronic. Album promowały single: „Nuthin’ but a „G” Thang”, „Let Me Ride” i „Dre Day”, na którym to zdissował swojego dawnego przyjaciela Eazy'ego. Po sukcesie The Chronic pomógł Snoopowi Doggy Dogg nagrać debiut Doggystyle, który okazał się jeszcze większym hitem niż The Chronic. W 1995 do wytwórni dołączył 2Pac, który stał się kością niezgody między Suge'em a Dre. W 1996 Dre opuścił Death Row i założył własną wytwórnię Aftermath Entertainment, gdzie wydał kompilację Dr. Dre Presents... The Aftermath oraz swój drugi solowy album 2001 promowany singlami „Still D.R.E.”, „Forgot About Dre”, „The Next Episode”.

Od blisko 15 lat zapowiadany był ostatni album rapera pt. Detox[5][6]. Datę premiery zmieniano kilkakrotnie[7][8][9]. W celu promocji zapowiadanego wydawnictwa wydano single „Kush” z gościnnym udziałem Snoop Dogga i Akona oraz "I Need a Doctor" z udziałem Eminema i piosenkarki Skylar Grey, do których zrealizowano teledyski[10][11][12]. W 2015 roku Dr. Dre oznajmił, że projekt Detox nigdy nie ujrzy światła dziennego[13]. 7 sierpnia 2015 ukazał się ostatni album rapera zatytułowany Compton, inspirowany filmem Straight Outta Compton[13].

W grudniu 2020 roku, firma wydająca gry komputerowe, Rockstar Games ogłosiła, że Dr. Dre pojawi się w następnej aktualizacji ich gry Grand Theft Auto Online o nazwie Grand Theft Auto Online: The Cayo Perico Heist w roli głosowej oraz jako cameo. Razem w z nim, w grze pojawił się jego długoletni współpracownik, Jimmy Iovine, oraz producent muzyczny DJ Pooh[14]. Blisko rok później, firma ogłosiła, że Dr. Dre ponownie pojawi się w GTA Online, tym razem w rozszerzeniu The Contract, gdzie usłyszeć będzie można po raz pierwszy jego niewydane od 2015 utwory, kiedy to wydał swój ostatni album[15].

W 2024 otrzymał swoją gwiazdę na Hollywood Walk of Fame[16].

Życie prywatne

edytuj

23 sierpnia 2008 roku 20-letni syn rapera, Andre Young Jr., został znaleziony martwy w mieszkaniu matki, z którą mieszkał. Przyczyną zgonu według koronera było przedawkowanie heroiny i morfiny[17].

W czerwcu 2020 roku, po 24 latach małżeństwa, jego była żona Nicole Young złożyła pozew rozwodowy, jako powód podając „różnice nie do pogodzenia”[18]. Sprawa zakończyła się w grudniu 2021 roku[19].

Na początku 2021 roku Dr. Dre został przyjęty do szpitala Cedars-Sinai Medical Center w Kalifornii z powodu tętniaka mózgu[20], z którego został wypisany kilka dni później[21]. Kilka godzin po przyjęciu do szpitala, miało miejsce włamanie do jego willi w Brentwood, w związku z czym zatrzymano cztery osoby[22].

Dyskografia

edytuj
Osobny artykuł: Dyskografia Dr. Dre.
Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Dr. Dre.

Filmografia

edytuj
Rok Tytuł Rola Uwagi
1992 Niggaz4Life: The Only Home Video On sam Dokument
1996 Desperatki (Set It Off) Black Sam
1997 Whiteboyz Don Flip
2000 Up in Smoke Tour On sam Dokument
2001 Dzień próby (Training Day) Paul
The Wash: Hiphopowa myjnia (The Wash) Sean
2015 Unity On sam Narrator
2017 Defiant Ones On sam Dokument

Filmy biograficzne

edytuj
Rok Tytuł Grany przez Uwagi
2015 Straight Outta Compton Corey Hawkins Film o grupie N.W.A
2016 Surviving Compton: Dre, Suge & Michel'le Curtis Hamilton Film o piosenkarce Michel'le
2017 All Eyez on Me Harold Moore Film o raperze Tupacu

