73 Pułk Zmechanizowany

73 Pułk Zmechanizowany Ułanów Karpackich (73 pz) – dawny oddział zmechanizowany Wojska Polskiego.

73 Pułk Zmechanizowany
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa ułanów karpackich
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1989

Rozformowanie

1998

Nazwa wyróżniająca

Ułanów karpackich

Tradycje
Rodowód

73 Pułk Zmechanizowany
73 Pułk Czołgów

Kontynuacja

5 Brygada Zmechanizowana

Organizacja
Numer

JW 2894[1]

Dyslokacja

Gubin

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

5 Kresowa Dywizja Zmechanizowana

Rozlokowanie jednostek Dywizji
"Smutne koszary" koszary 10 lat po rozwiązaniu jednostek
Podstawowy wóz bojowy pułku lat 80. i 90. XX w. – BWP-1
T 72- ten typ czołgu był na wyposażeniu pułku po 1989

Historia

edytuj

Pułk sformowany został na podstawie rozkazu organizacyjnego Ministra Obrony Narodowej nr 0045/Org. z 17 maja 1951[2][3], w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w garnizonie Gubin-Komorów[4]. Po rozwiązaniu 72 pułku zmechanizowanego przeniesiony został do koszar "przy stacji". Do 15 stycznia 1953 przeformowany został na etat Nr 5/105 pułku zmechanizowanego. Po przeformowaniu 19 DZ (19 DPanc) wszedł w skład 5 Saskiej Dywizji Pancernej.

31 sierpnia 1958 roku na Placu Wdzięczności (obecnie Chrobrego) w Gubinie odbyła się uroczystość wręczenia pułkowi sztandaru, który nadała Rada Państwa. Sztandar wręczył zastępca dowódca ŚOW ds. politycznych gen. bryg. Franciszek Księżarczyk, a odebrał dowódca pułku płk Michał Krzaczkowski[5].

W 1963 roku przeformowany na 73 pułk czołgów średnich[a]. Przykładowy nr czołgu:1450.

We wrześniu 1989[6][b][2] przejął nazwę i tradycje Pułku Ułanów Karpackich. Uroczystość przejęcia tradycji odbyła się na placu obok ruin fary. Mszę polową celebrował biskup polowy WP gen. bryg. Sławoj Leszek Głódź, a na uroczystość przybyło 18 żyjących karpatczyków[7]. Jednocześnie przeformował się na 73 pułk zmechanizowany. Wchodził w skład 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej. W 1998 na bazie pułku zorganizowana została 5 Brygada Zmechanizowana, którą podporządkowano dowódcy 4 Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej.

Żołnierze

edytuj

Dowódcy:

  • ppłk Michał Witorzenc (1951–1956)[8]
  • ppłk Kazimierz Kuźmicki (1956–1957)
  • ppłk Michał Krzaczkowski (1957–1959)
  • ppłk Zygmunt Stawski (1959–1963)
  • ppłk Józef Międzybrodzki (1963 do przeformowania w 73 pcz)
  • mjr dypl. Andrzej Muth
  • mjr dypl. Andrzej Lelewski
  • ppłk dypl. Mieczysław Stachowiak
  • mjr dypl. Wiesław Michnowicz
  • mjr dypl. Jarosław But

Oficerowie

Organizacja na początku lat 90. XX wieku

edytuj
  • Dowództwo
  • Sztab
  • kompania łączności
  • pluton regulacji ruchu
  • 1 batalion zmechanizowany
  • 2 batalion zmechanizowany
  • 1 batalion czołgów
  • 2 batalion czołgów
  • dywizjon artylerii samobieżnej
  • dywizjon przeciwlotniczy
  • bateria przeciwpancerna
  • kompania saperów
  • kompania rozpoznawcza
  • kompania zaopatrzenia
  • kompania remontowa
  • kompania medyczna

Odznaka pułkowa

edytuj

Odznakę stanowią dwie skrzyżowane lance z proporcami, których górne pole zakreskowane jest poziomo, a dolne pionowo. Nałożono na nie tarczę w kolorze złota, zwieńczoną szyszakiem rycerskim z zamkniętą przyłbicą. Na tarczy dwie palmy oparte na półksiężycu. Pod tarczą została umieszczona srebrna wstęga z plastycznym napisem UŁANI KARPACCY.

Odznakę o wymiarach 43x33 mm, zaprojektowaną przez Stanisława Zakrzewskiego i Wilhelma Jarema, wykonano w pracowni grawerskiej Piotra Podkowińskiego w Warszawie. Pierwsze odznaki wręczono 7 maja 1991[9].

Przeformowania

edytuj

73 Pułk Zmechanizowany73 Pułk Czołgów73 Pułk Zmechanizowany Ułanów Karpackich

Ciekawostki

edytuj

W 1974 roku pułk wraz z garnizonem zdobył tytuł Mistrza Gospodarności Wojskowej, a w 1988 Wzór Gospodarności Wojskowej[2]

W marcu 1993 roku z żołnierzami pułku spotkał się przebywający w garnizonie Gubin wiceminister obrony narodowej Bronisław Komorowski. Towarzyszył mu zastępca szefa Sztabu Generalnego WP gen. dyw. Leon Komornicki[10].

W styczniu 1994 roku gościła w pułku grupa oficerów amerykańskich, dowódców pododdziałów z 1 Dywizji Pancernej stacjonującej w Niemczech. Była to pierwsza taka wizyta w mieście po zakończeniu II wojny światowej[11].

22 sierpnia 1998 roku żołnierze 73 pułku i niemieckiej 37 Brygady Strzelców w centrum Gubina złożyli przysięgę wojskową. Udział wzięli ministrowie obrony narodowej Janusz Onyszkiewicz i Volker Rühe. Było to nienotowane wydarzenie w powojennej historii miasta, a także Polski[12].

Galeria

edytuj
  1. Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 057/Org. z 8 kwietnia 1963 roku
  2. Rozkaz Nr 16/MON z 2 sierpnia 1989 roku

Przypisy

edytuj
  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. a b c „Pancerniak” Gazeta 5 Dywizji Zmechanizowanej Nr 28 z 13 maja 1990 r. s. 5
  3. Uniwersytet Wrocławski – Stefan Pokrzywiński „73 Pułk Zmechanizowany w latach 1951-1963” Wrocław 1997 s. 9
  4. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960.... s. 429.
  5. Uniwersytet Wrocławski – Stefan Pokrzywiński „73 Pułk Zmechanizowany w latach 1951-1963” Wrocław 1997 s. 36
  6. W Kalendarium Gubina 1945-2009 na s. 252 podana jest data 12 maja 1990 roku
  7. Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 252
  8. Uniwersytet Wrocławski – Stefan Pokrzywiński „73 Pułk Zmechanizowany w latach 1951-1963” Wrocław 1997 s. 86–89
  9. Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego.... s. 104.
  10. Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 268
  11. Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 274
  12. Kalendarium Gubina 1945-2009 s. 303

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury czerwiec 2010 - Kalendarium Gubina 1945-2009 ISBN 978-83-927655-6-1