Wikipedia

Apollo Crews

Sesugh Uhaa[5] (ur. 22 sierpnia 1987 w Sacramento w Kalifornii[6]) – amerykański wrestler występujący w federacji WWE w brandzie SmackDown pod pseudonimem ringowym Apollo Crews.

Apollo Crews
Ilustracja
Crews w kwietniu 2016
Imię i nazwisko

Sesugh Uhaa

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1987
Sacramento[1]

Współmałżonek

Linda Palonen

Dzieci

2

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Apollo
Apollo Crews
Nation[2]
Uhaa Nation

Wzrost

1,83 m[1][3]

Masa ciała

113 kg[3]

Zapowiadany z

Stone Mountain, Georgia[3]

Trenerzy

Mr. Hughes[3][4]

Debiut

sierpień 2009

Uhaa rozpoczął karierę wrestlera w 2009 roku, debiutując jako Uhaa Nation. W 2011 podpisał kontrakt z federacją Dragon Gate USA, co pozwoliło mu na wyjazd i występy w jej japońskim odpowiedniku – Dragon Gate. W 2015 Uhaa podpisał kontrakt z WWE i został przypisany do rozwojowego brandu NXT, gdzie otrzymał pseudonim ringowy „Apollo Crews”. W 2016 został przeniesiony do głównego rosteru WWE. W maju 2020 wygrał United States Championship, czyli swoje pierwsze mistrzostwo, w WWE, a następnie w kwietniu 2021 wygrał Intercontinental Championship[7].

Dzieciństwo

edytuj

Uhaa urodził się w Sacramento w Kalifornii i wychował w Atlancie w stanie Georgia. Od dzieciństwa interesował się profesjonalnym wrestlingiem, jego idolami byli Stone Cold Steve Austin, The Rock i Kurt Angle[8]. Dołączył do wojskowego liceum, w którym trenował zapasy, piłkę nożną, futbol amerykański i lekkoatletykę[9][10]. Liczne dyscypliny sportu były jego ucieczką od ciężkiego życia w wojsku[8]. Uczęszczał też do Auburn University, lecz rzucił studia, by skupić się na karierze wrestlera[11].

Kariera wrestlera

edytuj

Treningi i scena niezależna

edytuj

Uhaa rozpoczął treningi w wieku 21 lat pod skrzydłem Curtisa „Mr.” Hughesa w szkółce federacji World Wrestling Alliance 4 (WWA4)[12][13]. W ringu zadebiutował w sierpniu 2009 pod pseudonimem Uhaa Nation[14]. Ponad rok spędził pracując dla federacji niezależnych w stanie Georgia. Występował też dla teksańskiego Pro Wrestling Alliance (PWA)[15] oraz Great Championship Wrestling (GCW) z Phenix City w stanie Alabama[16]. Często pracował z innym podopiecznym szkółki WWA4 – AR Foxem[17].

Dragon Gate (2011–2015)

edytuj

9 września 2011, Uhaa wziął udział w tryoutach federacji Dragon Gate USA (DGUSA)[12]. Federacja podpisała z nim kontrakt, a także umożliwiła mu występy w japońskim Dragon Gate, Evolve i Full Impact Pro (FIP)[12]. W Dragon Gate USA zadebiutował jeszcze tego samego dnia, pokonując Aarona Dravena w krótkim squashu[18]. Następnego dnia, na gali pay-per-view Untouchable 2011, Uhaa odpowiedział na wyzwanie Brodiego Lee; Uhaa dominował w walce dopóki jego przeciwnik nie uciekł z areny[19]. Dobę później na gali Way of the Ronin 2011 Uhaa pokonał Facade'a, Flipa Kendricka i Sugara Dunkertona w 4-Way matchu[20]. 29 października, Uhaa po raz pierwszy wystąpił dla Full Impact Pro; pokonał Jake’a Manninga zdobywając FIP Florida Heritage Championship[21][22].

W ramach storyline'u Uhaa stał się potencjalnym rekrutem kilku ugrupowań Dragon Gate USA[23]. 30 listopada, podczas gali organizowanej przez heelowską stajnię Blood Warriors, Uhaa zadebiutował w japońskim Dragon Gate. Pokonał Kotokę w walce trwającej zaledwie 99 sekund, czym zaimponował członkom Blood Warriors[24][25]. Uhaa dołączył do ugrupowania i przez resztę tourneé walczył u boku Blood Warriors[26]. Pod koniec 2011 Dragon Gate USA nazwało Uhaa najlepszym debiutantem roku[12].

14 stycznia 2012 Uhaa zadebiutował w federacji Evolve, wygrywając pojedynek z Pinkiem Sanchezem[27]. Uhaa kontynuował współpracę z Blood Warriors po objęciu pozycji lidera przez Akirę Tozawę i reprezentował ugrupowanie po zmianie nazwy na „Mad Blankey”[12]. 29 marca Uhaa, Tozawa i BxB Hulk pokonali grupy Ronin (Chucka Taylora, Johnny’ego Gargano i Richa Swanna) oraz D.U.F. (Arika Cannona, Pinkiego Sancheza i Samiego Callihana) w 3-Way Trios matchu[28]. Podczas walki Uhaa odniósł poważną kontuzję kolana, przez którą musiał wziąć prawie roczną przerwę od występów[29].

Uhaa powrócił do ringu 1 lutego 2013, na gali Everything Burns federacji FIP; obronił FIP Florida Heritage Championship w walce z Chasynem Rancem[30]. 2 marca Uhaa powrócił do japońskiego Dragon Gate, wraz z BxB Hulkiem pokonali Dona Fujiiego i Masaakiego Mochizukiego w starciu drużynowym o Open the Twin Gate Championship[31][32]. Uhaa i Hulk utracili tytuły 5 maja, na rzecz Shingo Takagiego i Yamato[33][34]. Uhaa wziął udział w turnieju King of Gate, lecz odpadł już w pierwszej rundzie po przegranej z Jimmym Susumu[35][36]. 28 lipca na Enter the Dragon 2013, gali z okazji czwartej rocznicy powstania DGUSA, Uhaa przegrał walkę z Anthonym Nesem; było to jego pierwsze przegrane starcie w DGUSA[37]. 9 sierpnia Uhaa stracił FIP Florida Heritage Championship na rzecz Gran Akumy[38].

Uhaa Nation wrócił do Dragon Gate i wkrótce został wyrzucony z Mad Blankey w ramach kary za odmowę walki z wcześniej wygnanym Akirą Tozawą. Uhaa połączył siły z Tozawą, Shingo Takagim, Masato Yoshino, Ricochetem i Shachihoko Boyem, tworząc stajnię Monster Express[39][40]. 12 stycznia 2014 Uhaa otrzymał szansę zdobycia Open the Freedom Gate Championship, lecz nie zdołał pokonać mistrza Johnny’ego Gargano[41]. 18 marca Uhaa zawalczył o Open the Dream Gate Championship japońskiego Dragon Gate, lecz i tym razem uległ mistrzowi – Ricochetowi[42][43]. 23 maja Uhaa odnowił kontrakt z Dragon Gate USA[44].

5 lutego 2015 Uhaa powrócił do Dragon Gate jako niezapowiedziany wcześniej partner Akiry Tozawy; wspólnie pokonali Cyber Konga i Dona Fujiiego[45]. Pod koniec gali skonfrontował się z BxB Hulkiem, wyzywając go do pojedynku o Open the Dream Gate Championship[46]. Ich pojedynek odbył się 1 marca; z walki zwycięsko wyszedł posiadacz mistrzostwa[47]. Była to ostatnia walka Uhaa dla Dragon Gate. W kwietniu Uhaa odbył swoje ostatnie występy dla Evolve[48].

WWE

edytuj

NXT (2014–2016)

edytuj
 
Crews w kwietniu 2016.

W październiku 2014 Uhaa wziął udział w tryoutach WWE i ostatecznie podpisał kontrakt z federacją[49]. Rozpoczął treningi w WWE Performance Center w kwietniu 2015[50], a po raz pierwszy wystąpił w programach WWE podczas odcinka tygodniówki NXT z 6 maja, gdzie podpisał kontrakt NXT z generalnym menedżerem Wiliamem Regalem. Tuż po tym zaczęto emitować winietki promujące przyszły debiut wrestlera[51]. W czerwcu Uhaa zaczął występować podczas house showów NXT, wciąż używając pseudonimu Uhaa Nation[52].

5 sierpnia ogłoszono, że Uhaa, już jako Apollo Crews, zadebiutuje w ringu NXT na gali NXT TakeOver: Brooklyn[53]. Nieoficjalnie Crews zadebiutował wcześniej, pokonując Martina Stone’a 13 sierpnia na nagraniach odcinka NXT, wyemitowanego dopiero po TakeOver: Brooklyn[54]. Na NXT TakeOver: Brooklyn, Crews pokonał Tye'a Dillingera w swojej pierwszej oficjalnej walce dla NXT[55]. 14 października Crews wygrał Battle Royal o miano pretendenckie do NXT Championship, eliminując barona Corbina jako ostatniego[56]. Z mistrzem, Finnem Bálorem, zawalczył 4 listopada 2015 na NXT; ich walka zakończyła się wygraną Crewsa poprzez dyskwalifikację spowodowaną interwencją barona Corbina[57]. Rywalizacja pomiędzy Crewsem a Corbinem doprowadziła do wygranego przez Corbina pojedynku na grudniowej gali NXT TakeOver: London[58]. W marcu 2016 Crews powstrzymał Eliasa Samsona przed atakiem na Johnnym Gargano[59]. Crews wygrał walkę z Samsonem podczas odcinka NXT z 6 kwietnia 2016; było to jego ostatnie starcie stoczone dla brandu rozwojowego[60].

Główny roster (2016-2017)

edytuj

W głównym rosterze WWE Crews zadebiutował 4 kwietnia 2016, pokonując Tylera Breeze'a podczas odcinka Raw[61]. Wkrótce po debiucie rozpoczął rywalizację z grupą Social Outcasts. Pokonał wszystkich jej członków, w tym lidera – Heatha Slatera[62]. Pierwszą porażkę w głównym rosterze odniósł 23 maja na Raw, w przegranym pojedynku przeciwko Chrisowi Jericho; była to walka kwalifikacyjna do Money in the Bank ladder matchu, przed którą Crews został zaatakowany przez Sheamusa[63]. Crews i Sheamus zawalczyli ze sobą na gali Money in the Bank, ze starcia zwycięsko wyszedł Crews[64].

19 lipca, w wyniku drugiego podziału WWE na brandy i WWE Draftu, Crews został przydzielony do brandu SmackDown[65]. 26 lipca na SmackDown Crews wygrał Battle Royal, gwarantujący mu miejsce w Six-Pack Challenge'u o miano pretendenckie do WWE World Championship. Six-Pack Challenge odbył się jeszcze tej samej nocy, Crews nie zdołał go wygrać[66]. W następnym tygodniu pokonał Corbina i Kalisto, stając się pretendentem do WWE Intercontinental Championship[67]. Na SummerSlam Crews został pokonany przez panującego mistrza – The Miza[68]. Podczas grudniowej gali WWE Tribute to the Troops pokonał Miza w non-title matchu[69], dzięki czemu otrzymał szansę zdobycia Intercontinental Championship. O mistrzostwo zawalczył 20 grudnia podczas SmackDown, lecz tym razem nie udało mu się pokonać Miza[70]. Na gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu, dołączył do starcia z numerem 22. i został wyeliminowany przez Luke’a Harpera[71]. Tuż po gali połączył siły z Kalisto i wraz z nim rozpoczął rywalizację z Dolphem Zigglerem[72]. Na gali Elimination Chamber duo pokonało Zigglera w 2-on-1 Handicap matchu, jednakże po walce stało się ofiarą ataku ze strony rywala[73]. Doprowadziło to do Chairs matchu między Crewsem a Zigglerem podczas SmackDown Live z 28 lutego; z walki zwycięsko wyszedł Ziggler[74].

Współpraca z Titusem O’Neilem (2017-2019)

edytuj

10 kwietnia 2017, w wyniku Superstar Shake-upu, Crews został przeniesiony do brandu Raw[75]. Wkrótce połączył siły z menedżerem Titusem O’Neilem. Po dołączeniu do „The Titus Brand”, postawa Crewsa zmieniła się na podobieństwo zarozumiałego, obraźliwego O’Neila. 15 maja Crews wyśmiał i zaatakował Enza Amore[76], a tydzień później przegrał walkę ze swoim byłym tag-team-partnerem – Kalisto[77]. W czerwcu Crews i O’Neil rozpoczęli współpracę z Akirą Tozawą, zmieniając Titus Brand w „Titus Worldwide”[78]. 3 lipca Crews został pokonany przez Brauna Strowmana w walce wieczoru Raw[79].

Crews następnie rozpoczął krótką rywalizację z Eliasem, gdzie na No Mercy Apollo przegrał z rywalem[80]. Później Dana Brooke dołączyła do Titus Worldwide, podczas gdy Tozawa opuścił drużynę.

O’Neil i Crews rozpoczęli feud o Raw Tag Team Championship z mistrzami Sheamus'em i Cesaro, których dwukrotnie pokonali, w styczniu w meczach bez tytułów na szali[81][82]. Na Elimination Chamber nie zdołali zdobyć tytułów z rąk mistrzów, tak samo jak następnej nocy na Raw, 26 lutego 2018. Pseudonim Crews'a podczas został zmieniony po prostu na „Apollo”. Na WrestleManii 34 nie udało się mu wygrać André the Giant Memorial Battle Royal[83]. 16 kwietnia Apollo powrócił do pseudonimu „Apollo Crews”. Crews brał udział również, w Greatest Royal Rumble pod koniec kwietnia, lecz nie udało mu się go wygrać[84]. 3 września Brooke odeszła z Titus Worldwide, po tym jak Crews i O'Neil próbowali pomóc jej podczas meczu, lecz sprawili że przegrała[85].

15 października po krótkiej przerwie, Crews rozwiązał Titus Worldwide, pracując teraz jako singlowy wrestler. 31 grudnia Crews wygrał battle royal o miano pretendenckie do Intercontinental Championship, należące do Deana Ambrose'a, z którym przegrał mecz tego samego dnia o mistrzostwo[86]. Na Royal Rumble Crews był uczestnikiem Royal Rumble match'u, którego nie udało mu się wygrać[87].

Po niepowodzeniu, w André the Giant Memorial Battle Royal na WrestleManii 35, Crews w ramach Superstar Shake-up został przeniesiony z powrotem na SmackDown[88]. W sierpniu Crews rywalizował, w turnieju King of the Ring, gdzie został pokonany przez Andrade w pierwszej rundzie[89].

United States Champion (2020)

edytuj

6 kwietnia 2020 został z powrotem przeniesiony do Raw. Tam 20 kwietnia pokonał MVP'iego, aby zakwalifikować się do Money in the Bank ladder match'u[90]. Tydzień później podczas walki o United States Championship, z mistrzem Andrade, Crews dostał kontuzji kolana, która wykluczyła go z akcji na prawie miesiąc[91].

25 maja 2020 na Raw powrócił, pokonując Andrade, w meczu o United States Championship, wygrywając swoje pierwsze mistrzostwo, w WWE[92]. Na Backlash pokonał byłego mistrza, aby z sukcesem obronić mistrzostwo[93].

W czerwcu Crews rozpoczął feud z The Hurt Business (Bobby Lashley i MVP, do których później dołączył Shelton Benjamin). Na The Horror Show at Extreme Rules Crews miał bronić tytułu, w walce z MVP, lecz z powodu rzekomego zakażenia się COVID-19, Apollo nie mógł się zjawić na gali[94]. Crews po powrocie kilkukrotnie pokonał MVP'iego o mistrzostwo, a następnie stracił tytuł na rzecz Lashleya na gali Payback po 97 dniach panowania[95]. Na Clash of Champions podjął nieudaną próbę odzyskania mistrzostwa, aż następnie w ramach draftu został przeniesiony na SmackDown.

Nigeryjskie korzenie i Intercontinental Champion (2020-obecnie)

edytuj

25 grudnia 2020, w meczu lumberjack Crews pomógł Big E zdobyć Intercontinental Championship, z rąk Samiego Zayna. Następnie Crews zdawał się być sojusznikiem E'iego po przegraniu z nim walki o mistrzostwo i współpracując z nim, w meczach tag team, lecz 12 lutego Crews zaatakował go podczas meczu stając się heel'em po raz pierwszy w karierze. Tydzień później ponownie powtórzył swój atak[96]. W następnych tygodniach Crews zaczął nawiązywać do swoich nigeryjskich korzeni, mówić nigeryjskim akcentem oraz nazywać się członkiem nigeryjskiej rodziny królewskiej.