Gry komputerowe

edytuj
Rok Tytuł Rola Uwagi
2005 50 Cent: Bulletproof Grizz Głos
2020 Grand Theft Auto Online: The Cayo Perico Heist On sam Głos; cameo
2021 Grand Theft Auto Online: The Contract On sam Głos; cameo; aktualizacja zawiera również nową muzykę wyprodukowaną przez Dr. Dre na potrzeby dodatku

Przypisy

edytuj
  1. Adisa Banjako. Dre Day. „Vibe”. Tom 8, Nr 1, s. 62. Vibe Media Group. ISSN 1070-4701. (ang.). 
  2. Stephen Thomas Erlewine, Vladimir Bogdanov, Chris Woodstra: All Music Guide to Rock: The Definitive Guide to Rock, Pop, and Soul (3rd Edition). Backbeat Books, 2002, s. 324. ISBN 0-87930-653-X.
  3. Kelly Kenyatta: You forgot about Dre! : the unauthorized biography of Dr. Dre and Eminem : from NWA to Slim Shady : a tale of gangsta rap, violence, and hit records. Los Angeles: Busta Book, 2001. ISBN 978-0-970-22249-7.
  4. DI, forbes.com: 10 najlepiej zarabiających muzyków. www.pb.pl. (pol.).
  5. Dr. Dre: 'Detox' To Be My Last Album. [dostęp 2018-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)].
  6. KATHY IANDOLI: Rap Release Dates: Crooked I, MellowHype (OFWGKTA), Pimp C, Wu-Tang. www.hiphopdx.com. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
  7. ChasinDatPaper, Dr Dre Says „Detox” Dropping on National Weed Day, April 20 (Video) [online], thisis50.com [dostęp 2011-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-21] (ang.).
  8. rap-up.com: Dr. Dre Gives ETA on ‘Detox’. [dostęp 2010-05-27]. (ang.).
  9. www.hiphopdx.com: Dr. Dre Talks Detox Delays, LeBron James Partnership. [dostęp 2010-09-30]. (ang.).
  10. Jayson Rodriguez: Dr. Dre’s ‘Kush’ Premieres: The Party Can Finally Begin. mtv.com. [dostęp 2010-10-12]. (ang.).
  11. SINGLE COVER: DR. DRE – ‘I NEED A DOCTOR’. www.rap-up.com. (ang.).
  12. DrDreVEVO: Dr. Dre – I Need A Doctor (Explicit) ft. Eminem, Skylar Grey. www.youtube.com. [dostęp 2011-02-24]. (ang.).
  13. a b Dr. Dre Announces Final Album 'Compton'. rap-up.com. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  14. Watch Dr Dre make a guest appearance in 'Grand Theft Auto Online: The Cayo Perico Heist' [online], NME, 16 grudnia 2020 [dostęp 2021-12-11] (ang.).
  15. Glenn Rowley, Dr. Dre Set to Release New Music Through ‘Grand Theft Auto’ [online], Billboard, 8 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-11] (ang.).
  16. Dr. Dre to be honored with star on the Hollywood Walk of Fame [online], walkofffame.com [dostęp 2024-03-20] (ang.).
  17. Coroner: Dr. Dre's Son Died From Overdose of Heroin and Morphine | PEOPLE.com [online], www.people.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  18. Dr. Dre's wife files for divorce after 24 years of marriage, cites irreconcilable differences [online], USA TODAY [dostęp 2021-12-11] (ang.).
  19. Christine Rendon, Dr. Dre FINALIZES divorce and celebrates with 'divorced AF' balloons [online], Mail Online, 10 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-11].
  20. Dr Dre: Rap legend in hospital after brain aneurysm, „BBC News”, 6 stycznia 2021 [dostęp 2021-12-11] (ang.).
  21. Condé Nast, Dr. Dre Released From Hospital After Brain Aneurysm [online], Pitchfork, 15 stycznia 2021 [dostęp 2021-12-11] (ang.).
  22. 4 arrested in attempted burglary of Dr. Dre's home while music mogul hospitalized [online], Los Angeles Times, 6 stycznia 2021 [dostęp 2021-12-11] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj