Wikipedia

Alex Pereira

Alex Sandro Silva Pereira[1] (ur. 7 lipca 1987 w São Bernardo do Campo[2]) – brazylijski kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Były mistrz Glory w wadze średniej i półciężkiej. Od 12 listopada 2022 do 9 kwietnia 2023 mistrz UFC w wadze średniej, a od 11 listopada 2023 mistrz UFC w wadze półciężkiej[3].

Alex Pereira
Ilustracja
Pereira z pasem mistrzowskim UFC w wadze półciężkiej.
Pełne imię i nazwisko

Alex Sandro Silva Pereira

Pseudonim

Poatan

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1987
São Bernardo do Campo

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

195 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

kick-boxing (w formule K-1)

Trenowany przez

Plinio Cruz
Glover Teixeira

Debiut

kick-boxing – 2010
MMA – 2015

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

junior ciężka, średnia, półciężka

Klub

Teixeira MMA & Fitness (2020–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

kick-boxing – 40
MMA – 14

Zwycięstwa

kick-boxing – 33
MMA – 12

Przez nokauty

kick-boxing – 21
MMA – 10

Przez decyzje

kick-boxing – 12
MMA – 2

Porażki

kick-boxing – 7
MMA – 2

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 6 października 2024.
Strona internetowa

Jest dziewiątym zawodnikiem w historii UFC, który został mistrzem w dwóch różnych kategoriach wagowych i pierwszym, który został mistrzem zarówno w wadze średniej, jak i półciężkiej w organizacji.

Życiorys

edytuj

Dorastając w Faweli, porzucił szkołę średnią by pracować jako pomocnik murarza, a potem w zakładzie wulkanizatorskim[4]. Pracował tam przez 14 lat[5]. Pod wpływem kolegów zaczął pić i ostatecznie stał się alkoholikiem[6]. W 2009 roku zaczął trenować kick-boxing, aby pozbyć się nałogu[7].

W kwietniu 2024 roku Pereira pobił rekord Francisa Ngannou (129 161 jednostek) w sile najsilniejszego ciosu na świecie, który wyniósł aż 191,796 jednostek[8]. Niedługo później rekord Pereiry został pobity przez strongmana, Eddie Halla(inne języki), wynoszący aż 208,901 jednostek[9].

Kariera w boksie amatorskim

edytuj

Zanim stał się wybitną postacią w kickboxingu i mieszanych sztukach walki, miał znaczącą karierę w boksie amatorskim w Brazylii. Prawdopodobnie brał udział w 28 amatorskich walkach bokserskich, osiągając rekord 25 zwycięstw, wszystkie przez nokaut, i zaledwie 3 porażki[10]. Charakterystyczna siła Pereiry, zwłaszcza jego niszczycielski cios lewy sierpowy, stała się istotna na początku jego kariery amatorskiej, co widać w filmach przedstawiających jego wielokrotne nokauty[11]. Postawa bokserska Pereiry przyciągnęła uwagę wybitnych osobistości sportów walki. Ryan Garcia, będąc pod wrażeniem umiejętności Poatana, publicznie wyraził zainteresowanie treningiem z nim, podkreślając, jak trudno jest wykończyć przeciwników w boksie amatorskim. Umiejętności Pereiry w szeregach amatorskich wzbudziły podziw także innych elitarnych bokserów, co jeszcze bardziej podkreśliło jego wszechstronność w wielu dyscyplinach sportów walki[11].

Kariera w kick-boxingu

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

Od 2010 startuje w kick-boxingu. Swój pierwszy zawodowy tytuł zdobył 31 marca 2012 zostając mistrzem Brazylii w wadze do 85 kg po pokonaniu Cleia Silvy. 7 lipca 2012 wygrał krajowy turniej WGP wagi do 85 kg pokonując w finale ponownie na punkty Silvę.

10 listopada tego samego roku w São Paulo stoczył pojedynek z Holendrem Jasonem Wilnisem o mistrzostwo It’s Showtime, który ostatecznie przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.

24 sierpnia 2013 zdobył pas mistrza panamerykańskiego organizacji WAKO Pro w formule K-1 po znokautowaniu Argentyńczyka Matíasa Adaro[12][13].

Pod koniec roku 21 grudnia ponownie wziął udział w turnieju WGP, tym razem ulegając w finale Césarowi Almeidzie na punkty.

Glory

edytuj

Na początku 2014 związał się z organizacją Glory, debiutując w niej 8 marca, w turnieju pretendentów wagi średniej (do 85 kg), który wygrał, pokonując jednego wieczoru Amerykanina Dustina Jacoby’ego i Ormianina Sahaka Parparjana[14][15]. W związku z wygranym turniejem 21 czerwca został włączony do kolejnego, mającego wyłonić inauguracyjnego mistrza świata Glory w wadze średniej, jednak rywalizację zakończył już na pierwszym pojedynku ulegając na punkty Rosjaninowi Artiomowi Lewinowi[16].

3 kwietnia 2015 podczas gali Glory 20 przegrał w pierwszej walce turnieju pretendentów w rewanżowym starciu z Jasonem Wilnisem[17], natomiast 25 lipca został mistrzem WGP w wadze 85 kg[18][19].

31 lipca 2016 wystąpił dla chińskiej organizacji Kunlun Fight, gdzie przegrał przed czasem z Ukraińcem Arturem Kyszenko[13]. 29 kwietnia 2017 wziął udział w kolejnym turnieju pretendentów Glory, lecz przegrał w finale z Tunezyjczykiem Yousrim Belgarouim jednogłośnie na punkty[20].

16 września 2017 obronił pas WGP nokautując Maycona Silvę w drugiej rundzie, natomiast niespełna miesiąc później 14 października został mistrzem świata Glory pokonując obrońcę tytułu, Kanadyjczyka Simona Marcusa jednogłośnie na punkty[21]. Jeszcze w tym samym roku 9 grudnia obronił pas Glory w rewanżowym starciu z Belgarouim którego pokonał przez TKO w trzeciej rundzie[22].

20 lipca 2018 w drugiej obronie pasa Glory ponownie zmierzył się z Belgarouim, pokonując go przez KO w pierwszej rundzie[23]. 14 września 2018 podczas gali Glory 58 w Chicago po raz trzeci obronił mistrzostwo wagi średniej, wypunktowując w rewanżu Simona Marcusa[24].

Pereira wyzwał do walki Artioma Wachitowa o tytuł Glory w wadze półciężkiej na Glory 77[25]. Wygrał walkę niejednogłośną decyzją, stając się pierwszym zawodnikiem w historii Glory, który jednocześnie posiadał dwa pasy[26].

Później został pozbawiony tytułu mistrzowskiego w wadze średniej[27].

W pojedynku rewanżowym z Artiomem Wachitowem na Glory 78: Arnhem, w swojej pierwszej obronie tytułu przegrał decyzją większościową[28][29].

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

Przechodząc z kick-boxingu, zadebiutował w MMA w 2015 roku, przegrywając walkę przez poddanie[30]. Następnie odnosząc dwa zwycięstwa z rzędu, ogłosił, że podpisał kontrakt na walkę z Diego Henrique da Silvą w brazylijskiej edycji Dana White’s Contender Series 10 sierpnia 2018 roku[31]. Pojedynek nie został zmaterializowany, ponieważ Glory nie pozwoliła Pereirze na konkurowanie[32].

22 października 2020 r. pojawiła się wiadomość, że podpisał kontrakt z Legacy Fighting Alliance[33]. 20 listopada 2020 roku w debiucie zmierzył się przeciwko Thomasowi Powellowi[17]. Wygrał walkę nokautując rywala lewym hakiem[34].

UFC

edytuj
 
Pereira (2021)

3 września 2021 podpisał z największą organizacją MMA na świecie – UFC[35]. W debiucie zmierzył się przeciwko Andreasowi Michailidisowi 6 listopada 2021 na UFC 268. Wygrał walkę przez TKO na początku drugiej rundy po tym, jak powalił Michailidisa latającym kolanem[36]. Zwycięstwo przyniosło mu pierwszy bonus za występ wieczoru[37].

Podczas UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev odniósł swoje drugie zwycięstwo w oktagonie, wygrywając jednogłośną decyzją sędziów z Bruno Silvą[38][39].

30 lipca 2022 roku na UFC 277 miał zmierzyć się z Seanem Stricklandem[40], ale organizacja zdecydowała się przenieść ich pojedynek na UFC 276 2 lipca 2022[41]. Pereira znokautował rywala lewym sierpowym w pierwszej rundzie walki[42]. To zwycięstwo przyniosło mu drugą nagrodę za najlepszy występ wieczoru[43].

Mistrz wagi średniej

edytuj

Na listopadowej gali UFC 281 w Madison Square Garden przystąpił do walki o pas mistrzowski UFC, gdzie zmierzył się z panującym mistrzem Israelem Adesanyą, z którym dwukrotnie walczył w formule kick-bokserskiej[44]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie, zasypując gradem ciosów słaniającego się na nogach Adesanye i zdobył mistrzostwo wagi średniej[45]. Po gali nowy mistrz otrzymał kolejny bonus za występ wieczoru[46].

8 kwietnia 2023 na UFC 287 doszło do jego rewanżu w formule MMA z Israelem Adesanyą[47]. Pereira musiał tym razem uznać wyższość rywala, który odebrał mu tytuł mistrzowski kategorii średniej[48].

Przejście do wagi półciężkiej i zdobycie drugiego pasa

edytuj

13 kwietnia 2023 roku Pereira ogłosił na Twitterze, że przechodzi do dywizji półciężkiej[49].

W drugiej walce wieczoru gali UFC 291, która odbyła się 29 lipca 2023 zadebiutował w wadze półciężkiej, mierząc się z byłym mistrzem tej dywizji, Janem Błachowiczem[50]. Wyrównany pojedynek zwyciężył przez niejednogłośną decyzję sędziów (29-28, 28-29, 29-28)[51].

11 listopada 2023 podczas gali UFC 295 w Nowym Jorku przystąpił do walki o wakujący pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, mierząc się z byłym mistrzem tej dywizji, Czechem, Jiřím Procházką[52]. Pereira został nowym mistrzem, pokonując rywala przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[3]. Ta walka przyniosła mu bonus za występ wieczoru oraz uczyniła go dziewiątym zawodnikiem w historii UFC, który został mistrzem w dwóch różnych kategoriach wagowych[53][54].

W walce wieczoru jubileuszowej gali UFC 300, która odbyła się 13 kwietnia 2024 w Las Vegas przystąpił do pierwszej obrony tytułu, mierząc się z byłym mistrzem, Jamahalem Hillem[55]. W pierwszej rundzie znokautował rywala mocnym ciosem lewym sierpowym[56].

Dwa miesiące później podczas wydarzenia UFC 303, które odbyło się 29 czerwca 2024 w Las Vegas przystąpił do drugiej obrony mistrzostwa UFC wagi półciężkiej. Jego rywalem w rewanżowym starciu został Jiří Procházka[57]. Ponownie znokautował rywala w drugiej odsłonie rundowej, tym razem wysokim kopnięciem na głowę[58]. Po walce został nagrodzony bonusem za najlepszy występ wieczoru gali[59]. W późniejszym czasie trener Pereiry przekazał, że Brazylijczyk otrzymał dodatkowy, specjalny bonus od prezydenta UFC - Dany White'a, w wysokości 303 tys. dolarów[60].

Do trzeciej obrony tytułu mistrzowskiego przystąpił 5 października 2024 w walce wieńczącej galę UFC 307, gdzie zmierzył się z będącym na passie 5 zwycięstw z rzędu Amerykaninem, Khalilem Rountree Jr.[61]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w czwartej rundzie, rozbijając ciosami Amerykanina[62]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru wydarzenia[63].

Osiągnięcia

edytuj

Kick-boxing[13][20]

edytuj

Amatorskie

edytuj
  • 2013: Mistrzostwa Świata WAKO w Kickboxingu – 2. miejsce w wadze -91 kg w formule K-1

Zawodowe

edytuj
  • 2012: mistrz Brazylii CBKB w wadze -85 kg w formule K-1
  • 2013: WGP Kickboxing GP – 1. miejsce w wadze -85 kg
  • 2013: mistrz panamerykański WAKO Pro w wadze junior lekkociężkiej
  • 2014: Glory Middleweight Contender Tournament – 1. miejsce w wadze średniej
  • 2015: mistrz WGP Kickboxing w wadze 85 kg
  • 2017: mistrz świata Glory w wadze średniej
  • 2019: tymczasowy mistrz świata Glory w wadze półciężkiej
  • 2021: mistrz świata Glory w wadze półciężkiej[26]
  • 2024: Glory Hall of Fame (galeria sław)[64]

Mieszane sztuki walki

edytuj

Siła ciosu pięści

edytuj

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 12-2   Khalil Rountree Jr. (13-5. 1 NC) TKO (ciosy pięściami) 4 4:25 UFC 307 05.10.2024   Salt Lake City Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 11-2   Jiří Procházka (30-4-1) TKO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 2 0:13 UFC 303 29.06.2024   Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 10-2   Jamahal Hill (12-1. 1 NC) KO (lewy sierpowy i ciosy pięściami w parterze) 1 3:14 UFC 300 13.04.2024   Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półcięzkiej. Main Event
Wygrana 9-2   Jiří Procházka (29-3-1) TKO (lewy sierpowy i łokcie) 2 4:08 UFC 295 11.11.2023   Nowy Jork Zdobył zwakowany pas mistrzowski UFC w wadze półcięzkiej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 8-2   Jan Błachowicz (29-9-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 291 29.07.2023   Salt Lake City Debiut w kategorii półciężkiej. Co-Main Event
Przegrana 7-2   Israel Adesanya (23-2) KO (ciosy pięściami) 2 4:21 UFC 287 08.04.2023   Miami Stracił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 7-1   Israel Adesanya (23-1) TKO (ciosy pięściami) 5 2:01 UFC 281 12.11.2022   Nowy Jork Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 6-1   Sean Strickland (25-3) KO (lewy sierpowy) 1 2:36 UFC 276 02.07.2022   Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Wygrana 5-1   Bruno Silva (22-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev 12.03.2022   Las Vegas
Wygrana 4-1   Andreas Michailidis (13-4) TKO (latające kolano i ciosy) 2 0:18 UFC 268 06.11.2021   Nowy Jork Debiut w UFC. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 3-1   Thomas Powell (4-4) KO (cios) 1 4:04 LFA 95 20.11.2020   Park City Main Event
Wygrana 2-1   Marcus Vinicius da Silveira (6-0) TKO (ciosy) 2 4:55 Jungle Fight 87 21.05.2016   São Paulo
Wygrana 1-1   Marcelo Cruz (8-7) KO (ciosy) 1 4:07 Jungle Fight 85 23.01.2016   São Paulo
Przegrana 0-1   Quemuel Ottoni (3-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:52 Jungle Fight 82 24.10.2015   São Paulo Debiut w MMA

[78]

Lista zawodowych walk w boksie

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0   Marcelo de Souza Cruz (0-0) TKO 3/4 17.06.2017   Sorocaba Debiut w boksie

Życie prywatne

edytuj

Pereira ma dwóch synów ze swoją byłą żoną[79].

Ma rdzennych przodków z plemienia Pataxó[6]. Jego pseudonim to Alex „Poatan” Pereira, w języku Tupi „Poatan” oznacza „Kamienne dłonie”. Przydomek nadał mu jego pierwszy trener kickboxingu, Belocqua Wera, który był również pomagał Pereirze w odkryciu jego rdzennych przodków. Jest częścią rdzennej ludności w Brazylii[80][81]. Jest bratem Aline Pereiry, która jest zawodową kickboxerką w organizacji Glory oraz zadebiutowała w MMA 18 listopada 2022 roku[82][83].

