Arthur Henry Cobby
Arthur Henry Cobby (ur. 26 sierpnia 1894 w Prahran, zm. 11 listopada 1955 w Caulfield) – as lotnictwa Royal Australian Air Force z 29 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej, dowódca No. 1 Squadron RAAF, należał do zaszczytnego grona Balloon Buster.
| 29 zwycięstw | |
| |
 Air Commodore
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 sierpnia 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 listopada 1955 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
lotnictwo cywilne |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujDzieciństwo i młodość
edytujArthur Henry Cobby urodził się stanie Wiktoria w Australii jako drugi syn Artura Edwarda Stanleya Cobby i Alicji z domu Nash. Ukończył University College w Armadale. Służył przez kilka lat w armii. Jednak przeszedł do rezerwy i pracował jako urzędnik w Commonwealth Bank. 22 grudnia 1916 roku wstąpił do Royal Australian Air Force. Po przejściu sześciotygodniowego treningu w Point Cook, Graham-White i Bristol Boxkites przepłynął do Anglii, gdzie przeszedł kolejne szkolenia lotnicze w Lincoln. W Central Flying School at Upavon otrzymał licencję pilota na samoloty Sopwith Camel.
18 grudnia 1917 roku został przeniesiony do Francji i dołączył do 71 Squadron RFC, który wkrótce został przemianowany na 4 (AFC). W jednostce służył do końca działań wojennych odnosząc łącznie 29 zwycięstw powietrznych, pierwsze 21 marca 1918 roku.
Okres międzywojenny
edytujPo zakończeniu wojny Cobby został wyznaczony na pilota, który poprowadził samoloty Australian Flying Corps (AFC) w czasie parady zwycięstwa w Londynie 25 kwietnia 1919 roku. Po utworzeniu z Australian Flying Corps z Royal Australian Air Force w 1921 roku był jednym z pierwszych lotników służących w nowej formacji. W 1925 roku został mianowany dowódcą No. 1 Squadron RAAF, a w 1930 dowódcą jednostki No. 3 Squadron RAAF. 1 maja 1933 roku został mianowany Wing Commander i mianowany dowódcą wywiadu RAAF (RAAF Director of Inteligence).
II wojna światowa
edytujPo wybuchu wojny Cobby powrócił do czynnej służby we wrześniu 1939 roku. Od 25 lipca 1940 roku został mianowany dowódcą uzupełnień RAAF, a 25 sierpnia 1942 roku został mianowany dowódcą Air Officer Commanding (AOC) sił powietrznych wspólnoty brytyjskiej w Australii. Od sierpnia 1944 roku został mianowany dowódcą 1st TAF i dowodził około 20 000 personelu RAAF w obszarze południowo-wschodniego Pacyfiku.
Okres powojenny
edytujCobby oficjalnie został zwolniony z RAAF 19 sierpnia 1946 roku. Później aż do śmierci pracował w lotnictwie cywilnym. W 1948 roku został odznaczony amerykańskim Medalem Wolności. Zmarł nagle w wyniku wylewu 11 listopada 1955 roku.
Bibliografia
edytuj- Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 110. ISBN 0-948817-19-4.
- Norman Franks, Harry Dempsey: Sopwith Camel Aces of World War 1. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2003, s. 96. ISBN 1-84176-534-1. (ang.).
- Jon Guttman: Balloon-Busting Aces of World War 1. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2005, s. 96. ISBN 978-1-84176-877-9. (ang.).
- Australian War Memorial: Arthur Henry Cobby: biogram, zdjęcia. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
- The Aerodrome: Arthur Henry Cobby (lista zwycięstw). [dostęp 2009-03-28]. (ang.).