Na Fastlane nie udało mu się zdobyć mistrzostwa Intercontinental od Big E[97]. Crews jednak otrzymał rewanż o tytuł na WrestleManii 37, w meczu promowanym jako Nigerii Drum Fight, w nawiązaniu do pochodzenia Crews'a, który wygrał za pomocą nowego sojusznika, polaka Commandera Azeeza, zdobywając mistrzostwo Intercontinental po raz pierwszy w karierze[98].

Życie osobiste

edytuj

Uhaa jest pochodzenia nigeryjskiego i ugandyjskiego[5], jego ojciec pochodzi ze stanu Benue w Nigerii, jego matka natomiast pochodzi z Ugandy[99][100]. Uhaa jest bliskim przyjacielem Kevina Owensa, Finna Bálora, Chrisa Mastersa i Ricocheta, którzy również są wrestlerami[8]. Uhaa ma siostrę, która należy do United States Army i stacjonuje w San Antonio w Teksasie[101].

Uhaa ma dwoje dzieci ze swoją żoną, Lindą Palonen: córka, Sade (ur. 22 czerwca 2017 r.) i syn Kai (ur. 9 lutego 2019 r.).

Inne media

edytuj

Crews pojawia się jako grywalna postać w grach wideo WWE 2K17 (jako postać do pobrania), WWE 2K18, WWE 2K19, WWE 2K20 oraz WWE 2K Battlegrounds[102].