W wolnym czasie ćwiczy łucznictwo[84].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ BoxRec: Alex Pereira [online], BoxRec, 2017 (ang.).
  2. ↑ Sherdog.com, Alex [online], Sherdog [dostęp 2023-04-09] (ang.).
  3. ↑ a b (VIDEO) Lewy sierp z piekieł! Alex Pereira mistrzem wagi półciężkiej! Pokonał Jiriego Prochazkę na UFC 295! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-11-12] (pol.).
  4. ↑ Ex-alcoólatra, ex-servente de pedreiro. Alex Poatan consegue reviravolta épica. Toma o cinturão de Adesanya. É campeão do UFC [online], R7 Esportes, 13 listopada 2022 [dostęp 2024-10-06] (port. braz.).
  5. ↑ Alex Pereira: „Pracowałem w sklepie z oponami przez 14 lat” [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 15 lipca 2024 [dostęp 2024-07-16] (pol.).
  6. ↑ a b Pereira: From the bottom of a bottle to the top of the world [online], Glory Kickboxing [dostęp 2021-11-07].
  7. ↑ Guilherme Cruz, Alex Pereira found out he was ‘born to fight’ during battle against alcoholism [online], MMA Fighting, 20 listopada 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  8. ↑ a b Michał Tkaczuk, Alex Pereira pobił rekord siły ciosu należący do Francisa Ngannou (WIDEO) [online], MMA Rocks, 10 kwietnia 2024 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  9. ↑ a b Grupa Wirtualna Polska, Ponad 3,5 miliona wyświetleń. Nagranie z wyczynem "Bestii" hitem internetu [online], o2.pl, 27 kwietnia 2024 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  10. ↑ 161385360554578, Jake Paul urged not to fight UFC star due to terrifying amateur boxing footage [online], talkSPORT, 12 września 2024 [dostęp 2024-10-06] (ang.).
  11. ↑ a b Ryan Garcia says he'd 'love to train' with Alex Pereira after watching the UFC champion's terrifying amateur boxing highlights [online], bloodyelbow.com, 12 września 2024 [dostęp 2024-10-06] (ang.).
  12. ↑ Bruno Massami: WGP Kickboxing realiza edição neste sábado com disputa de cinturão panamericano. gazetaesportiva.com, 2013. [dostęp 2017-12-20]. (port.).
  13. ↑ a b c Profil na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  14. ↑ Sherdog.com, Remy Bonjasky Walks Away With Controversial Decision Over ‘Cro Cop’ at Glory 14 [online], Sherdog [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  15. ↑ Glory 14 Results and Recap ~ Muay Thai Authority [online], web.archive.org, 20 marca 2015 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-20].
  16. ↑ Fraser Coffeen, Glory results: Levin, Verhoeven, Valtellini win [online], Bloody Elbow, 22 czerwca 2014 [dostęp 2022-07-04] (ang.).
  17. ↑ a b Glory 20: Dubai – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  18. ↑ PRESS RELEASE – WGP #25: Cesar Almeida vs Alex „Po Atan” Pereira III. wakopro.org, 2015-07-14. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  19. ↑ Wyniki WGP 25: Cesar Almeida vs Alex „Po Atan” Pereira III. wgpkickboxing.com.br. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  20. ↑ a b Profil na oficjalnej stronie glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
  21. ↑ Zach Aittama: GLORY 46 Results: Pereira Dominates Marcus, Wins Middleweight Title. combatpress.com, 2017-09-14. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
  22. ↑ Dave Walsh: GLORY: Redemption, GLORY 49 and GLORY 49 SuperFight Series Results. liverkick.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  23. ↑ Dave Walsh: GLORY 55 New York Live Results and Updates. liverkick.com, 2018-07-20. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (ang.).
  24. ↑ Dave Walsh: GLORY 58 Results and Live Updates – GLORY 58 Chicago. liverkick.com, 2018-09-14. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
  25. ↑ BREAKING: GLORY titelgevecht tussen kampioenen Alex Pereira en Artem Vakhitov op 30 januari [online], www.vechtsportinfo.nl [dostęp 2021-11-07].
  26. ↑ a b n, Glory 77: Verhoeven wygrał turniej, Pereira podwójnym mistrzem (WYNIKI) (WIDEO) [online], MADFIGHT, 30 stycznia 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  27. ↑ KickboxingZ, GLORY 78: 2nd Title Bout Added to Fight Card, Catinas Returns [online], KickboxingZ.com, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  28. ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira pożegna się z Glory [online], MADFIGHT, 2 września 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  29. ↑ Alex Pereira vs Artem Vakhitov 2: Rematch set at GLORY 78 [online], FIGHTMAG, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  30. ↑ Anil Sharma, 3 reasons why Alex Pereira, the man who knocked out Israel Adesanya, will not beat ‘The Last Stylebender’ in the UFC [online], www.sportskeeda.com [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  31. ↑ Sherdog.com, Glory Veteran Aleksandro Pereira Signs to Compete on UFC’s Brazilian Contender Series [online], Sherdog [dostęp 2021-11-07].
