Angeleida
Angeleida – epos religijny Erasma di Valvasone (1523-1593)[1], opublikowany w 1590[2][3]. Został napisany oktawą[2][1] (ottava rima)[4], czyli strofą ośmiowersową złożoną z wersów jedenastozgłoskowych (endecasillabo)[5], rymowaną abababcc[6]. Poemat jest ukształtowany na modłę epiki Torquata Tassa[2]. Opowiada o buncie aniołów. Niewykluczone, że wywarł wpływ na Raj utracony Johna Miltona[2][1].
- Io canterò del ciel l’ antica guerra,
- Per cui sola il principio, e l’ uso nacque,
- Onde tra il seme uman non pur in terra,
- Ma sovente si pugna ancor sull’ acque:
- Carcere eterno nell' abisso serra
- Quel che ne fa Fautore, e vinto giacque:
- E i vincitori in parte eccelsa ed alma
- Godon trionfo eterno, eterna palma.
Erasmo di Valvasone, Angeleida
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Valvasón, Erasmo da. treccani.it. [dostęp 2017-02-13]. (wł.).
- ↑ a b c d Jessica Franzoni: L’"Angeleida" di Erasmo di Valvasone e l’epica sacra in Europa fino al "Paradise Lost" di Milton. unibe.ch. [dostęp 2017-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-14)]. (ang.).
- ↑ Silvia Giovanardi Byer: Celestial Crusades and Wars in Heaven: The Biblical Epics of the Late 1500s. books.google.pl, 2008. s. 65-86. [dostęp 2017-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-14)]. (ang.).
- ↑ Claudio Ciociola: Ottava rima. treccani.it. [dostęp 2017-02-13]. (wł.).
- ↑ Claudio Ciociola: Endecasillabo. treccani.it. [dostęp 2017-02-13]. (wł.).
- ↑ Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 266. ISBN 978-83-233-4066-9.
Bibliografia
edytuj- Erasmo di Valvasone: Angeleida. books.google.pl, 1590. [dostęp 2017-02-13]. (wł.).
- Erasmo Valvasone: L'Angeleida: ridotta alla vera lezione. Archive.org, 1825. [dostęp 2017-02-13]. (wł.).