DFW C. V – niemiecki dwupłatowy samolot rozpoznawczo-bombowy, produkowany przez zakłady Deutsche Flugzeug-Werke w Lipsku[1]. Lotnictwo Polskie miało 63 samoloty tego typu; część z nich to zdobycz wojenna, część pochodziła z zakupów dokonywanych w Niemczech (28 sztuk)[potrzebny przypis]. W samoloty DFW C.V wyposażono: 4, 5, 6, 8, 11, 12 (była 1 Eskadra Wielkopolska), 2 Eskadrę Wielkopolską, 14 (była 3 Eskadra Wielkopolska), 16 i Toruńską Eskadry Wywiadowcze. Jedyny zachowany kadłub tego samolotu z 1917 roku znajduje się w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

DFW C.V
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Deutsche Flugzeug-Werke

Typ

samolot rozpoznawczy

Konstrukcja

drewniana

Załoga

2 (pilot i obserwator)

Historia
Data oblotu

1916

Lata produkcji

19161918

Dane techniczne
Napęd

Benz Bz.IV

Moc

136 kW

Wymiary
Rozpiętość

13,27 m

Długość

7,8 m

Wysokość

3,25 m

Powierzchnia nośna

42,5 m²

Masa
Własna

970 kg

Osiągi
Prędkość maks.

155 km/h

Pułap

5000 m

Zasięg

500 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Finlandia, Polska
Silnik Benz Bz.IV eksponowany w MLP w Krakowie

Samoloty te budowała także na licencji firma Luft-Verkehrs-Gesellschaft.

Przypisy

edytuj
  1. Ryszard Kaczkowski: DFW C-V, C-VI. „Skrzydlata Polska”. 2/1971, s. 15, 10 stycznia 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

Bibliografia

edytuj