  32. ↑ Sherdog.com, LFA Signs Glory 2-Division Champ and Israel Adesanya Rival Alex Pereira [online], Sherdog [dostęp 2021-11-07].
  33. ↑ Paweł Sawicki, Alex Pereira za dwa tygodnie wraca do MMA! [online], MADFIGHT, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  34. ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira efektownie nokautuje na LFA 95! (WIDEO) [online], MADFIGHT, 21 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  35. ↑ Alex Pereira wkrótce w UFC. Jako jedyny znokautował Israela Adesanyę! [online], MMA PL, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  36. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 268. Co za nokaut! Fenomenalny debiut Alexa Pereiry [WIDEO] – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  37. ↑ Bonusy po UFC 268. Aż sześciu zawodników nagrodzono po świetnej gali! [WIDEO] [online], MMA PL, 7 listopada 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  38. ↑ UFC planuje walkę Alex Pereira vs. Bruno Silva na 12 marca – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-04-09] (pol.).
  39. ↑ Krzysztof Kordys, UFC Vegas 50: Alex Pereira z drugim zwycięstwem w oktagonie! Pogromca Adesanyi wygrał przez decyzję | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  40. ↑ Tomasz Nowosielski, Sean Strickland vs Alex Pereira w planach na lipcową galę UFC 277 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 marca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  41. ↑ Walka Sean Strickland vs. Alex Pereira przeniesiona z UFC 277 na UFC 276 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  42. ↑ Cesellolaroma Pisze, (VIDEO) Lewy sierp z piekieł! Alex Pereira znokautował Seana Stricklanda! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  43. ↑ Jacek Łosak, Bonusy finansowe po UFC 276 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  44. ↑ Trylogia potwierdzona! Israel Adesanya vs. Alex Pereira walką wieczoru listopadowej gali UFC 281 w Nowym Jorku! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  45. ↑ a b Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  46. ↑ Bonusy po UFC 281. Doceniono nowych mistrzów i fenomenalną walkę [WIDEO] [online], MMA PL, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  47. ↑ Rewanż już oficjalnie! Alex Pereira vs. Israel Adesanya 2 na UFC 287. Napakowana rozpiska! [online], MMA PL, 28 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-28] (pol.).
  48. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 287: Ciężki nokaut! Israel Adesanya pierwszy raz wygrał z Alexem Pereirą i odzyskał pas! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-09] (pol.).
  49. ↑ Alex Pereira, My plans are official ! Announcement 📣 [online], X (formerly Twitter), 13 kwietnia 2023 [dostęp 2023-09-23] (pol.).
  50. ↑ Jan Błachowicz vs. Alex Pereira oficjalnie potwierdzone! Do walki dojdzie na UFC 291! [online], Lowking.pl, 17 maja 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
  51. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 291: Porażka Jana Błachowicza! Alex Pereira pokonał Polaka przez niejednogłośną decyzję! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 lipca 2023 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
  52. ↑ Jiri Prochazka vs. Alex Pereira o pas wagi półciężkiej co-main eventem UFC 295 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-21] (pol.).
  53. ↑ Mateusz Paczkowski, UFC przyznało aż siedem bonusów po UFC 295! Mateusz Rębecki nie został wyróżniony [online], MMA PL, 12 listopada 2023 [dostęp 2023-11-18] (pol.).
  54. ↑ UFC 295 results, takeaways: Alex Pereira reaches immortality, Tom Aspinall ushers in new era of heavyweight [online], CBSSports.com, 12 listopada 2023 [dostęp 2023-11-18] (ang.).
  55. ↑ Dana White ogłosił walkę wieczoru UFC 300 – Alex Pereira w pierwszej obronie pasa mistrzowskiego zmierzy się z Jamahalem Hillem [online], Lowking.pl [dostęp 2024-03-05] (pol.).
  56. ↑ Bartosz Cieśla, UFC 300: Alex Pereira piekielnym lewym sierpowym posłał na deski Hiila. Co za nokaut Brazylijczyka! [WIDEO] [online], MMA PL, 14 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  57. ↑ Aleksander Rupik, Helwani o zestawieniu walki Pereira vs Prochazka 2 na UFC 303. „Pereira miał sporą przeszkodę…” [online], MMA Rocks, 14 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-15] (pol.).