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b ウーハー・ネイション, [w:] Dragon Gate [online], Gaora [dostęp 2013-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-16] (jap.).
  2. ↑ a b c d Uhaa Nation, [w:] Online World of Wrestling [online] [dostęp 2015-08-08].
  3. ↑ a b c d Apollo Crews, [w:] WWE [online] [dostęp 2015-08-23].
  4. ↑ a b c d Uhaa Nation, [w:] Dragon Gate USA [online] [dostęp 2012-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-02].
  5. ↑ a b WWE Performance Center welcomes new class of recruits, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  6. ↑ Apollo Crews: Profile & Match Listing – Internet Wrestling Database (IWD) [online], profightdb.com [dostęp 2017-07-25].
  7. ↑ Mateusz Kołodziej, WWE WrestleMania 37: Wyniki » MyWrestling [online], MyWrestling, 11 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-14] (pol.).
  8. ↑ a b c WWE welcomes new NXT recruits: Introducing Sesugh Uhaa, „miamiherald” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  9. ↑ https://www.bizjournals.com/atlanta/news/2015/04/13/atlantan-joins-wwe-training-division.html [dostęp 2017-07-25]
  10. ↑ Jason Piscia, Digital Managing Editor, 6 questions with WWE's Apollo Crews, appearing Friday at PCCC, „The State Journal” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  11. ↑ Gabe Sapolsky, Wale, WWE NXT fans believe Apollo Crews has ‘It’, „miamiherald” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  12. ↑ a b c d e Uhaa Nation – Dragon Gate USA [online], 2 stycznia 2015 [dostęp 2017-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-02].
  13. ↑ Exclusive Q&A with Sesugh 'Uhaa Nation' Uhaa: Why he's 'here for the long run', „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  14. ↑ Axel Saalbach, Wrestlingdata.com – The World’s Largest Wrestling Database [online], wrestlingdata.com [dostęp 2017-07-25] (niem.).
  15. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Apollo Crews « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  16. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Apollo Crews « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  17. ↑ 411 Interviews: Uhaa Nation of Dragon Gate and Evolve Wrestling, [w:] 411Mania [online], 14 stycznia 2012 [dostęp 2012-11-25].
  18. ↑ PWTorch.com – RADICAN'S DGUSA DVD REVIEW SERIES: „Chasing the Dragon 2011” – PAC vs. Ricochet Captain's Six Man Tag, Doi-Callihan, Taylor & Gargano vs. YAMATO & Yoshio [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  19. ↑ PWTorch.com – RADICAN'S DGUSA DVD REVIEW SERIES – „Untouchable 2011” 9/11: YAMATO vs. CIMA, Gargano-Tozawa [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  20. ↑ PWTorch.com – RADICAN'S DGUSA INTERNET PPV REPORT 9/11: Ongoing coverage of DGUSA show from Milwaukee [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  21. ↑ 2011 JEFF PETERSON MEMORIAL CUP REPORT: SIXTEEN OF THE TOP WRESTLERS BATTLE FOR THE TROPHY AND TWO FIP TITLES ARE ON THE LINE [online], pwinsider.com [dostęp 2017-07-25].
  22. ↑ Philip Kreikenbohm, Jeff Peterson Memorial Cup 2011 – Tag 2 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  23. ↑ PWTorch.com – RADICAN'S DGUSA DVD REVIEW SERIES – „REVOLT!” 11/11: Ronin vs. Blood Warriors, Tozawa sings, YAMATO-Hulk No Rope match [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  24. ↑ iHEARTdg – Dragon Gate Pro Wrestling News & Resources [online], 27 grudnia 2011 [dostęp 2017-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-27].
  25. ↑ Philip Kreikenbohm, Blood WARRIORS Independence Performance 1st Blood « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  26. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Apollo Crews « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  27. ↑ Radican's Evolve 10 iPPV report 1/14: Complete review of final show from ECW Arena, [w:] Pro Wrestling Torch [online], 25 stycznia 2012 [dostęp 2012-11-25].
  28. ↑ Philip Kreikenbohm, CZW/DGUSA Heat « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  29. ↑ Wrestleview.com – AS I SEE IT 4/9 [online], 11 kwietnia 2012 [dostęp 2017-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-11].
  30. ↑ COMPLETE FIP EVERYTHING BURNS REPORT: NEW FIP WORLD CHAMPION CROWNED; TAG TITLES AND FLORIDA HERITAGE TITLE DEFENDED; AND MORE [online], pwinsider.com [dostęp 2017-07-25].
  31. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  32. ↑ Philip Kreikenbohm, Dragon Gate Champion Gate 2013 – Tag 1 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  33. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  34. ↑ Philip Kreikenbohm, Dragon Gate Dead Or Alive 2013 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  35. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  36. ↑ Philip Kreikenbohm, Dragon Gate King Of Gate 2013 – Tag 2 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  37. ↑ PWTorch.com – RADICAN'S DGUSA „Enter the Dragon 2013” iPPV Blog 7/28 – Complete live coverage of DGUSA in NYC, plus Top News from the show featuring three title matches [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  38. ↑ PWTorch.com – SHOW RESULTS – 8/9 FIP Heatstroke iPPV: Baretta wins FIP Title, mixed tag TLC match, more (UPDATED) [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  39. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  40. ↑ Philip Kreikenbohm, Monster Express « Stables Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  41. ↑ PWTorch.com – SHOW RESULTS – 1/12 EVOLVE 27 in Jacksonville, Fla.: Gargano defends DGUSA Title, Young Bucks take out Bravados, two big title matches set for next set of shows, more [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  42. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  43. ↑ Philip Kreikenbohm, Dragon Gate Glorious Gate 2014 – Tag 2 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  44. ↑ DGUSA star signs new deal and more news, [w:] Pro Wrestling Insider [online], 23 maja 2014 [dostęp 2014-05-24].
