90 Batalion Saperów (1939)

Batalion Motorowy Saperów Nr 90 (90 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP z okresu kampanii wrześniowej.

Batalion Motorowy Saperów Nr 90
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Tradycje
Kontynuacja

Batalion Saperów Lekkiej Dywizji Zmechanizowanej
10 kompania saperów

Dowódcy
Pierwszy

mjr Jan Dorantt

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Przemyśl

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

10 Brygada Kawalerii

Skład

Etat L.3666/mob.org.

Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 4 pułk saperów z Przemyśla.

Forowanie i działania

edytuj

W 1939 4 pułk saperów z Przemyśla sformował w alarmie 90 batalion saperów dla 10 Brygady Kawalerii[1]. Jednostka została utworzona według organizacji wojennej batalionu motorowego saperów L. 3666/mob.org.[2] Po zakończonej mobilizacji baon skoncentrował się w podkrakowskiej wówczas wiosce Skotniki, gdzie panowały złe warunki sanitarne. Po kilku dniach jednostka została przeniesiona do Modlnicy[3].

Struktura i obsada etatowa

edytuj

Dowództwo batalionu

  • dowódca batalionu – mjr Jan Dorantt
  • zastępca dowódcy batalionu – kpt. Józef Grodzki
  • adiutant – ppor. rez. Tadeusz Kozławski
  • kwatermistrz – ?
  • lekarz – ppor. rez. lek. Utek Brudner
  • oficer techniczny – por. Tytus Sasim
  • oficer płatnik – ppor. rez. Władysław Jędrosz

1 kompania zaporowa

  • dowódca kompanii – por. Kazimierz Bilski
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Tadeusz Kulman
  • dowódca II plutonu – sierż. pchor. rez. Edmund Biszewski
  • dowódca II plutonu – sierż. pchor. rez. Zbigniew Brzeziński
  • dowódca plutonu minerskiego – ppor. Edward Zięba
  • dowódca plutonu technicznego – ppor. rez. Zygmunt Koronkiewicz

2 kompania przeprawowa

  • por. sap. Józef Alfred Irzykowski[a]
  • dowódca I plutonu – ppor. Jerzy Ćwikliński († IX 1939)
  • dowódca I plutonu – por. rez. kaw. inż. Jan Różycki[b]
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Tadeusz Pichl
  • dowódca III plutonu – pchor. rez. Mieczysław Borchólski[c]
  • dowódca IV plutonu – ppor. rez. Alfred Wyżykowski
  • dowódca plutonu technicznego – ppor. rez. Józef Florian

pluton pontonowy

  • dowódca plutonu – por. Kazimierz Moroniewicz
  • zastępca dowódcy plutonu – ppor. rez. Władysław Wojnarski

pluton rozpoznawczy

  • dowódca plutonu – por. Teodor Kaczmarek
  1. Kapitan saperów służby stałej Józef Alfred Irzykowski urodził się 6 marca 1911 roku, poległ w czerwcu 1940 roku we Francji. Absolwent Szkoły Podchorążych Inżynierii. 4 sierpnia 1934 roku mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1934 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów. Po ukończeniu szkoły został przydzielony do 4 Batalionu Saperów w Przemyślu. W marcu 1939 roku pełnił służbę na stanowisku oficera sztabowego do spraw wyszkolenia 4 pułku saperów w Przemyślu.
  2. Porucznik rezerwy kawalerii Jan Różycki został „przygarnięty z drogi” przez dowódcę 2 kompanii i po śmierci podporucznika Jerzego Ćwiklińskiego dowodził I plutonem. Mieczysław Borchólski, Z saperami generała Maczka, s. 28.
  3. Mieczysław Borchólski był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów z 1936 roku. W 1944 roku dowodził I plutonem 10 Kompanii Saperów. 2 września 1944 roku nad rzeką Somma otrzymał postrzał w prawe płuco. Od stycznia do lipca 1946 roku był słuchaczem VI Kursu Wojennego Wyższej Szkoły Wojennej, a następnie oficerem taktycznym w Sztabie 4 Dywizji Piechoty. Autor wspomnień zatytułowanych „Z saperami generała Maczka”.

Przypisy

edytuj
  1. Cutter 2003 ↓, s. 161.
  2. Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ..., s. 1096.
  3. Mieczysław Borchólski, Z saperami generała Maczka, s. 15-16.

Bibliografia

edytuj
  • Mieczysław Borchólski, Z saperami generała Maczka, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990, ISBN 83-11-07794-0, OCLC 834112494.
  • Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Jerzy Majka, Brygada Motorowa płk. Maczka. 10 Brygada Kawalerii 1937-1939, Rzeszów: Wydawnictwo LIBRA, 2004, ISBN 83-89183-08-0, OCLC 831881295.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, Warszawa 2010, ISBN 978-83-86100-83-5.