  58. ↑ Jakub Madej, Alex Pereira ZNOKAUTOWAŁ Jiriego Prochazkę wysokim kopnięciem! Niesamowity spektakl Brazylijczyka! [online], MMA Rocks, 30 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-30] (pol.).
  59. ↑ Michał Tkaczuk, Alex Pereira wśród szóstki nagrodzonych – bonusy po UFC 303 [online], mmarocks.pl, 30 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-05] (pol.).
  60. ↑ Oskar Wojewódka, Alex Pereira otrzymał ogromny bonus pieniężny za występ na UFC 303! [online], MMA PL, 2 lipca 2024 [dostęp 2024-07-05] (pol.).
  61. ↑ Oskar Wojewódka, Niewiarygodne. Alex Pereira vs. Khalil Rountree Jr. walką wieczoru UFC 307! [online], MMA PL, 16 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
  62. ↑ Pereira zmasakrował kolejnego rywala! Błachowicz bez litości. "Pie***y żart" [online], Sport.pl, 6 października 2024 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
  63. ↑ Kamil Zejma, Pereira vs. Rountree najlepszą walką wieczoru! Rozdano bonusy po UFC 307 [online], InTheCage.pl, 6 października 2024 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
  64. ↑ 🎥 Alex Pereira toegetreden tot de GLORY Hall of Fame: 'Ware legende' [online], Vechtsport info, 5 listopada 2023 [dostęp 2024-12-09] (niderl.).
  65. ↑ MMA Junkie's Knockout of the Month for July: A signature punch leads to a title shot [online], MMA Junkie, 4 sierpnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  66. ↑ MMA Junkie's 2022 Male Fighter of the Year: Alex Pereira [online], MMA Junkie, 20 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  67. ↑ MMA Junkie's 2022 Breakout Fighter of the Year: Alex Pereira [online], MMA Junkie, 2 stycznia 2023 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  68. ↑ UFC 2022 awards: What were the best moments of the year? [online], ESPN.com, 22 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  69. ↑ Sherdog.com, Sherdog’s 2022 Breakthrough Fighter of the Year [online], Sherdog [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  70. ↑ Sherdog.com, Sherdog’s 2022 Fighter of the Year [online], Sherdog [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  71. ↑ Shaun Al-Shatti, MMA Fighting’s 2022 Fighter of the Year: Alex Pereira [online], MMA Fighting, 26 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  72. ↑ MMA Awards 2022: Breakout Fighter, Knockout of the Year and More [online], SI, 30 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  73. ↑ 2022 MMA Fighters of the Year: Alex Pereira comes from nowhere; Zhang Weili returns to the top [online], Yahoo Sports, 22 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  74. ↑ Patrick Stumberg, The Best UFC/MMA Fighters Of 2022 Are... [online], MMAmania.com, 25 grudnia 2022 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  75. ↑ Matthew Petela, Combat Press 2022 MMA Awards: Male Fighter of the Year – Alex Pereira [online], Combat Press, 6 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  76. ↑ Bryan Tucker, World MMA Awards 2023 results [online], MMA Fighting, 14 grudnia 2023 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  77. ↑ Bryan Tucker, World MMA Awards 2024 results [online], MMA Fighting, 5 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-09] (ang.).
  78. ↑ Alex Pereira ("Poatan") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2023-11-12] (ang.).
  79. ↑ Alex Pereira, Divorced With Ex-wife, Is Now Taking Care of His Two Kids With New Girlfriend Merle [online], 8 kwietnia 2023 [dostęp 2024-10-06] (ang.).
  80. ↑ Alexander K. Lee, Alex Pereira brings UFC title to indigenous reservation in Brazil [online], MMA Fighting, 7 stycznia 2023 [dostęp 2023-03-04] (ang.).
  81. ↑ Veja curiosidades da trajetória de Alex Poatan, brasileiro que vai disputar cinturão no UFC 281 [online], Lance! [dostęp 2023-03-04] (port. braz.).
  82. ↑ Aline Pereira: Glory Kickboxing [online], 30 października 2020.
  83. ↑ Guilherme Cruz, Aline Pereira touts MMA debut 6 days after brother Alex Pereira puts Israel Adesanya ‘to sleep’ at UFC 281 [online], MMA Fighting, 8 listopada 2022 [dostęp 2024-10-06] (ang.).
  84. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, „Przegrywam walkę, a to jest ostatni...” Niezwykłe umiejętności łucznicze Alexa Pereiry (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 17 września 2022 [dostęp 2022-09-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alex_Pereira&oldid=75517604”