  45. ↑ DRAGON GATE：ドラゴンゲート公式サイト　試合結果 [online], gaora.co.jp [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  46. ↑ ハルクがススムを下してドリームゲートV5！次期挑戦者にウーハーが名乗り！ 6人タッグ3WAYに仮面の男が登場！その正体は…土井成樹！完全復活宣言 [online], battle-news.com [dostęp 2017-07-25] (jap.).
  47. ↑ Philip Kreikenbohm, Dragon Gate Champion Gate In Osaka 2015 – Tag 2 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  48. ↑ PWTorch.com – WWNLIVE NEWS: Three big matches set for Mania Weekend – GenNext's opponents, former WWE stars clash, more [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  49. ↑ WWE welcomes new NXT recruits: Introducing Sesugh Uhaa, [w:] Miami Herald [online], 13 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-13].
  50. ↑ Former DG star starts with WWE, great reason why celebrity wrestler likely won't work SummerSlam, Battleground, NXT and more news, [w:] Pro Wrestling Insider [online], 6 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-07].
  51. ↑ WWE NXT REPORT: CONTRACT SIGNING, INTERVIEW WITH CHAMPION AND CHALLENGER, BECKY LYNCH VIDEO PROFILE, THE NATION IS COMING, WHO IS NUMBER ONE? [online], pwinsider.com [dostęp 2017-07-25].
  52. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Apollo Crews « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-07-25].
  53. ↑ THE FORMER UHAA NATION'S DEBUT ON NXT IS ANNOUNCED . . . AS WELL AS HIS NXT NAME [online], pwinsider.com [dostęp 2017-07-25].
  54. ↑ PWTorch.com – WWE NEWS: NXT TV SPOILERS – results from Full Sail University for 8/19 pre-Takeover show and post-Takeover shows [online], pwtorch.com [dostęp 2017-07-25].
  55. ↑ NXT TakeOver: Brooklyn, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  56. ↑ WWE NXT: October 14, 2015, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  57. ↑ WWE NXT: November 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  58. ↑ WWE NXT TakeOver: London: December 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  59. ↑ NXT results: Did Emma stop Asuka's path of destruction?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  60. ↑ NXT results: Did Samson silence Apollo Crews?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  61. ↑ WWE Raw results, April 4, 2016: Who emerged from Fatal 4-Way as the No. 1 contender?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  62. ↑ Crews de-fangs 'The Red Dragon' on Raw, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  63. ↑ Raw results: Five Superstars qualify for Money in the Bank Ladder Match, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  64. ↑ Crews makes a statement at Sheamus’ expense, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  65. ↑ 2016 WWE Draft Picks – Complete Raw & SD Draftboard - [online], 19 lipca 2016 [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  66. ↑ WWE SmackDown Live results, July 26, 2016: Ziggler ushers in the New Era, ready to challenge for WWE World Title at SummerSlam, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  67. ↑ WWE SmackDown Live Results, Aug. 2, 2016: The Showoff tries to survive against The New Face of Fear, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  68. ↑ Misstep proves costly for Apollo Crews, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  69. ↑ WWE Tribute to the Troops results, Dec. 14, 2016: Reigns & Big Cass overcome Owens & Rusev en route to Roadblock: End of the Line, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  70. ↑ WWE SmackDown results, Dec. 20, 2016: Main event brawl spawns Triple Threat WWE Title Match at Wild Card Finals, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  71. ↑ KELLER'S WWE ROYAL RUMBLE REPORT 1/29: Ongoing results updated throughout evening including Owens-Reigns, Styles-Cena, Rumble match - [online], 29 stycznia 2017 [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  72. ↑ Can Ziggler back up his words against Kalisto & Crews at Elimination Chamber?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  73. ↑ Could Ziggler overcome the numbers game against Kalisto & Crews?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  74. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Feb. 28, 2017: Orton leaves The WWE Title picture in flames by burning The Wyatt Family Compound, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  75. ↑ Joseph Currier, APOLLO CREWS JOINS RAW IN WWE SUPERSTAR SHAKEUP [online], 10 kwietnia 2017.
  76. ↑ WWE Raw results, May 15, 2017: It’s every man for himself as Team Red goes Extreme, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  77. ↑ WWE Raw, May 22, 2017 results: Which Superstar seized Extreme Rules Fatal 5-Way momentum?, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  78. ↑ WWE News: WWE stable Titus Brand gets name change [online], 27 czerwca 2017 [dostęp 2017-07-25].
