221 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
221 Dywizja Piechoty (niem. 221. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję. Przekształcona w 221 Dywizję Bezpieczeństwa.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie |
15 marca 1941 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. por. Johann Pfulgbeil |
Ostatni |
gen. por. Johann Pfulgbeil |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
Sformowana została we Wrocławiu rozkazem z 26 sierpnia 1939, w 3. fali mobilizacyjnej w VIII Okręgu Wojskowym. Brała udział w agresji na Polskę i Francję. Uczestniczyła w walkach w rejonie linii Maginota. Po powrocie do VIII Okręgu Wojskowego, 15 marca 1941 została przekształcona w 221 Dywizję Bezpieczeństwa[1].
Dowódca dywizji
edytuj- gen. por. Johann Pfulgbeil (26 VIII 1939 – 15 III 1941)
Struktura organizacyjna
edytujStan w sierpniu 1939:
- 350 pułk piechoty
- 360 pułk piechoty
- 375 pułk piechoty
- 221 pułk artylerii
- 221 batalion pionierów
- 221 oddział rozpoznawczy
- 221 oddział przeciwpancerny
- 221 oddział łączności
- 221 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
edytuj- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 271.
Bibliografia
edytuj- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Czesław Grzelak , Henryk Stańczyk , Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 .
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
- Tadeusz Jurga , Obrona Polski 1939, Waldemar Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 .
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;