Arsenal de la Carraca

Arsenal de la Carraca – w 1717 roku polityk hiszpański José Patiño został intendentem floty, reorganizowanej na wzór francuski. Patiño założył w Kadyksie (1717) nowe centrum dowodzenia flotą wojenną, które nazwano Arsenal de la Carraca.

Zenón de Somodevilla y Bengoechea, markiz Ensenada
Jorge Juan y Santacilia

Był to nie tylko „arsenał” morski lecz również ośrodek badań nad unowocześnianiem floty. W roku 1729 król Hiszpanii Filip V Burbon obserwował wodowanie potężnego okrętu nowego typu: Hércules.

W roku 1752 mimo ogromnych trudności rozpoczęto w „arsenale” konstrukcję okrętów nowego typu. Prace nadzorował hiszpański marynarz i uczony Jorge Juan y Santacilia. Ówczesny minister Zenón de Somodevilla y Bengoechea, markiz Ensenada chciał uczynić arsenał fundamentem swej agresywnej polityki zagranicznej, która miała spowodować odzyskanie przez Królestwo Hiszpanii statusu międzynarodowej potęgi militarnej.

Produkcja jednak pełną parą ruszyła dopiero w latach 1784 i 1785; w bazie wodowano okręty typu: Hércules, Aquiles i África.

W XIX i XX wieku baza podupadła.

San Fernando (Hiszpania)

Bibliografia

edytuj
  • Quintero González, J. El Arsenal de la Carraca (1717-1736). Ed. Ministerio de Defensa, Madrid. 2000.