Chloryt

Chloryt – minerał, będący mieszaniną glinokrzemianów, magnezu i żelaza, o barwie ciemnozielonej, połysku perłowym, tworzącym łuseczkowate skupienia. Minerał ten należy do krzemianów warstwowych i bywa zaliczany do minerałów ilastych.

Chloryt

Chloryt
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	((Fe,Mg,Al)6[(OH)2(Si,Al)4O10])
Twardość w skali Mohsa	2–3
Przełam	blaszkowy
Łupliwość	doskonała
Pokrój kryształu	tabliczkowy, słupkowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość	2,6–3,3 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	zielona w odcieniach czasami brązowa, fioletowa, biała
Rysa	zielona do brązowej
Połysk	szklisty

Nazwa pochodzi od gr. chloros = jasnozielony (A.G. Werner, 1789 r.).

Charakterystyka

Właściwości

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym o sześciobocznym zarysie. Tworzy zbliźniaczenia i pseudomorfozy. Występuje w skupieniach łuskowych, włóknistych, ziarnistych, zbitych, nerkowatych. Tworzy też naloty. Jest giętki, lecz nie sprężysty. Buduje szereg izomorficzny z minerałami o podobnym składzie.

Występowanie

Minerał utworów hydrotermalnych i pegmatytowych, także skał osadowych i gleb. Spotykany w skałach metamorficznych i żyłach kruszcowych. Współwystępuje z takimi minerałami jak: granat, rutyl, tytanit, diopsyd, wezuwian, kwarc, skalenie.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Niemcy – Saksonia, Nadrenia, Austria – Taury, Szwajcaria – Valais, Wielka Brytania, USA, RPA, Rosja.

• W Polsce: znaleziony został w okolicach Częstochowy, Łęczycy.

Zastosowanie

Niektóre chloryty (szamozyt, turyngit) wykorzystywane są jako rudy żelaza.

Z chlorytu wykonana została kamienna bransoleta, której dwa fragmenty zostały znalezione w 2008 w Denisowej Jaskini na Syberii. Badania tego artefaktu i jego kontekstu archeologicznego pozwoliły w 2015 oszacować jego wiek na 40 000 lat. Tym samym ta ozdoba była w momencie opublikowania datowania najstarszą znaną bransoletą kamienną świata, a jej wiek wskazywał na to, że została wykonana przez denisowian. Zabytek jest przechowywany w muzeum historii i kultury ludów Syberii w Nowosybirsku.

Zobacz też

• pennin
• klinochlor
• koczubeit
• chloryty

Bibliografia

• W. Schumann: Minerały świata. Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2003. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• chloryt na stronie mindat.org (ang.)