Ołeksandr Łotocki

Ołeksandr Łotocki^[1] (również Ołeksander Łotocki, ukr. Олександр Лотоцький, ur. 1870, zm. 22 października 1939 w Warszawie) – ukraiński polityk, historyk, wicepremier rządu emigracyjnego Ukraińskiej Republiki Ludowej^[2].

Życiorys

W 1918 roku był ministrem wyznań religijnych w rządach Ukraińskiej Republiki Ludowej. W 1919 roku był autorem ustawy o utworzeniu Autokefalicznej Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej. W latach 1919–1920 był posłem URL w Stambule. Od 1924 był profesorem Wolnego Ukraińskiego Uniwersytetu w Pradze.

Od 1929 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1930–1938 był dyrektorem Ukraińskiego Instytutu Naukowego w Warszawie^[1]. Zgromadził tam niezbędną w pracy naukowej bibliotekę. Stanowiła ona największy zbiór ukrainistyczny w Warszawie w 1939 roku liczyła 10 tysięcy pozycji.

Wybrane publikacje

Kościół rosyjski na drodze do rewolucji, 1938.
Uwagi wstępne do dziejów kościoła na wschodzie Europy, 1932.
Autokefalia, 1932.

Przypisy

↑ ^a ^b Włodzimierz Wilczyński: Ukraina Leksykon. Książka i Wiedza, s. 141. ISBN 978-83-051-3570-2.
↑ Łotocki Ołeksander, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2013-07-19] .

[Wilczyński-1] Włodzimierz Wilczyński: Ukraina Leksykon. Książka i Wiedza, s. 141. ISBN 978-83-051-3570-2.

[2] Łotocki Ołeksander, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2013-07-19] .

[1]

[2]