ANOPS
ANOPS (skrót od Analizator Okresowych Przebiegów Szumowych) – seria polskich, specjalizowanych komputerów przeznaczonych do wspomagania badań z dziedziny biomedycyny[1], konstruowanych na Wydziale Elektroniki w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Informatyki Politechniki Warszawskiej[2] (obecnie Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych), współpracowano przy tym z Akademią Medyczną w Warszawie[3]. Kierownikiem zespołu konstruującego te urządzenia był prof. Konrad Fiałkowski[4].
Powstało kilka modeli ANOPS, m.in. w 1966 ANOPS-1 oparty na lampach elektronowych, w 1971 ANOPS-10 oparty na tranzystorach i ANOPS-101 w 1975 oparty na układach scalonych[1]. W latach 1967–1986 wyprodukowano łącznie 150 egzemplarzy tych urządzeń[2].
Dane pierwszej wersji
edytuj- liczba kanałów: 4
- oporność wejściowa: 20 kΩ
- zakres pracy liniowej: ±3 V
- liniowość przetwornika analogowo-cyfrowego: 1%
- liczba adresów (punktów analizy, komórek): 256
- czas analizy: 1/32, 1/16....8 s
- opóźnienie między pobudzeniem a analizą: 1/64, 1/32...4 s
- liczba powtórzeń: 32, 64...2048
- wyjściowy impuls synchronizacyjny: +12 V 120 μs
- pojemność komórki pamięci: 17 bitów.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Bernard Buśko, Janusz Śliwieński: 1000 słów o komputerach i informatyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 14–15. ISBN 83-11-07237-X.
- ↑ a b Wystawa „Nieznane zbiory muzeum”. Muzeum Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2011-10-17].
- ↑ Andrzej Skorupski: Konstrukcje wykonane w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Informatyki. Instytut Informatyki Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2011-10-17].
- ↑ Wojciech Nowakowski: 50 lat polskich komputerów. Historia romantyczna. Instytut Maszyn Matematycznych, 2008. [dostęp 2011-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)].
- ↑ Konrad Fiałkowski, Tadeusz Jankowski, Jerzy Szewczyk, ANOPS – specjalizowana maszyna cyfrowa do zastosowań biomedycznych, „Maszyny Matematyczne” (3), Biblioteka Cyfrowa Politechniki Śląskiej, 1967, s. 21–23 [dostęp 2019-02-25] (pol.).