  79. ↑ WWE Raw results, July 3, 2017: Roman Reigns Spears Braun Strowman off the stage before anticipated Ambulance Match, „WWE” [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  80. ↑ Crews drifts away against Elias at WWE No Mercy Kickoff [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  81. ↑ KELLER'S WWE RAW REPORT 1/8: Reigns IC Title reign continues, Enzo vs. Cedric, the return of Miz, Lesnar responds and get crushed [online], Pro Wrestling Torch, 9 stycznia 2018 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  82. ↑ KELLER'S WWE RAW REPORT 1/15: Angle addresses Strowman after last week's big angle with Lesnar and Kane, more Rumble hype, Jax vs. Asuka [online], Pro Wrestling Torch, 16 stycznia 2018 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  83. ↑ COMPLETE WRESTLEMANIA 34 KICKOFF SHOW COVERAGE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2021-04-14].
  84. ↑ Mike Tedesco, WWE Greatest Royal Rumble Results - 4/27/18 (50-man Royal Rumble, Lesnar vs. Reigns) [online], WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, Impact News, ROH News, 27 kwietnia 2018 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  85. ↑ Dana Brooke bails on Titus Worldwide after second straight loss [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  86. ↑ Ambrose survives (barely) against Apollo Crews in Intercontinental Title thriller [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  87. ↑ WrestleMania 35 Kickoff Show results: Powell's live review of the Andre the Giant Memorial Battle Royal, WWE Women's Battle Royal, Buddy Murphy vs. Tony Nese for the WWE Cruiserweight Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 7 kwietnia 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  88. ↑ 4/16 WWE Smackdown Live Results: Barnett's review of the 2019 WWE Superstar Shakeup Night Two with Vince McMahon introducing the brand's biggest acquisition, Paige introduces her new tag team [online], Pro Wrestling Dot Net, 16 kwietnia 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  89. ↑ 8/20 WWE Smackdown Live results: Powell's review of Daniel Bryan vs. Buddy Murphy, Kevin Owens vs. Elias and Apollo Crews vs. Andrade in first round King of the Ring tournament matches [online], Pro Wrestling Dot Net, 20 sierpnia 2019 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  90. ↑ 4/20 WWE Raw Results: Powell's live review of Money in the Bank qualifying matches featuring Rey Mysterio vs. Murphy, Aleister Black vs. Austin Theory, MVP vs. Apollo Crews [online], Pro Wrestling Dot Net, 20 kwietnia 2020 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  91. ↑ APOLLO CREWS OUT OF MONEY IN THE BANK, JINDER MAHAL RETURNS & MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2021-04-14].
  92. ↑ Ryan Satin, Apollo Crews Wins United States Championship on Raw [online], Pro Wrestling Sheet | Insider Wrestling News and Reports, 26 maja 2020 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  93. ↑ Crews makes use of KO’s backup for victory [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  94. ↑ Alfred Konuwa, WWE Extreme Rules 2020 Results: Apollo Crews Off PPV Amid Twitter Speculation [online], Forbes [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  95. ↑ WWE Payback results: Powell's review of The Fiend vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns vs. Braun Strowman in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Keith Lee vs. Randy Orton, Sasha Banks and Bayley vs. Shayna Baszler and Nia Jax for the WWE Women's Tag Titles, Matt Riddle vs. King Corbin [online], Pro Wrestling Dot Net, 30 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  96. ↑ Ryan Clark, Apollo Crews Turns Heel On SmackDown, Attacks Big E. [online], eWrestlingNews.com, 20 lutego 2021 [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  97. ↑ Full WWE Fastlane 2021 results, photos and videos [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  98. ↑ Mike Chiari, Apollo Crews Beats Big E, Wins Intercontinental Title at WWE WrestleMania 37 [online], Bleacher Report [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  99. ↑ TRENDING GLOBALLY: Nigerian Wrestler, 29, Apollo Crew Make Waves in WWE… [online], nigeriastandardnewspaper.com [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  100. ↑ Akinshilo Ayomide, Here are 5 things to know about Apollo Crews, Nigerian wrestler signed to WWE, „Naij.com – Nigeria news.”, 16 lipca 2017 [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  101. ↑ 411’s Breaking Ground Report 11.09.15 – Episode 3 [online], 411mania.com [dostęp 2017-07-25] (ang.).
  102. ↑ SimoneSDH, Apollo Crews | WWE 2K Battlegrounds | Roster [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  103. ↑ PCW Heavyweight Championship History, [w:] Preston City Wrestling [online] [dostęp 2014-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-24].
  104. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016, [w:] The Internet Wrestling Database [online] [dostęp 2016-09-01].
  105. ↑ Intercontinental Championship [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  106. ↑ United States Championship [online], WWE [dostęp 2021-04-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Apollo_Crews&oldid=71827709”