Digha Nikaya

Digha Nikaya (dīghanikāya; "Zbiór długich mów") – jest zbiorem buddyjskich pism, pierwszym z pięciu nikayi, lub zbiorów, w Sutta Pitaka, jednym z „trzech koszów” które tworzą Kanon palijski buddyzmu theravady. Niektóre z najbardziej znanych sutt z Digha Nikaya to Maha-Parinibbana Sutta (DN 16), która opisuje ostatnie dni i śmierć Buddy, Sigalovada Sutta (DN 31) w której Budda opisuje etykę i praktykę dla świeckich wyznawców, Samaññaphala (DN 2), Brahmajala Sutta (DN 1), opisująca i porównująca punkt widzenia Buddy i innych ascetów w Indiach dotyczący kosmosu i czasu (przeszłości, teraźniejszości i przyszłości) i Potthapada (DN 9), która opisuje korzyści i praktykę medytacji samatha.

Tłumaczenia anglojęzyczne

Dialogues of the Buddha, tr T. W. and C. A. F. Rhys Davids, 1899–1921, 3 volumes, Pali Text Society[1]
Thus Have I Heard: the Long Discourses of the Buddha, tr Maurice Walshe, Wisdom Pubns, 1987; later reissued under the original subtitle; ISBN 0-86171-103-3

Wybrane (więcej niż jedna sutta)

The Buddha's Philosophy of Man, Rhys Davids tr, rev Trevor Ling, Everyman, out of print; 10 suttas including 2, 16, 22, 31
- Long Discourses of the Buddha, tr Mrs A. A. G. Bennett, Bombay, 1964; 1-16
- Ten Suttas from Digha Nikaya, Burma Pitaka Association, Rangoon, 1984; 1, 2, 9, 15, 16, 22, 26, 28-9, 31

Podział

Digha Nikaya składa się z 34 mów, podzielonych na trzy grupy.

Silakkhandha-vagga – Część poświęcona moralności (sutty 1-13); nazwana z powodu traktatów dotyczących moralności mnichów, które występują w tych suttach (jedynie teoretycznie; tak naprawdę nie pojawiają się one w każdej z nich, w większości opisane są jhana (główne osiągnięcia praktyki samatha), kultywacja psychicznych sił i stawanie się arahantem.
Maha-vagga – Wielka część (sutty 14-23)
Patika-vagga – Część „patika” (sutty 24-34)

Teksty wchodzące w skład Digha Nikayi to:

Brahmajala Sutta (jāla): opisująca 62 błędne poglądy.
Samannaphala Sutta (sāmañña): Król Magadhy Ajatasattu pyta Buddę o korzyści płynące z bycia samaną (często tłumaczone jako samotnik) w tym życiu; główna odpowiedź Buddy dotyczy stawania się arhantem dzięki wyżej wymienionej ścieżce.
Ambattha Sutta (ambaṭṭha)
Sonadanta Sutta (soṇadaṇḍa)
Kutadanta Sutta (kūṭadanta)
Mahali Sutta (mahāli
Jaliya Sutta (jāliya-)
Kassapa Sihanada Sutta (sīhanāda), Maha Sihanada Sutta (mahā) lub Sihanada Sutta;
Potthapada Sutta (poṭṭhapāda)
Subha Sutta:
Kevaddha Sutta (or kevaḍḍha) lub Kevatta Sutta (kevaṭṭa)
Lohicca Sutta: o dobrych i złych nauczycielach
Tevijja Sutta
Mahapadana Sutta (mahāpadāna): opowiadająca głównie historię wcześniejszego Buddy do pewnego czasu po jego oświeceniu; historia jest podobna do historii „naszego” Buddy.
Maha Nidana Sutta (nidāna): o współzależnym powstawaniu
Maha Parinibbana Sutta (-nibbāna-): historia o ostatnich miesiącach życia Buddy, jego śmierci, pogrzebie i podziale relikwii.
Mahasudassana Sutta
Janavasabha Sutta: Król Magadhy, Bimbisara, odrodzony jako bóg Janavasabha, mówi Buddzie, że jego nauczanie spowodowało, iż zwiększyła się liczba ludzi, odradzających się jako bogowie (zgodnie z buddyjskimi pismami król Bimbisara był buddystą, lecz dżinijskie pisma mówią, iż był on dżinistą)
Maha-Govinda Sutta: historia wcześniejszego życia Buddy
Mahasamaya Sutta
Sakkapanha Sutta (pañha)
Maha Satipatthana Sutta (paṭṭna): podstawa jednej z dzisiejszych tradycji birmańskiej medytacji vipassana. Wielu ludziom jest ona czytana lub recytowana na łożu śmierci
Payasi Sutta (pāyāsi-) lub Payasi Rajanna Sutta (rājañña): dialog pomiędzy sceptycznym księciem a mnichem.
Patika Sutta (pāṭika-) lub Pathika Sutta (pāthika)
Udumbarika Sihanada Sutta or Udumbarika Sutta: rozprawa o ascetyzmie
Cakkavatti Sihanada Sutta lub Cakkavatti Sutta
Agganna Sutta (aggañña-)
Sampasadaniya Sutta (pasādaniya lub pasādanīya)
Pasadika Sutta (pāsādika)
Lakkhana Sutta (lakkhaṇa)
Singalovada Sutta (siṅgālovāda), Singala Sutta, Singalaka Sutta lub Sigala Sutta: tradycyjnie traktowana jako vinaya dla ludzi świeckich.
Atanatiya Sutta (Āṭānāṭiya)
Sangiti Sutta (saṅgāti)
Dasuttara Sutta